پرش به محتوا

احکام اسلام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Redarmy00 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

احکام اسلام به مجموعه فرامین عملی و عبادی اسلامی گفته می‌شود. این احکام شامل آداب و مناسک اسلامی و همچنین عبادات هستند. احکام اسلام در علم فقه شرح و بسط می‌یابند و شامل دو گروه حکم تأسیسی و حکم امضایی هستند.[۱]

اگرچه شریعت به عنوان یک نظام حقوقی تعریف شده‌است، اما نمی‌توان از آن به عنوان قانونی بالغ بر اساس حقوق فردی به معنای امروزی، با حوزه، قواعد و حدود خاصی یاد کرد.[۲][۳] امروزه قانون، اخلاق، سنت، اعتقاد و عبادت مفاهیمی متمایز هستند. اخلاق، آداب، اعتقادات یا عبادات توسط قانون تنظیم نمی‌شود و در محدوده قانون قرار نمی‌گیرد. اما این مفاهیم در شریعت به هم تنیده شده‌است. به عنوان مثال، نوشیدن یا ننوشیدن (مشروبات الکلی؛ خمر)، که امروزه در بسیاری از کشورها تنها یک موضوع ترجیحی است، یا اعمال جنسی بزرگسالان بر اساس رضایت متقابل یا گفتاری که به این امر اشاره دارد (قذف، ممکن است این یک مشکل اخلاقی با توجه به درک محلی باشد). یا ترک عقیده یا عبادت (ارتداد، این یک مشکل مذهبی است) با مجازات‌های کیفری بزرگ مواجه می‌شوند. تجاوز جنسی در قرآن جرم تعریف نشده‌است، اما فقها با در نظر گرفتن آن در محدوده روابط جنسی خارج از زناشویی (زنا) که به عنوان جرم تعریف شده‌است برایش مجازات در نظر گرفته‌اند.[۴] رویکرد قرآن به کشتار و مجروح کردن جنایات همانند سایر نمونه‌های تاریخی است.[۵] و تمایز عمدی و غیرعمدی نادیده گرفته شده‌است، جز اینکه بین دو مسلمان رخ می‌دهد (نساء؛ ۹۲). در قرآن، مجازات‌ها بر اساس انواع سرقت از قبیل کلاهبرداری، سرقت یا زورگیری درجه‌بندی نشده‌است. در بسیاری از جرایم تعزیری، مبنای قانونی (اصل قانونی بودن) وجود ندارد و قاضی وظیفه اثبات جرم یا تعیین مجازات مشابه برای همان جرم را در بین محکومان ندارد.[۶]

در کشورهای سکولار، مفاهیمی مانند حلال، حرام فقط می‌تواند زبان موعظه و بلاغت باشد اما جایی در قانون ندارد، در حالی که در حکومت‌های شرعی این می‌تواند عواقب بسیار جدی داشته باشد. فیلمی که به‌طور مخفیانه توسط اتحادیه زنان انقلابی در افغانستان در ۲۶ اوت ۲۰۰۱ ضبط شده‌است. زن برقع پوش در ملاء عام توسط پلیس مذهبی که امر به معروف و نهی از منکر را بر عهده دارد با چوب تنبیه می‌شود، زیرا چهره ی او از زیر حجابش بیرون آمده بوده و این در درک طالبان حرام تلقی می‌شود.

کشورهایی که شریعت را اجرا می‌کنند در مورد موضوعاتی مانند حقوق بشر، برابری، حقوق زنان، حمایت از کودکان، ترجیحات فردی و عدم حمایت از حقوق و آزادی‌های فردی با انتقاد شدید سازمان‌های بین‌المللی روبرو می‌شوند.[۷] این واقعیت که اسلام مفهوم حقوق و آزادی‌های فردی را در بر نمی‌گیرد، منبع مهم تعارض بین شرع و درک غربی‌ها از قانون است.[۸]مثلاً؛ بر اساس شرع، می‌توان افراد را به بدعت گذاران، مرتدان (یا به تعبیر ملایم گناهکاران) و برچسب‌های مشابه متهم کرد و مجازات‌های تا حد مرگ را برای آنها وضع کرد.[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]

به عقیدهٔ برخی برخی تعاریف از جرایم مبتنی بر شرع و مجازات‌های تعیین شده برای این جرایم، اگر به‌طور سیستماتیک اعمال شوند، می‌توانند در چارچوب «جنایات علیه بشریت» ارزیابی شوند.[۱۴]

بازار برده قرن سیزدهم، یمن. از نظر شرع، برده (مرد/زن) دارایی محسوب می‌شود؛ می‌توان آن را خرید، فروخت، اجاره، هدیه داد، به اشتراک گذاشت و به ارث برد.

