ارفکشاد
ارفکشاد یا ارفخشذ یا فارک (عبری:אַרְפַּכְשָׁד به معنی رهاکننده) یکی از پنج پسر سام[۱] و نواده نوح[۲] است. ارفکشاد دو سال پس از طوفان نوح ولادت یافت.[۳] برادرانش عیلام، آشور، لود و آرام بودند.[۴] پسر نخست ارفکشاد شالح یا صالح و دومین پسر او قینان و پسر دیگر او مکران نام داشت. در کتاب یوبیل، از ارفکشاد به عنوان نیای بزرگ اقوام اور و کشان نام برده شده است. ارفکشاد قلعه اورکلدانیان را در کرانه جنوبی فرات بنا نهاد.[۵] ارفکشاد چهارصد و سی و هشت سال زندگی کرد.[۶] نام او در نسب‌نامه داوود،[۷] نسب‌نامه عیسی[۸] و نسب‌نامه محمد[۹] ذکر شده است. شهر ارفکشاد در میانرودان سال‌ها محل زندگی یزیدیان، مسلمانان و یهودیان بوده است. شهر ارفکشاد هم‌اکنون در کشور عراق واقع است.
همچنین ارفکشاد را جد بلوچ ها می دانند
پانویس
منابع
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN 9643071634
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN 964-331-068-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
- ابن هشام (۱۳۶۰)، سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم، ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی، به کوشش علی‌اصغر مهدوی.، تهران: انتشارات خوارزمی، ص. ۵۱۹