ارفکشاد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: خنثی‌سازی |
Jokjoktala (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: پاک کردن دستی ویرایش ویرایشگر دیداری بررسی ویرایش (ارجاعات) فعال شد Edit Check (references) declined (other) ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{Infobox religious biography/Wikidata|fetchwikidata=ALL}} |
{{Infobox religious biography/Wikidata|fetchwikidata=ALL}} |
||
'''ارفکشاد''' یا '''ارفخشذ یا فارک''' ([[عبری]]:אַרְפַּכְשָׁד به معنی رهاکننده) یکی از پنج پسر [[سام پسر نوح|سام]]<ref>پیدایش ۱۰:۲۲</ref> و نواده [[نوح]]<ref>پیدایش ۲۴:۱۱</ref> است. ارفکشاد دو سال پس از [[طوفان نوح]] ولادت یافت.<ref>پیدایش ۱۱:۱۲</ref> برادرانش [[عیلام]]، [[آشور]]، [[لود]] و [[آرام]] بودند.<ref>تواریخ ۱:۱۷</ref> پسر نخست ارفکشاد [[شالح]] یا [[صالح]] و دومین پسر او [[قینان]] و پسر دیگر او [[مکران]] نام داشت. در کتاب [[یوبیل]]، از ارفکشاد به عنوان نیای بزرگ اقوام [[اور]] و [[کشان]] نام برده شده است. ارفکشاد قلعه [[اور کلدانیان]] را در کرانه جنوبی [[فرات]] بنا نهاد.<ref>یوبیل ۱۴:۱۷</ref> ارفکشاد چهارصد و سی و هشت سال زندگی کرد.<ref>توا ۱:۱۷</ref> نام او در نسب‌نامه [[ابراهیم|ابراهیم خلیل]]، [[داوود]]،<ref>تواریخ ۱۴:۸</ref> نسب‌نامه [[عیسی]]<ref>لوقا ۳:۳۳</ref> و [[تبار محمد |نسب‌نامه محمد]]<ref>سیرت رسول‌الله ص ۱۹</ref> ذکر شده است. شهر ارفکشاد در [[میانرودان]] سال‌ها محل زندگی [[ایزدیان]]، [[مسلمانان]] و [[یهودیان]] بوده است. شهر ارفکشاد هم‌اکنون در کشور [[عراق]] واقع است. |
'''ارفکشاد''' یا '''ارفخشذ یا فارک''' ([[عبری]]:אַרְפַּכְשָׁד به معنی رهاکننده) یکی از پنج پسر [[سام پسر نوح|سام]]<ref>پیدایش ۱۰:۲۲</ref> و نواده [[نوح]]<ref>پیدایش ۲۴:۱۱</ref> است. ارفکشاد دو سال پس از [[طوفان نوح]] ولادت یافت.<ref>پیدایش ۱۱:۱۲</ref> برادرانش [[عیلام]]، [[آشور]]، [[لود]] و [[آرام]] بودند.<ref>تواریخ ۱:۱۷</ref> پسر نخست ارفکشاد [[شالح]] یا [[صالح]] و دومین پسر او [[قینان]] و پسر دیگر او [[مکران]] نام داشت. در کتاب [[یوبیل]]، از ارفکشاد به عنوان نیای بزرگ اقوام [[اور]] و [[کشان]] نام برده شده است. ارفکشاد قلعه [[اور کلدانیان]] را در کرانه جنوبی [[فرات]] بنا نهاد.<ref>یوبیل ۱۴:۱۷</ref> ارفکشاد چهارصد و سی و هشت سال زندگی کرد.<ref>توا ۱:۱۷</ref> همچنین ارفکشاد را جد [[بلوچ]] های مکرانی میدانند که پسر وی مکران در جنوب [[ بلوچستان]] میزیسته و مکران به اسم او شناخته میشود. نام او در نسب‌نامه [[ابراهیم|ابراهیم خلیل]]، [[داوود]]،<ref>تواریخ ۱۴:۸</ref> نسب‌نامه [[عیسی]]<ref>لوقا ۳:۳۳</ref> و [[تبار محمد |نسب‌نامه محمد]]<ref>سیرت رسول‌الله ص ۱۹</ref> ذکر شده است. شهر ارفکشاد در [[میانرودان]] سال‌ها محل زندگی [[ایزدیان]]، [[مسلمانان]] و [[یهودیان]] بوده است. شهر ارفکشاد هم‌اکنون در کشور [[عراق]] واقع است. |
||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۸
ارفکشاد | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۱۰۳ پ.م.، ۲۳۳۴ (در تقویم جولیان) پ.م.  |
| درگذشته | ۱۶۶۵ پ.م.، ۱۸۹۶ (در تقویم جولیان) پ.م. |
| فرزندان |
|
| والدین |
|
| خویشاوندان |
|
ارفکشاد یا ارفخشذ یا فارک (عبری:אַרְפַּכְשָׁד به معنی رهاکننده) یکی از پنج پسر سام[۱] و نواده نوح[۲] است. ارفکشاد دو سال پس از طوفان نوح ولادت یافت.[۳] برادرانش عیلام، آشور، لود و آرام بودند.[۴] پسر نخست ارفکشاد شالح یا صالح و دومین پسر او قینان و پسر دیگر او مکران نام داشت. در کتاب یوبیل، از ارفکشاد به عنوان نیای بزرگ اقوام اور و کشان نام برده شده است. ارفکشاد قلعه اور کلدانیان را در کرانه جنوبی فرات بنا نهاد.[۵] ارفکشاد چهارصد و سی و هشت سال زندگی کرد.[۶] همچنین ارفکشاد را جد بلوچ های مکرانی میدانند که پسر وی مکران در جنوب بلوچستان میزیسته و مکران به اسم او شناخته میشود. نام او در نسب‌نامه ابراهیم خلیل، داوود،[۷] نسب‌نامه عیسی[۸] و نسب‌نامه محمد[۹] ذکر شده است. شهر ارفکشاد در میانرودان سال‌ها محل زندگی ایزدیان، مسلمانان و یهودیان بوده است. شهر ارفکشاد هم‌اکنون در کشور عراق واقع است.
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN 9643071634
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN 964-331-068-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
- ابن هشام (۱۳۶۰)، سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم، ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی، به کوشش علی‌اصغر مهدوی.، تهران: انتشارات خوارزمی، ص. ۵۱۹