بهزاد نبوی
بهزاد نبوی (زاده ۱۳۲۱ خورشیدی در تهران) از اعضای ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و از فعالان سیاسی پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ به‌شمار می‌رود. از وی در عرصه سیاست ایران به «چریک پیر» یاد می‌شود.[۳]
او در کارنامهٔ فعالیت‌های اجرایی خود معاون نخست‌وزیر در امور اجرایی در دولت محمدعلی رجایی، محمدرضا مهدوی کنی و میرحسین موسوی، وزیر صنایع سنگین در دولت میرحسین موسوی، نماینده و نایب رئیس مجلس در دورهٔ ششم مجلس شورای اسلامی و ریاست ستاد بسیج اقتصادی در دوران جنگ ایران و عراق را داشته‌است.[۴][۵]
وی دارای مدرک لیسانس الکترونیک از دانشگاه پلی‌تکنیک می‌باشد.[۶]
قبل از انقلاب ۱۳۵۷
بهزاد نبوی در سال ۱۳۲۱ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. خود او دربارهٔ خانواده اش می‌گوید: نسب پدری من به مرحوم حاج ملاهادی سبزواری می‌رسد… ولی در عین حال پدر بنده متخلق به خصوصیات و خلقیات پدر وجدش نبوده و با آنها از نظر فکری و عقیدتی تشابهی نداشت.
بهزاد نبوی در سال ۱۳۴۷ به همراه سه نفر دیگر از جمله مصطفی شعاعیان، رضا عسگریه و پرویز صدری ، جبهه دموکراتیک خلق را تأسیس کرد که تشکلی مخفی و مسلح بود. وی از خرداد ۱۳۵۱ به دلیل تحت تعقیب بودن به‌طور مخفیانه زندگی می‌کرد. اسم مستعار او در این دوران حمید جهان‌بین بود. سرانجام وی در مرداد ۱۳۵۱ بازداشت گردید. او نحوه بازداشت خود را اینگونه شرح می‌دهد: «یک روز ساعت چهار صبح، قبل از آن که برای نماز بیدار شوم، ناگهان با سرو صدایی از خواب پریدم. یواشکی از پنجره به داخل حیاط نگاه کردم؛ دیدم ساواکی‌ها دور تا دور حیاط خانه، با مسلسل و یوزی ایستاده‌اند. به پشت ساختمان رفتم، متأسفانه خانه را طوری ساخته بودند که اطرافش باز بود و به ساختمان‌های دیگر راه نداشت. دیدم پشت ساختمان را هم محاصره کرده‌اند. آن موقع به همراه خودم اسلحه نداشتم، تنها یک سیانور داشتم، آن را در دهانم گذاشتم و پس از چند لحظه دستگیر شدم. خوشبختانه یا متأسفانه سیانور کار نکرد.»
او به مدت بیست ماه در زندان انفرادی بود که یک سال آن را در زندان اوین و بقیه را در زندان قزل قلعه گذراند. در پائیز ۱۳۵۲ به حبس ابد محکوم گردید که در دادگاه تجدید نظر به ۱۰ سال کاهش پیدا کرد. وی پیش از این نیز در دوران دانشجویی خود نیز دو مرتبه دستگیر شده بود اما این بازداشت‌ها به مرحله دادگاه نرسیدند.
بهزاد نبوی دربارهٔ دوران زندان انفرادی‌اش می‌گوید: «زندان اوین شرایط سخت‌تری داشت. در اوین نه ملاقاتی داشتیم و نه اجازه هواخوری منظم می‌دادند. گاهی اوقات تا دو ماه به هواخوری نمی‌رفتیم. روزی ده ساعت در سلول پیاده‌روی می‌کردم تا مقاومت کف پا برای شلاق بالا رود.»[۷] آشنایی و دوستی نزدیک وی با محمدعلی رجایی در زندان اوین در سال ۱۳۵۴ آغاز گردید.