برای گناهان اسلامی در کتاب‌های فقهی کیفرهای زیر آمده‌است:

  1. حدود (جمع حد):گناهان و جرائم مهمی که شارع اسلام برای آن‌ها جزا (کیفر) در نظر گرفته شده‌است عبارتند از:زنا، سحق- قیاده، قذف، نوشیدن مسکرات، دزدی، محاربه، ارتداد.
  2. تعزیرات:کیفرهایی هستند که کم‌وکیف آن‌ها از طرف شارع اسلام تعیین نشده‌است، و به حاکم شرع اجازه داده‌است که به مصلحت خویش مرتکب گناه را تأدیب کند.
  3. قصاص:عبارت است از انتقام بدنی از کسی که جنایتی را به صورت عمد و عدوان مرتکب شده‌است.
  4. دیات (جمع دیه):غرامت و خسارت مالی را که شخص مرتکب در جنایتها و صدمات غیرعمدی باید بپردازد دیات می‌گویند.

قصاص اقدامی است که در «نظم اجتماعی قبیله ای» قصاص تلقی می‌شود و بر اساس «معادل اجتماعی» انجام می‌شود. چه قربانی مذکر باشد، چه زن، چه برده، چه آزاد، چه نخبه و چه معمولی، یکی از اعضای قبیله قاتل (معادل قربانی در موقعیت اجتماعی) کشته می‌شود. به عنوان مثال، تنها یک برده می‌تواند برای یک برده کشته شود، و یک زن می‌تواند برای یک زن کشته شود.[۱۵] شرط معادل سازی اجتماعی در انتقام به این معناست که اگر طبقه پایین شخصی را از طبقه بالا بکشد، مجازات اعمال می‌شود و اگر فردی از طبقه بالا فردی از طبقه پایین را بکشد، هیچ تلافی نمی‌شود. در این صورت امکان پرداخت غرامت به خانواده مقتول وجود دارد.

آیات مختلف مجازاتی در قرآن دربارهٔ کشتار و زخمی شدن جنایات وجود دارد:اگرچه قطعی است "طبق جنایت قصاص در جنایات قتل اعمال خواهد شد

"ای کسانی که ایمان آورده‌اید! قصاص در مورد قتل برای شما مقرر شده‌است؛ آزاده برای آزاد، و برده برای برده، و زن برای زن. (۲: ۱۷۸)"، وضعیت در آسیب مشخص نیست. برای چنین مجازاتی، (چشم در برابر چشم، دندان در برابر دندان، و غیره) عبارت "این گونه ما در کتاب به آنها (بنی اسرائیل) نوشتیم" استفاده می‌شود. (۵:۴۵)

کلیات

مسلمانان در جوامع اسلامی رعایت احکام اسلامی را به صورت سنتی یک ضرورت می‌دانند.[نیازمند منبع] به قوانین اسلامی شریعت گفته می‌شود و فلسفه حقوقی اسلام را فقه می‌گویند و بیشتر شیعیان منابع فقهی را به قرآن، پیامبران، امامان و عقل تقسیم می‌کنند[۱۶] اما اهل تسنن معمولاً منابع فقهی را به قرآن، سنت، اجماع، قیاس، قول صحابی، استحسان و… طبقه‌بندی می‌کنند.

