سامانه تصمیم یار بالینی

سامانه تصمیم یار بالینی (Clinical decision support system) یک سامانه مبتنی بر فناوری اطلاعات سلامت است که به پزشکان و سایر ارائه دهندگان خدمات سلامت در فرایند تصمیم گیری کمک می‌کند. یک تعریف عملیاتی که توسط رابرت هیوارد برای سامانه‌های بالینی تصمیم یار ارائه شده است عبارت است از: سامانه های بالینی تصمیم یار مشاهدات و دانش سلامت را هم بهم پیوند می‌زند تا امکان گرفتن بهترین تصمیم برای پرسنل خدمات درمانی بالینی به منظور بهبود خدمات سلامت فراهم سازد.

ساختار

سامانه های تصمیم یار بالینی از چهار بخش اصلی تشکیل می شوند:

1. مکانیسم های ورودی: ورود اطلاعات می‌تواند به صورت دستی یا خودکار صورت گیرد. در روش دستی کاربر اطلاعات مورد نیاز سامانه را به وسیله صفحه کلید یا ابزارهای ورودی دیگر به سیستم وارد می‌کند
2. پایگاه دانش (Knowledge-base): پایگاه دانش میتواند بصورت ایستا یا پویا باشد. سامانه های نوین تصمیم یار بالینی ممکن است از روشهای فراگیری ماشینی یا هوش مصنوعی برای انباشتن و بروز رسانی پایگاه دانش خود بهره ببرند.
3. موتور استنتاج (Inference engine): این بخش با پردازش داده های ورودی و پایگاه دانش، بهترین گزینه های تصمیم گیری را تعیین میکند
4. مکانیسم های خروجی: این بخش نتایج پردازش اطلاعات را در اختیار کاربر میگذارد.

در برخی منابع، مکانیسمهای ورودی و خروجی به عنوان یک بخش در نظر گرفته میشود که به آن مکانیسم ارتباطی گفته میشود.