پرش به محتوا

ترابری در نیشابور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شهرستان نیشابور در مسیر ترابری مشهد-تهران جای گرفته و این امر بر رشد ترابری و شمار گذرهایش تأثیر می‌گذارد.[۱] حدوداً در ۱۹۴۵م/ ۱۳۲۳، نخستین دستگاه اتوبوس مسافربری به نیشابور درآمد. [۲]

اتوبوسی مسافربری در بزرگراه ۴۴ شرق ایران که از میان شهر نیشابور می‌گذرد.

برون‌شهری

[ویرایش]

بزرگراه ۴۴ شرق ایران، از میان شهر نیشابور می‌گذرد که مسافتش از این جادهٔ بزرگراهی با مشهد ۱۰۶ ک. م، تا تهران (خاورشهر، منطقه ۱۵) ۷۳۰ ک. م است. باجگیران با ۲۲۱ ک. م نزدیک‌ترین گذرگاه مرزی و عشق‌آباد با فاصلهٔ ۲۵۵ ک. م، نزدیکترین پایتخت یک کشور به نیشابور است.[۳] یک پایانهٔ مرکزی برون‌شهری در نیشابور پویاست که نابسامانی‌هایی دارد.[۴][۵] همچنین یک پایانهٔ روستایی در نیشابور فعال است.[۶] نتیجهٔ یک کارشناسی رسمی، بیانگر میانگین فعالیّتِ حداقل ۱۵۰ تاکسی کرایه‌ای در همهٔ مسیرهای برون‌شهری نیشابور می‌باشد.[۷]
در اردیبهشت ۱۳۹۵ بیان شد که بیشتر آمار تخلفات موتورسیکلت‌ها در حوزه مرکزی شهر نیشابور است و۴۰ درصد کشته‌ها و مجروحان تصادفات، راکبان و ترک‌نشینان موتورسیکلت و ۵۰درصد نیز عابران پیاده هستند.[۸]

درون‌شهری

[ویرایش]
نسبت درصدی مناسب‌ترین ترکیب ترابری پایدار برای شهر نیشابور
برپایهٔ تحلیل پایگانی
وسیله/گونه درصد
پیاده‌روی
۳۳٫۸٪
دوچرخه‌سواری
۲۲٪
اتوبوس و مینی‌بوس
۱۴٫۵٪
تاکسی
۱۲٫۵٪
خودروی شخصی
۹٫۶٪
موتورسیکلت
۷٫۷٪

طولانی‌ترین خیابان در نیشابور، «امام خمینی» با ۳٫۷ ک. م است که خیابان اصلی و مرکزی شهر است؛ طولانی‌ترین بلوار، «طالقانی» با ۶٫۵ ک. م است. ترابری درون‌شهری، تک هسته‌ای با محوریت خیابان اصلی است.[۹] شهر نیشابور، ده میدان دارد (به‌نام‌های ابوسعید، ادیب، ایران، آزادی، حافظ، خیام، شادیاخ، صنعت، فردوسی و فضل) که از این میان، میدان خیام (ساختهٔ ۱۹۴۰) برجستگی ویژه و کهن دارد. میدان مرکزی نیشابور، «ایران» نام دارد؛ ایران نامیدنِ آن برگرفته از نام سینمایی است که «بالاسان مِلیک ـ مِلکومیانس» در پیرامون این میدان با نام «ایران» ساخت که دومین سینمای نیشابور بود. این میدان رسماً پیش از ۱۳۵۷ش «شهناز» و سپس «امام خمینی» نامیده شده‌است.
سامانه هوشمندسازی تقاطع‌های نیشابور، در فروردین ۱۳۹۴ راه‌اندازی شد.[۱۰] یک پژوهش نشان می‌دهد که شهر نیشابور در زمینهٔ پیاده‌روی با اینکه امکانات فراوانی دارد، با محدودیت‌های بیشتری به‌ویژه در حوزه‌های اجتماعی، کالبدی و اقتصادی روبروست.[۱۱] یک فرایند تحلیل سلسله مراتبی برپایهٔ پژوهش دانشجویی دانشکدهٔ علوم اجتماعی علامه طباطبایی، مناسب‌ترین ترکیب ترابری برای شهر نیشابور را اینگونه تعریف می‌کند: ۳۳٫۸٪ پیاده‌روی، ۲۲٪ دوچرخه‌سواری، ۱۴٫۵٪ اتوبوس و مینی‌بوس، ۱۲٫۵٪ تاکسی ۹٫۶٪ اتومبیل شخصی و ۷٫۷٪ موتورسیکلت.[۱۲]؛ بررسی‌های گستردهٔ «شرکت مهندسین مشاور» در سال‌های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ نشانگر این است که در در ترکیب کنونی ترابری درون‌شهری نیشابور، سهم ترابری خصوصی‌محور (خودروی شخصی و موتورسیکلت) بسیار بالاست و بیش از ۶۰درصد است و در برابر آن، گونه‌های پایداری چون پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری بسیار ناچیز می‌باشد.