حکم تأسیسی و امضایی

حکم تأسیسی حکم و قانونی است که قبلاً وجود نداشته و جدیداً تأسیس و وضع شده باشد. حکم‌امضایی حکم و قانونی‌است که در قوانین قدیم (و یا در عرف و عادت) وجود داشته، لیکن مقنّن آن حکم را اکنون در قوانین جدیدی که وضع می‌کند به‌کار می‌برد؛ که این‌عمل، به‌معنای تأیید و امضای قانون قدیم است؛ به همین دلیل به این حکم «حکم‌امضایی» می‌گوییم.[۱۷]

وظیفه انسان نسبت به احکام

احکام اسلام به پنج دسته تقسیم می‌شوند:

واجب: یعنی کاری که باید انجام شود. مانند نماز

حرام: کاری که نباید انجام شود. مانند دزدی

مستحب: کاری که خوب است انجام شود ولی ترک آن نیز جایز است مثل نمازهای مستحب

مکروه: کاری که بهتر است انجام نشود، مثل قسم خوردن راست به خدا.

مباح: کاری که انجام و ترک آن مساوی است. مثل راه رفتن[۱۸]

این اقدامات پیامدهای «مادی یا اخلاقی» از نظر شرعی دارد.

جستارهای وابسته

منابع

  1. «تاسیسی». دانشنامه جهان اسلام. دریافت‌شده در ۱۸ دی ۱۳۹۰.
  2. Şeriat ile modern hukuk anlayışı arasında İslam'ın bireysel hak ve özgürlükler kavramına yer vermeyişi önemli çatışma kaynağıdır.الگو:Akademik dergi kaynağı
  3. Allah hakları genellikle taabbudî özellik taşıdığı için illetleri akli gerekçelerle tam olarak izah edilemez.https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1075176
  4. Klasik fıkıh literatüründe...Tecavüz tek başına bir suç türü olarak kabul edilmemiştir. Genellikle zina suçu kapsamında ele alınmıştır. Fıkhî kaynaklarda tecavüz, bir erkeğin zor kullanarak kadınla zina etmesi kapsamında değerlendirilmiştir. “Tecavüz suçuna ceza olarak had uygulanması gerekse de haddin sınırı olan 4 şahit şartı yerine getirilemediği müddetçe tazir cezası uygulanmaktadır https://acikerisim.uludag.edu.tr/bitstream/11452/14790/1/fatmanur_dil_tez.pdf
  5. name="sabah.com.tr"> Kabile fertlerinden birine karşı işlenen suç bütün kabileye karşı işlenmiş sayıldığından cezalandırmada suçlunun kabilesine mensup olma yeterli sebep kabul edilerek suçlu suçsuz ayırımı gözetilmeksizin misilleme cihetine gidiliyor, ayrıca suçta kasıt-hata ayırımı yapılmayarak maddî sonuçla yetiniliyordu.https://www.sabah.com.tr/sozluk/sosyoloji/kisas-nedir الگو:Webarşiv
  6. الگو:Dergi kaynağı
  7. https://tr.euronews.com/2018/12/14/avrupa-konseyi-ile-seriat-hukuku-krizi-kapida
  8. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/211700
  9. https://www.suleymaniyevakfi.org/kutsanan-gelenek-ve-kuran/kurana-ve-gelenege-gore-dinden-donmenin-cezasi.html
  10. https://islamansiklopedisi.org.tr/ridde
  11. http://www.ismailaga.info/yazi/2012/03/30/dinde-zorlama-yoktur-ne-demektir[پیوند مرده]
  12. Necati Yeniel, Hüseyin Kayapınar, Sünen-i Ebu Davud Terceme ve şerhi c. 2, s. 112
  13. http://www.fetvameclisi.com/fetva-namaz-kilmayanin-cezasi-21734.html
  14. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/281/2556.pdf
  15. https://www.academia.edu/6708946/KADIN_BAKIŞ_AÇISIYLA_KURANI_YENİDEN_OKUMA_DENEMESİ_-AMİNA_WEDUD-KURAN_VE_KADIN
  16. آشنایی با ابواب فقه
  17. شب خیز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهی، نشر لقاء، قم - ایران، اول، 1392 ه‍.ش
  18. آشنایی با علوم اسلامی، نوشته مرتضی مطهری، جلد3، صفحه 70و 71 ، انتشارات صدرا.