دوروتی هریسون یوستس
دوروتی هریسون یوستس (انگلیسی: Dorothy Harrison Eustis؛ ۳۰ مهٔ ۱۸۸۶ – ۸ سپتامبر ۱۹۴۶) یک پرورش‌دهندهٔ سگ، انسان‌دوست و بنیان‌گذار مدرسهٔ «چشم بینا» (The Seeing Eye) بود که نخستین مدرسه سگ‌های راهنمای نابینایان در ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود.[۱]
دوروتی هریسون یوستس | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۳۰ مهٔ ۱۸۸۶ |
| درگذشت | ۸ سپتامبر ۱۹۴۶ (۶۰ سال) |
| ملیت | آمریکایی |
| سازمان | چشم بینا |
| همسر(ها) | والتر ابوت وود جونیور (مرگ: ۱۹۱۵) جرج موریس یوستس (طلاق: ۱۹۲۸) |
| فرزندان | ۲ |
نام او در سال ۲۰۱۱ میلادی در فهرست «تالاری مشاهیر ملی زنان» قرار گرفت.[۲]
او در سال ۱۹۲۷ میلادی، ۴۱ ساله بود و در کشور سوئیس به تربیت سگ‌های پلیس ژرمن شپرد مشغول بود که در هفته‌نامهٔ مشهور ستردی ایونینگ پست، مقاله‌ای دربارهٔ تأسیس یک مدرسهٔ تربیت سگ برای کهنه‌سربازان و جانبازان نابینای بازمانده از جنگ جهانی اول نوشت. پس از انتشار این مقاله، سیل عظیمی از نامه‌های خوانندگان به سوی او جاری شد و از جمله، جوان نابینای ۲۰ ساله‌ای به نام موریس فرانک[۳] که قول داده بود در بنیان‌گذاری چنین مدرسه‌ای در ایالات متحده آمریکا به دوروتی کمک کند؛ مشروط بر آنکه دوروتی به او بیاموزد که چگونه می‌توان از یک سگ راهنمای نابینایان بهره جست. دوروتی، موریس فرانک را به سوئیس دعوت کرد و مدت پنج هفته را، صرف آموزش مداوم او با سگی به نام «بادی» که نخستین سگ از ۶ سگ راهنمای اولیه بود (و همگی «بادی» نام داشتند)،[۴] نمود. یک سال بعد، در دسامبر ۱۹۲۸ میلادی، یوستس و فرانک با یکدیگر نخستین مدرسه سگ‌های راهنمای نابینایان را در زادگاه فرانک نشویل، تنسی بنیان نهادند.[۵]
میراث دوروتی هریسون یوستس تا به امروز ادامه داشته‌است. زحمات او منجر به افزایش مدرسهٔ تربیت سگ‌های راهنما در آمریکا و سایر نقاط جهان شد و راه را برای استفاده از حیوانات، جهت کمک به افراد دارای معلولیت یا ناتوانی جسمی هموار نمود. از آنجایی که مدرسهٔ «چشم بینا» دیدگاه ترحم‌آمیز و خیریه‌گونه نداشت، دوروتی یوستس را بابت تلاش در تغییر دیدگاه مردم نسبت به افراد ناتوان و مشارکت‌هایش در زمینهٔ جنبش حقوق معلولان که در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی آغاز شد، تمجید کرده‌اند.[۶]
منابع
ویرایش- ↑ "Our Mission & History". The Seeing Eye. Archived from the original on 2011-04-02. Retrieved 2011-03-18.
Dorothy Harrison Eustis was an American training German shepherd dogs in Switzerland, and when she received Morris Frank’s letter, she agreed to help him. He promised he would return to the United States and spread the word about these wonderful dogs.
- ↑ National Women's Hall of Fame, Dorothy Harrison Eustis
- ↑ ‘’Morris S. Frank of Seeing Eye Inc.’’, The New York Times, Nov. 24, 1980
- ↑ ‘’Mrs. Eustis is dead; helped the blind’’, The New York Times, September 10, 1946
- ↑ The Seeing Eye بایگانی‌شده در اوت ۱۷, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
- ↑ Ascarelli, Miriam, Independent Vision: Dorothy Harrison Eustis and the Story of the Seeing Eye, Purdue U. Press, 2010, p. 118
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dorothy Harrison Eustis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۹.
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |