پرش به محتوا

مشرق‌الاذکار شیکاگو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از مشرق الاذکار (ویلمت))
نمایی از داخل گنبد مشرق‌الاذکار با عبارت یابهاءالابهی در مرکز آن، به معنای «ای روشن‌ترین روشنایی‌ها».

مشرق‌الاذکار (Bahá'í Houses of Worship) معبد آیین بهائی یا مشرق‌الاذکار بهائیان در منطقهٔ ویلمت از شهر شیکاگو در ایلینوی در نزدیکی دریاچهٔ میشیگان است و به عنوان مادر معابد بهائی در ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود.[۱] معمار این ساختمان ژان-بابتیس لوئی بورژوآ (به فرانسوی: Jean-Baptiste Louis Bourgeois) نام داشت که در طرح معماری این بنا از معماری ایرانی الهام گرفته‌است.

این بنا که در سال ۱۹۵۳ تکمیل شد توسط سازمان میراث فرهنگی آمریکا به عنوان یک مکان تاریخی به ثبت رسیده‌است.

تاریخچه و معماری

[ویرایش]

در سال‌های آغازین قرن بیستم حدود هزار نفر در آمریکا و کانادا به آیین بهائی اقبال نموده بودند. در سال ۱۹۰۳ این دسته از پیروان آیین جدید در راستای جامهٔ عمل پوشاندن بر حکم بهاءالله مبنی بر ساخت بناهایی برای عبادت که به روی همهٔ زنان و مردان باز باشد، تصمیم بر ساخت عبادتگاهی گرفتند.[۲][۳]

معمار این بنا ژان لوئی بورژوآ (به فرانسوی: Jean-Baptiste Louis Bourgeois)، معمار کانادایی فرانسوی بود که در سال ۱۹۰۷ در شهر نیویورک به آیین بهائی ایمان آورده بود. در سال ۱۹۲۰، در جریان فراخوانی برای طراحی این بنا، نمایندگان حاضر در انجمن ملّی شور بهائی در نیویورک طرح وی را انتخاب نمودند. بورژوآ برای دیدار و مشورت با عبدالبهاء، به حیفا سفر کرد و بر اثر تشویق‌های عبدالبهاء، تغییراتی در طرح اوّلیه وارد نمود و ابعاد طرح را کوچک‌تر نمود.[۳]

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Nancy Ryan. "Bahais celebrate anniversary; Faith's House of Worship in Wilmette 75 years old". Chicago Tribune. June 12, 1987. 6.
  2. W. Kenneth Christian (۱۹۷۵). «The Bahá'í House of Worship:The Meaning of the Temple» (PDF). National Baha'i Center. دریافت‌شده در ۳۱ شهریور ۱۳۹۴.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «تاریخچه و معماری عبادتگاه بهائی». دریافت‌شده در ۳۱ شهریور ۱۳۹۴.