راه‌آهن

[ویرایش]

ایستگاه راه‌آهن شهر نیشابور در ۱ مرداد ۱۳۳۵/ ۲۳ ژوئیه ۱۹۵۶ افتتاح شد.[۱۳] و از ایستگاه‌های مهم راه‌آهن خراسان به‌شمار می‌رود که باربریِ پویا دارد.[۱۴] در دی ماه سال ۱۳۸۸ تقاطع غیر همسطح این ایستگاه افتتاح شد که شرکت رجا این طرح را «بزرگترین تقاطع غیر همسطح راه و راه آهن» در ایران معرفی کرده‌است.[۱۵] در دی ۱۳۹۴ بیان شد که روزانه پنج هزار مسافر از این ایستگاه جابجا می‌گذرند.[۱۶]

فاصله‌های زمینی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «مراسم تودیع و معارفه رئیس اداره راه و شهرسازی نیشابور برگزار شد». ادارهٔ حمل و نقل و پایانه‌های خراسان رضوی. ۲۲ تیر ۱۳۹۵.[پیوند مرده]
  2. «ورود اولین اتوبوس به نیشابور». خیام‌نامه. دی ۵, ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در اوت ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در |بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  3. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام ReferenceC وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. «شورای شهر؛ سناریوی نخ نمای سفرها، سنگینی بار بیت المال». خیام‌نامه. آبان ۱۴, ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۶.
  5. «پایانه نیشابور به مکانی متروکه تبدیل شده است!». خیام‌نامه. آبان ۱۴, ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ فوریه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۶.
  6. «آغاز طرح ساماندهی پایانه روستایی کفکدک توسط شهرداری نیشابور». شهرداری نیشابور. آبان ۱۴, ۱۳۹۴.
  7. «جلسه بررسی نحوه فعالیت شرکتهای مسافربری سواری کرایه نیشابور». ادارهٔ حمل و نقل و پایانه‌های خراسان رضوی. ۱۷ شهریور ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۶.
  8. «جلسه بررسی نحوه فعالیت شرکتهای مسافربری سواری کرایه نیشابور». خبرگزاری تسنیم. ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۵. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  9. بررسی وضعیت حمل و نقل در شهر نیشابور ترابرنت.
  10. «افتتاح مرکز مدیریت ترافیک و حمل و نقل هوشمند شهرداری نیشابور». روزنامه اطلاعات. ۱۷ فروردین ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۶.
  11. «ارزیابی وضعیت شیوه پیاده روی در حمل و نقل شهرهای میانی (نمونه موردی: شهر نیشابور)» (PDF). سیویلیکا.
  12. «ارزیابی وضعیت حمل ‌ونقل شهری پایدار و ارائه الگوی مطلوب در شهرهای میانی نمونه ‌موردی: شهر نیشابور». دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی.[پیوند مرده]
  13. علی طاهری (۱۳۸۴)، «فصل سوم٫ ترابری»، نگاهی به تاریخ و جغرافیای نیشابور، نیشابور: ابرشهر، شابک ۹۶۴-۹۶۰۷۶-۲-۵
  14. «تاریخچه و معرفی اداره کل». اداره کل راه‌آهن خراسان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۶.
  15. شرکت رجا/اداره کل خط و سازه‌های فنی (خبرگزاری مهر). «بزرگترین تقاطع غیر همسطح ریلی کشور در نیشابور به بهره‌برداری می‌رسد». تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  16. شرکت رجا/اداره کل خط و سازه‌های فنی (۲۴/۱۰/۹۴). «جابه‌جایی روزانه 5 هزار نفر مسافر از ایستگاه راه‌آهن نیشابور». حبرگزاری مهر. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)