خنجری
| خنجری | |
|---|---|
| |
| خنجری | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| دسته: | گیاهان گلدار |
| رده: | تک‌لپه‌ای‌ها |
| راسته: | مارچوبه‌سانان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | مارچوبگان |
| تیره: | خنجریان |
| سرده: | آگاو |
| گونه‌ها | |
|
متن را ببینید. | |
خَنجَری یا آگاو[۱] یا آگاو قرن (نام علمی: Agave americana)، گونه‌ای چند ساله و علفی می‌باشد. جنس آگاو، شامل بیش از ۲۰۰ گونه از گیاهان چند ساله و صحرادوست بوده که دارای برگساره‌هایی دیدنی و منحصر به فرد می‌باشند. تمام این گونه‌ها از مناطق گرمسیر دنیای جدید بوده که غالباً بومی مکزیک و آمریکای مرکزی یا جنوبی می‌باشد. این گونه‌ها دارای ارزش زینتی می‌باشند و گاهی به عنوان غذا و دارو نیز به کار می‌روند. از گونه‌هایی است که در ایران و به ویژه در جنوب و مناطق شمالی، از سال‌ها پیش مورد کشت و کار قرار می‌گرفته‌است. خنجری دارای برگ‌هایی به طول ۲ متر بوده که هر کدام دارای حاشیه خاردار می‌باشند. برگ‌ها در بعضی از فرم‌ها ابلق می‌باشند.
گیاه حامل یک ساقه گل‌دهنده سنگین و سفت در انتها می‌باشد که بسیار برنده و تیز است. این گیاه گهگاه گل می‌دهد، و طول ساقه گل‌دهنده که به گل آذین دیهیم با گل‌های زرد منتهی می‌شود، به ۸ متر می‌رسد. پس از گلدهی این گیاه می‌میرد، اما پاجوش‌ها و ساقه‌های نا به جا از زیر گیاه دوباره رشد کرده و توده گیاه بازیابی می‌شود. میوه آن پوشینه است. طول عمر یک بوته آن به ۱۰ سال می‌رسد. این گیاه بومی قاره آمریکا بوده اما در حال حاضر به مناطق مختلفی از دنیا سازگاری یافته مورد استفاده قرار می‌گیرد. مناسب کشت در باغ‌های صخره‌ای و خشک منظری می‌باشد. روش تکثیر از طریق بذر و تقسیم بوته است. به علت درصد تلاقی بالا و ایجاد تفرق در دانهال‌ها بهتر است تقسیم بوته صورت پذیرد.[۲]
عادت رشدی: دارای فرم ایستاده
سرعت رشد: بین ۸/ و تا ۱ متر ارتفاع می‌گیرد.
نیاز نوری: آفتاب - بعضی از ارقام در نیمه سایه گل می‌دهند.
خاک مطلوب: بیشتر خاک‌ها را می‌پسندد، حتی در ضعیف‌ترین خاک‌ها نیز رشد می‌کند، اما در خاک غنی با کمپوست بهترین عملکرد را دارد.
نیاز آبی: مقاوم به کم‌آبی است، آبیاری منظم در تابستان.
مقاومت به سرما: تحمل سرمای سبک
پانویس
[ویرایش]- ↑ مظفریان، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران، ۱۷.
- ↑ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز ویژه مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر… مهندس سلمان شوشتریان - دکتر علی تهرانی فر ــ انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد صفحهٔ ۴۰
منابع
[ویرایش]- مظفریان، ولی‌الله (۱۳۷۵). فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.
نگارخانه
[ویرایش]
جستارهای وابسته
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با گیاه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- آگاوه (گیاه)
- خنجریان
- آرایه (زیستشناسی) نامگذاریشده توسط کارل لینه
- گونههای گیاهی مهاجم در آفریقای جنوبی
- گیاگان آرژانتین
- گیاگان آریزونا
- گیاگان اتیوپی
- گیاگان اسپانیا
- گیاگان استرالیا
- گیاگان الجزایر
- گیاگان اوآخاکا
- گیاگان ایالت سونورا
- گیاگان ایتالیا
- گیاگان برزیل
- گیاگان بنگلادش
- گیاگان بیابان چیواوا
- گیاگان پرو
- گیاگان پورتوریکو
- گیاگان تامائولیپاس
- گیاگان تایلند
- گیاگان ترکیه
- گیاگان تگزاس
- گیاگان جزایر قناری
- گیاگان جزیره کرس
- گیاگان چین
- گیاگان خالیسکو
- گیاگان سن لوئیس پوتوسی
- گیاگان سیسیل
- گیاگان شمالشرق مکزیک
- گیاگان شمالغرب مکزیک
- گیاگان فرانسه
- گیاگان فیجی
- گیاگان کرت
- گیاگان کرتارو
- گیاگان کره
- گیاگان کواویلا
- گیاگان کوبا
- گیاگان گواتمالا
- گیاگان مراکش
- گیاگان مکزیک
- گیاگان مکزیک مرکزی
- گیاگان نپال
- گیاگان نوئوو لئون
- گیاگان نیوزلند
- گیاگان وراکروس
- گیاگان هائیتی
- گیاگان هند
- گیاگان یونان
- گیاهان آپارتمانی
- گیاهان بهکاررفته در داروهای سنتی بومیان آمریکا
- گیاهان الیافی
- گیاهان باغی آمریکای شمالی
- گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی)
- گیاهان دارویی
- گیاهان مقاوم در برابر خشکسالی
- محصولات کشاورزی از خاستگاه مکزیک
- فهرست سرخ IUCN از گونههای کمترین نگرانی