پلاسمودیوم (چرخه زندگی)
پلاسمودیوم یک ساختار زنده از سیتوپلاسم است که به‌جای تقسیم به سلول‌های جداگانه که هر کدام یک هسته دارند، حاوی هسته‌های زیادی است. پلاسمودیوم‌ها علاوه بر کپک‌های مخاطی در انگل‌های میکسوسپورا و برخی جلبک‌ها مانند کلوراراکنیوفیتا نیز دیده می‌شوند.
ساختار
پلاسمودیوم یک تودهٔ آمیبوئید، چندهسته‌ای و برهنه از سیتوپلاسم است که حاوی تعداد زیادی هستهٔ دیپلوئید است. ساختار حاصل، یک سنوسیت است که توسط تقسیمات متعدد هسته‌ای بدون فرایند سیتوکینز ایجاد می‌شود. سیتوکینز در سایر جانداران، سلول‌های تقسیم‌شده را از هم جدا می‌کند.[۱] در برخی موارد، ساختار حاصل یک سین‌سیتیوم است که از ادغام سلول‌ها پس از تقسیم ایجاد می‌شود. در شرایط مناسب، پلاسمودیوم تمایز پیدا می‌کند و اجسام باردهی را تشکیل می‌دهد که در نوک آن‌ها هاگ وجود دارد.
توزیع طبقه‌بندی
اصطلاح پلاسمودیوم که توسط لئون سینکوفسکی معرفی شد،[۲] معمولاً به مرحلهٔ تغذیهٔ کپک‌های مخاطی اشاره دارد که میستوزوئر ماکروسکوپیک هستند.[۳]
مراحل رشد چندهسته‌ای برخی از انگل‌های درون‌سلولی، مانند میکروسپوریدیا (اکنون در قارچ‌ها) و میکسوسپوریدیا (اکنون در گزنده‌تباران)، نیدوسپورا سابق نیز گاهی پلاسمودیا نامیده می‌شوند.[۴]
به‌طور مشابه، در ریزاریا، پروتوپلاست‌های آمیبوئید و چندهسته‌ای برخی از جلبک‌های دنبی‌زی، برای مثال کلراراکنیوفیتا، پلاسمودیا نامیده می‌شوند. این‌ها فاقد دیوارهٔ سلولی هستند. سین‌سیتیوم‌ها از همجوشی سلولی ایجاد می‌شوند. برخی از پلاسمودیوفوریدها و هاپلوسپوریدین‌ها دیگر ریزاریان‌های (Rhizarians) چندهسته‌ای هستند.[۵]
منابع
- ↑ Sharma OP. (1988). "4. Myxomycota". Textbook of Fungi. Boston: McGraw Hill Higher Education. pp. 33–48. ISBN 978-0-07-460329-1. Retrieved January 31, 2013.
- ↑ Kuznicki, L. & Dryl, S. (1987). Leon Cienkowski. Acta Protozoologica 26 (1): 1-2, [۱].
- ↑ Berg, Linda (2008). Introductory Botany: Plants, People, and the Environment (2nd ed.). Belmont CA: Thomson Corporation. p. 398. ISBN 978-0-03-075453-1.
- ↑ Hoek, C. van den, Mann, D.G. and Jahns, H.M. (1995). Algae An Introduction to Phycology. Cambridge University Press, Cambridge. شابک ۰−۵۲۱−۳۰۴۱۹−۹.
- ↑ Brown MW, Kolisko M, Silberman JD, Roger AJ. (2012). Aggregative Multicellularity Evolved Independently in the Eukaryotic Supergroup Rhizaria. Current Biology, Volume 22, Issue 12, 1123-1127.