لورن باکال

بازیگر، نویسنده، و مدل آمریکایی

لورن باکال (به انگلیسی: Lauren Bacall) (زادهٔ ۱۶ سپتامبر ۱۹۲۴ – درگذشتهٔ ۱۲ اوت ۲۰۱۴) خواننده و بازیگر آمریکایی بود که با داشتن نگاه‌های گیرا و صدایی متمایز چهره‌ای شناخته شده‌است. او در سال ۲۰۰۹ از سمت بنیاد فیلم آمریکا به عنوان بهترین ستاره زن قرن بیستم سینمای کلاسیک هالیوود نامگذاری شد و در همان سال در جهت «به‌رسمیت‌شناساندن نقش اصلی او در عصر طلایی تصاویر متحرک»، جایزه افتخاری آکادمی را از آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک دریافت کرد.

لورن باکال
باکال در ۱۹۴۵
زادهٔ۱۶ سپتامبر ۱۹۲۴
نیویورک، ایالت نیویورک، ایالات متحده
درگذشت۱۲ اوت ۲۰۱۴ (۸۹ سال)
نیویورک، ایالت نیویورک، ایالات متحده
مدفنآرامگاه فارست لان مموریال پارک
ملیتآمریکایی
پیشههنرپیشه
سال‌های فعالیت۱۹۴۲–۲۰۱۴
همسرهامفری بوگارت
جوایزبرنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن
نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن

زندگی

ویرایش

لورن باکال با نام تولد بتی جوان پریسکی (به انگلیسی: Betty Joan Perske) در خانواده‌ای از طبقهٔ متوسط در نیویورک زاده شد ابتدا آموزش باله دید و سپس به بازیگری علاقه‌مند شد و در آکادمی هنرهای دراماتیک درس خواند و همان‌جا بود که با بازیگرانی چون کرک داگلاس آشنا شد. نخستین تجربهٔ تئاتری اش با استقبال روبرو نشد و اجباراً به کار برای مجله‌های مد روی آورد.

عکسش که روی مجلهٔ هارپرز بازار منتشر شد توجه همسر هاوارد هاکس کارگردان را به سوی خود جلب کرد و از او تست گرفته شد و بدین ترتیب بود که در فیلم داشتن و نداشتن (۱۹۴۴) بازی کرد.

در زمان فیلمبرداری یکی از فیلم‌ها با هامفری بوگارت آشنا شد و یک سال بعد با هم ازدواج کردند آن‌ها تا سال ۱۹۵۷ یعنی تا زمان مرگ بوگارت بر اثر سرطان دو فیلم دیگر را با هم بازی کردند.

باکال در سال ۱۹۷۹ کتاب زندگینامه‌اش را تحت عنوان روی پای خودم منتشر کرد.

در سال ۱۹۷۴ در فیلم پر ستاره قتل در قطار سریع‌السیر شرق بازی کرد که اقتباسی از یکی از داستان‌های جنایی آگاتا کریستی بود.

باکال با حضورش در فیلم تیرانداز (۱۹۷۶) برای جان وین که بر اثر بیماری سرطان در شرف مرگ بود نوعی تسلی خاطر محسوب می‌شد.

صدای خش دار و جذاب باکال تا پایان عمرش خواستار زیادی داشت و روی انواع و اقسام آگهی‌ها از غذای گربه تا تورهای مسافر کشتی‌های تفریحی حرف می‌زد.

بخشی از جوایز و افتخارات

ویرایش

درگذشت

ویرایش

او در تاریخ ۱۲ اوت ۲۰۱۴ در سن ۸۹ سالگی درگذشت[۱]

بخشی از فیلم‌شناسی

ویرایش
سال عنوان نقش توضحیات Ref.
1944-10-11۱۹۴۴ داشتن و نداشتن Marie 'Slim' Browning Recorded the songs she sang in the film [۲]
1946-08-23۱۹۴۶ خواب ابدی Vivian Sternwood Rutledge [۲]
1947-09-05 ۱۹۴۷ گذرگاه تاریک Irene Jansen [۲]
1948-07-16۱۹۴۸ کی لارگو Nora Temple [۲]
1956-12-01۱۹۵۶ بر باد نوشته Lucy Moore Hadley [۳]

[۴]

1959-10-07۱۹۵۹ مرز شمال غربی Catherine Wyatt U.S. title: Flame Over India;
Australian title: Empress of India
[۳]
1966-02-23۱۹۶۶ هارپر Elaine Sampson UK title: The Moving Target [۳]
1974-11-24۱۹۷۴ قتل در قطار سریع‌السیر شرق Mrs. Harriet Belinda Hubbard [۳]
1980-09-12۱۹۷۶ تیرانداز [۵]
1980-09-12۱۹۸۰ سلامت Esther Brill [۵]
1981-05-15۱۹۸۱ فن Sally Ross [۲]
1988-04-15۱۹۸۸ ملاقات با مرگ Lady Westholme [۶]
1990-11-30۱۹۹۰ میزری Marcia Sindell [۲]
1994-12-23۱۹۹۴ آماده پوشیدن Slim Chrysler U.S. title: Ready to Wear [۳]
1996-11-15۱۹۹۶ آینه دو چهره دارد Hannah Morgan [۲]
1999-09-06۱۹۹۹ الماس Sin-Dee [۳]
1999-09-06۱۹۹۹ حضور ذهن
2003-05-19۲۰۰۳ داگویل Ma Ginger [۲]
2004-09-05۲۰۰۴ قصر متحرک هاول Witch of the Waste (صدا) [۷]
2004-11-08۲۰۰۴ تولد Eleanor [۵]
2005-05-16۲۰۰۵ مندرلی Mam [۵]
2005-05-16۲۰۰۷ واکر [۵]
۲۰۱۱ جاعل
2012-05-23۲۰۱۲ ارنست و سلستین Grey One (صدا) [۷]

منابع

ویرایش
  1. «لورن باکال، بازیگر قدیمی، در ۸۹سالگی درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۲ مرداد ۱۳۹۳.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ۲٫۷ Gary Susman (12 August 2014). "Lauren Bacall Has Died at Age 89". Vanity Fair. Retrieved 14 August 2014.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ Mike Barnes; Duane Byrge (12 August 2014). "Lauren Bacall, Hollywood's Icon of Cool, Dies at 89". The Hollywood Reporter. Retrieved 14 August 2014.
  4. CNN Library (13 August 2014). "Lauren Bacall Fast Facts". CNN. Retrieved 14 August 2014.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Variety وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. Michael Idato (13 August 2014). "Lauren Bacall Dead at 89". سیدنی مورنینگ هرالد. Retrieved 14 August 2014.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Joe Reid. "The Lauren Bacall Performances You Might Not Know About". The Wire. Archived from the original on 14 August 2014. Retrieved 14 August 2014.

پیوند به بیرون

ویرایش