پرش به محتوا

برخورددهنده یون‌های سنگین نسبیتی

مختصات: ۴۰°۵۳′۲″ شمالی ۷۲°۵۲′۳۳″ غربی / ۴۰٫۸۸۳۸۹°شمالی ۷۲٫۸۷۵۸۳°غربی / 40.88389; -72.87583
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط پورهرمزان (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
نمایی از سامانهٔ «برخورددهنده یون‌های سنگین نسبیتی» در آزمایشگاه ملی بروکهیون - ۲۰۱۷

برخورددهنده یون‌های سنگین نسبیتی(به انگلیسی: Relativistic Heavy Ion Collider) که به طور مخفف RHIC یا «ریک» خوانده می‌شود یکی از دو برخورددهنده هادرونی در دنیاست که در آزمایشگاه ملی بروکهیون، نیویورک، آمریکا واقع شده‌است و توسط یک تیم بین‌المللی از پژوهشگران هدایت می‌شود.[۱][۲][۳] فعالیت این محققان به صورت رساندن یون‌ها به سرعت نسبیتی و برخورد آنها با هم است تا پلاسمای کوارک گلوئون تشکیل شود و از این طریق اولین زمان‌های بسیار کوتاه بعد از مهبانگ بررسی گردد.[۴][۵] با برخورد دادن پروتون‌های قطبیده شده از لحاظ اسپین، ساختار اسپینی پروتون نیز بررسی می‌شود.

ریک به عنوان دومین برخورددهنده پرانرژی دنیا محسوب می‌شود که رتبه اول در اختیار برخورددهنده هادرونی بزرگ از سرن است.[۶]

در سال ۲۰۱۰ محققان این مجموعه اعلام کردند که با برخورد یون‌های طلا توانستند در دمای ۴ تریلیون درجه کلوین به پلاسمای کوارک گلوئون دست یابند.[۷]

منابع

[ویرایش]
  1. M. Harrison, T. Ludlam, S. Ozaki (2003). "RHIC Project Overview". Nuclear Instruments and Methods in Physics Research A. 499 (2–3): 235. Bibcode:2003NIMPA.499..235H. doi:10.1016/S0168-9002(02)01937-X.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. M. Harrison, S. Peggs, T. Roser (2002). "The RHIC Accelerator". Annual Review of Nuclear and Particle Science. 52: 425. Bibcode:2002ARNPS..52..425H. doi:10.1146/annurev.nucl.52.050102.090650.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. E.D. Courant (2003). "Accelerators, Colliders, and Snakes". Annual Review of Nuclear and Particle Science. 53: 1. Bibcode:2003ARNPS..53....1C. doi:10.1146/annurev.nucl.53.041002.110450.
  4. M. Riordan, W.A. Zajc (2006). "The First Few Microseconds". Scientific American. 294 (5): 34. doi:10.1038/scientificamerican0506-34A.
  5. S. Mirsky, W.A Zajc, J. Chaplin (26 April 2006). "Early Universe, Benjamin Franklin Science, Evolution Education". Science Talk. Scientific American. Retrieved 2010-02-16.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) (Listen بایگانی‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine)
  6. "CERN Completes Transition to Lead-Ion Running at the LHC". CERN. 8 November 2010. Archived from the original on 10 November 2010. Retrieved 2010-11-08.
  7. A. Trafton (9 February 2010). "Explained: Quark gluon plasma". MITnews.

پیوند به بیرون

[ویرایش]