الن جی وایت
الن گولد وایت (به انگلیسی: Ellen G. White) (الن گولد هارمون؛ ۲۶ نوامبر ۱۸۲۷–۱۶ ژوئیه ۱۹۱۵) نویسنده آمریکایی و یکی از بنیانگذاران کلیسای ادونتیست روز هفتم بود. او همراه با دیگر رهبران ادونتیست مانند جوزف بیتس و همسرش جیمز وایت، نقش مهمی در شکل‌گیری گروه کوچکی از ادونتیست‌ها داشت که در نهایت کلیسای ادونتیست روز هفتم را تشکیل دادند. وایت به‌عنوان یک چهره برجسته در تاریخ گیاهخواری آمریکا شناخته می‌شود.[۲] مجله اسمیتسونین الن جی وایت را در میان «۱۰۰ آمریکایی برجسته تمام دوران» معرفی کرد.[۳] نوشته‌های وایت هنوز بر مردم تأثیر می‌گذارد.[۴]
الن جی. وایت | |
|---|---|
 الن وایت در ۱۸۶۴ | |
| اطلاعات فردی | |
| نام هنگام تولد | الن گولد هارمن |
| زادهٔ | ۲۶ نوامبر ۱۸۲۷ Gorham, Maine,[۱] U.S. |
| درگذشت | ۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۱۵ (۸۷ سال) المشاون، سینت هلنا، کالیفرنیا, ایالات متحده. |
| همسر | James White |
| فرزندان | Henry Nichols White James Edson White William C. White John Herbert White |
| پیشه | نویسنده و یکی از بنیانگذاران کلیسای ادونتیست‌های روز هفتم |
| امضاء |  |
وایت ادعا کرد که بیش از ۲۰۰۰ الهام از خدا دریافت کرده[۵] که در جلسات عمومی و خصوصی در سراسر زندگی خود، که توسط عموم مردم رویت شده بودند. او محتوای هر الهام را شفاهی توصیف و برای مصرف عمومی منتشر کرد. پیشگامان ادونتیست این تجربیات را به عنوان هدیه کتاب مقدس نبوت که شهادت عیسی را به‌عنوان «روح نبوت» توصیف می‌کنند، می‌دانستند.
زندگی شخصی
ویرایشاوایل زندگی
ویرایشالن و خواهر دوقلویش الیزابت در ۲۶ نوامبر ۱۸۲۷ از رابرت و یونیس هارمون در خانه ای در مسیر ایالتی ۱۱۴ در گورهام، مین به دنیا آمدند.[۶] او هفتمین فرزند از هشت فرزند بود. رابرت کشاورز بود که با استفاده از نیترات جیوه کلاه می‌ساخت.
چارلز ای. دادلی، پدر، در کتاب شجره نامه الن گولد هارمون وایت: پیامبر کلیسای ادونتیست روز هفتم، و داستان رشد و توسعه مذهب ادونتیست روز هفتم در ارتباط با آفریقا آمریکایی‌ها ادعا می‌کنند که الن وایت تبار آفریقایی-آمریکایی داشته‌است. در مارس ۲۰۰۰، Ellen G. White Estate راجر D. Joslyn، یک تبارشناس حرفه ای را مأمور کرد تا در مورد اصل و نسب الن جی. وایت تحقیق کند. جوسلین به این نتیجه رسید که او اصالتاً آنگلوساکسون دارد.[۷]
سال‌های پایانی و مرگ
ویرایش
وایت پس از مرگ همسرش جیمز وایت در سال ۱۸۸۱، آخرین سال‌های زندگی خود را در المشاون، خانه اش در سنت هلنا، کالیفرنیا گذراند. در طول سال‌های پایانی زندگی، او کمتر به سفر می‌رفت زیرا بر نوشتن آخرین آثارش برای کلیسا تمرکز می‌کرد. او در ۱۶ ژوئیه ۱۹۱۵ در خانه اش در المشاون که اکنون یک مکان تاریخی ادونتیست است، درگذشت. پس از سه مراسم خاکسپاری، او به همراه همسرش جیمز وایت در گورستان اوک هیل، بتل کریک، میشیگان به خاک سپرده شد.[۸]
منابع
ویرایش- ↑ Daily, Steve (10/12/2020). Dr. Page Publishing, Inc. p. 364. ISBN 978-1-64701-877-1.
{{cite book}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "History of Vegetarianism - Ellen G. White (1827 - 1915)". ivu.org. Retrieved 2020-02-06.
- ↑ Frail, T.A. (November 17, 2014). "Meet the 100 Most Significant Americans of All Time". Smithsonian.com. Retrieved February 2, 2018.
- ↑ Labbé-DeBose, Theola (2012-07-06). "Black women are among country's most religious groups". The Washington Post. Retrieved 2020-04-08.
- ↑ "Ellen G. White Biography". Ellen G. White Estate. Retrieved 2018-11-21.
- ↑ Kamila, Avery Yale (May 13, 2015). "Maine woman founded church, converted followers to vegetarianism - Portland Press Herald". Press Herald. Retrieved August 3, 2017.
- ↑ Joslyn, Roger D. "Gould Ancestry of Ellen Gould (Harmon) White". Australasian Union Record, May 21, 1973, P. 5. Ellen G. White Estate. Retrieved March 12, 2011.
- ↑ "James and Ellen White family burial place in Oak Hill Cemetery, Battle Creek, Michigan". Digital Archives (به انگلیسی). Loma Linda University. Retrieved July 14, 2018.