بعد از انقلاب ۱۳۵۷
مسئولیت‌های بعد از انقلاب
بهزاد نبوی از بهمن ۱۳۵۷ تا مرداد ۱۳۵۸ عضو کمیته مرکزی انقلاب اسلامی بود. پس از آن تا آبان ۱۳۵۸ به صورت تمام وقت در سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به فعالیت می‌پرداخت. در آبان ۱۳۵۸ با حکم شورای انقلاب اسلامی به عضویت شورای سرپرستی صدا و سیما درآمد. در شهریور ۱۳۵۹ و با انتخاب محمدعلی رجایی به عنوان نخست‌وزیر، به سمت وزیر مشاور در امور اجرایی منصوب شد. همچنین وی در دولت محمد علی رجایی مسئولیت سخنگوی دولت و رئیس ستاد بسیج اقتصادی را نیز بر عهده داشت. از دیگر فعالیت‌های مهم او در این دوره مدیریت مذاکرات مربوط به آزادسازی گروگان‌های آمریکایی بود که به بیانیه الجزایر منتهی گردید. بهزاد نبوی در دو دولت میر حسین موسوی وزیر صنایع سنگین بود. وی در اواخر دورهٔ جنگ ایران و عراق با معرفی دولت و حکم هاشمی رفسنجانی به عنوان مسئول پشتیبانی ستاد فرماندهی کل قوا منصوب شد. پس از وزارت صنایع سنگین تا خرداد ۱۳۷۶ مشاور مدیرعامل شرکت مپنا و عضو هیئت مدیره شرکت پتروپارس بود. از سال ۱۳۷۹ به مدت چهار سال نماینده و نایب رئیس مجلس ششم بود که در اعتراض به «نظارت استصوابی» به همراه ۱۳۸ نماینده دیگر استعفا کرد.[۸]
بهزاد نبوی به‌همراه علی اکبر محتشمی از جمله پیشروان حرکت اصلاح‌طلبی در ایران بودند که در انتخابات مجلس سال ۱۳۹۴ توسط شورای نگهبان از شرکت در انتخابات منع شدند.[۹]
بازداشت و زندان پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری
بهزاد نبوی در پی حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری دورهٔ دهم، یک‌روز بعد از انتخابات بازداشت شد.[۱۰] وی در ۹ مهر ۱۳۸۸، به دلیل وخامت حالش از زندان روانه بیمارستان شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت.[۱۱] وی در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۸ به منظور مرخصی ۱۰ روزه آزاد شد.[۱۲] در همین حال خبرگزاری ایلنا این خبر را با عنوان «آزادی بهزاد نبوی قوت گرفت» منتشر کرد. وی در تاریخ ۲۹ دی ۱۳۸۸ به شش سال حبس تعزیری محکوم گردید.[۱۳] وی در روز نخست خرداد ۱۳۹۳ با پایان یافتن دوران محکومیتش از زندان اوین آزاد شد.[۱۴] ولی به دلیل اتهام به فعالیت تبلیغی علیه نظام در زندان، با حکم شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به یک سال حبس تعزیری محکوم شد؛ ولی به تشخیص رئیس دادگاه مبنی بر وضعیت جسمی نابسامان وی، مجازات حبس او را به ۱۰ میلیون تومان جزای نقدی بدل از حبس، تغییر کرد.[۱۵]
انتشار عکسی از بهزاد نبوی در روز انتخابات ۷ اسفند ۱۳۹۴ درحالیکه عصازنان برای شرکت در انتخابات مجلس دهم و مجلس خبرگان پنجم به حوزهٔ رای‌گیری می‌رفت بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های فارسی‌زبان داشت. این عکس که از کهولت و خمودگی نبوی حکایت می‌کرد باعث شگفتی رسانه‌ها شد.
دیدگاه‌ها
او معتقد است اعتراضات دی ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸ به جامعهٔ مدنی ایران ضرر زده و به کشور آسیب وارد کرده‌است.[۱۶] او همچنین عدم همراهی اصلاح‌طلبان با اعتراضات دی ۱۳۹۶ را عاقلانه دانسته‌است.[۱۷][۱۸]
نبودی دربارهٔ بازداشت تاج زاده نوشت: حرکت بزرگ اصلاحی مردم در سه دههٔ اخیر نیز، چیزی جز احیا و تقویت همان اهداف متعالی ملت در جریان انقلاب را هدف خود قرار نداده بود و اصلاح‌جویان، در پی زدودن پیرایه‌ها و کژی‌های ایجاد شده در مسیر مستقیم تحقق میثاق‌های اولیه ملت و حاکمیت برآمده از انقلاب بودند و هستند.
بهزاد نبوی در واکنش به خیزش ۱۴۰۱ ایران گفت: «به‌رغم شرایط نامساعد برای ادامه فعالیت سیاسی، کماکان باید حرکت اصلاحی را ادامه دهیم. فی‌المثل در ماجرای مهسا امینی جبهه در اولین روز، بیانیه داد و به رئیس قوه قضائیه نامه نوشت، ولی قطعاً نمی‌توانیم با معترضان کف خیابان که شعارهای براندازانه می‌دهند، همسو شویم».[۱۹]
پانویس
- ↑ «استعفای بهزاد نبوی پذیرفته شد». ایسنا. ۱ اردیبهشت ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ اکتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱ بهمن ۱۳۹۷.
- ↑ «انتخاب وزیر امور خارجه باز هم به تعویق افتاد». روزنامه جمهوری اسلامی. تهران: مؤسسه فرهنگی و مطبوعاتی روزنامه جمهوری اسلامی: ص ۱۰. ۲۶ آذر ۱۳۵۹. دریافت‌شده در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸.
- ↑ «تصفیه‌حساب‌های کودتاگران با چریک پیر اصلاحات با به جریان انداختن پرونده‌های ۲۸ سال پیش». موج سبز آزادی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۶ آذر ۱۳۸۸.
- ↑ «میرحسین موسوی و زهرا رهنورد به عیادت چریک پیر اصلاحات رفتند». جنبش راه سبز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۶ آذر ۱۳۸۸.
- ↑ صحیفهٔ امام، ج ۲۰، ص ۱۴۲، بخش پانویس.
- ↑ «برگزاری دادگاه نبوی به صورت غیرعلنی». روزنامهٔ اعتماد. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ دسامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۶ آذر ۱۳۸۸.
- ↑ «آفتاب - خاطرات منتشر نشده بهزاد نبوی: از نصب کولر برای خانه مهستی و زندگی مخفیانه تا 3 ساعت نماز روزانه». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۱.
- ↑ اسامی نمایندگانی که استعفا کردند بایگانی‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine (بی‌بی‌سی فارسی)
- ↑ Anoushiravan Enteshami & Mahjoob Zweiri (2007). Iran and the rise of Neoconsevatives,the politics of Tehran's silent Revolution. I.B.Tauris. p. 9.
- ↑ «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۲ مهر ۱۳۸۸.
- ↑ «موج سبز». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۲ مهر ۱۳۸۸.
- ↑ «بهزاد نبوی از زندان به مرخصی رفت». تابناک. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ نوامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۵ آذر ۱۳۸۸.
- ↑ «آزادی بهزاد نبوی قوت گرفت». خبرگزاری ایلنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۵ آذر ۱۳۸۸.
- ↑ بهزاد نبوی آزاد شد بایگانی‌شده در ۲۲ مه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine خبرگزاری انتخاب
- ↑ محکومیت بهزاد نبوی قطعی شد بایگانی‌شده در ۳ اوت ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine خبرگزاری الف
- ↑ «اصلاح طلبان و اعتدالی‌ها صبر و انتظار پیشه کنند - ایرنا». ایرنا. ۲۰۲۰-۰۳-۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ مه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۷.
- ↑ «مرزبندی با براندازان». روزنامه اعتماد. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۷.
- ↑ «بهزاد نبوی: همراهی‌نکردن اصلاح‌طلبان با اعتراضات دی «بسیار عاقلانه» بود». رادیو زمانه. ۲۰۱۸-۰۳-۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۷.
- ↑ عبدالله مومنی (۱۱ آبان ۱۴۰۱). «اعتراضات ایران؛ آیا جریان اصلاح‌طلبی و اصلاح‌طلبان پایان یافته‌است؟». بی‌بی‌سی فارسی.
منابع
- بهزاد در دولت، بسیار کوشا، منطقی، برنامه‌ریز و قوی بود، نوروز، برداشت شده در ۲۶ مرداد ۱۳۸۸.
پیوند به بیرون
 |
- ائتلاف فراگیر اصلاح‌طلبان: گام دوم
- اصلاح‌طلبان اهل ایران
- اعضای جبهه اصلاحات ایران
- اعضای جبهه ملی ایران
- اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران
- افراد زنده
- اهالی تهران
- بازداشتشدگان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ ایران
- چریکهای اسلامگرا اهل ایران
- دانش‌آموختگان دانشگاه صنعتی امیرکبیر
- زادگان ۱۳۲۱
- زادگان ۱۹۴۲ (میلادی)
- زندانیان اهل ایران
- سخنگویان دولت ایران
- سیاستمداران محکومشده به جرم اهل ایران
- فعالان جنبش سبز
- فعالان دموکراسی در ایران
- نایبرئیسان اول مجلس شورای اسلامی
- نایبرئیسان دوم مجلس شورای اسلامی
- نمایندگان تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس شورای اسلامی
- نمایندگان دوره ششم مجلس شورای اسلامی
- وزیران استیضاحشده در دولتهای جمهوری اسلامی
- وزیران استیضاحشده منجر به ابقاء در دولت میرحسین موسوی
- وزیران دولت ایران
- وزیران مشاور و رئیسان سازمان برنامه و بودجه ایران
- زادگان ۱۹۴۱ (میلادی)
- سیاستمداران اهل تهران