نفت خام: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ahvaz 1400 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Ahvaz 1400 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۵:
== تاریخچه ==
رادیناس، کهن‌ترین چاه نفت تاریخ جهان، در ایران و در زمان هخامنشیان مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.[۷]
به گزارش شانا، نفت سیاه یا همان نفت خام، در ادوار گذشته تاریخ انسان وجود داشته است و در ایران باستان، مصارف فراوانی از نفت خام وجود داشته است.[۸]
رادیناس، کهن‌ترین چاه نفت تاریخ جهان، در ایران و در زمان هخامنشیان مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.
رادیناس یا کهن‌ترین چاه نفت جهان، که در تاریخ از آن یاد شده، به روزگار داریوش بزرگ باز می‌گردد، این چاه در نزدیکی شوش باستان بوده است.[۹]
هرودوت تاریخ نویس باستان در این باره می‌نویسد: ایرانیان از این چاه قیر و نمک و نفت به‌روشی که بازگو خواهم کرد استخراج میکردند:[۱۰
آن‌ها نخست با چوب خمیده‌ای که ته آن‌را به سطلی چرمی بسته‌اند نفت خام را از چاه بیرون می‌کشند و آن‌را در مخزنی خالی می‌کنند، مایع پس از گذر از سطل دیگر به سه شکل درآمده، قیر و نمک فورا بسته و سخت می‌شوند و مایع نفت خارج شده و در محفظه‌هایی می‌ریزند، ایرانیان این را رادیناس (اردریکا) می‌خوانند که ماده‌ای است سیاه رنگ، سوختنی و دارای بویی نامطبوع.[۱۱]
مورخین دیگر گزارش کرده‌اند:
ایرانیان از نفت ماده‌ای همچون قیر امروزی تهیه میکردند که از آن برای آب‌بندی کشتی هایشان بهره می‌بردند، کشتی‌هایی که در خدمت ناوگان نیروی دریایی امپراتوری هخامنشی بود و در سه قاره گسترده شده و بندر و آبراهه و پایگاه در همه جای گیتی داشت.[۱۲]
گفتنی است سردار زبده ساسانی، بهرام مهران، ملقب به بهرام چوبین، به این دستاورد هخامنشیان پی برده و از ماده‌های نفتی و آتشین برای ساخت جنگ‌ابزار بهره می‌گرفت.[۱۳]
به نوعی می‌توان بهرام چوبین را نخستین ژنرال در تاریخ دانست که از سلاح گرم در نبردهایش استفاده کرد.[۱۴]
[[هرودوت]] تاریخ‌نویس باستان در این باره می‌نویسد: «مردمان ایرانی از این چاه قیر و نمک و نفت به‌روشی که بازگو خواهم کرد استخراج میکردند. آن‌ها نخست با [[چوب خمیده‌ای]] که ته آن را به [[سطلی]] [[چرمی]] بسته‌اند نفت خام را از چاه بیرون می‌کشند و آن را در مخزنی خالی می‌کنند، مایع پس از گذر از سطل دیگر به سه شکل درآمده، [[قیر]] و [[نمک]] فوراً بسته و سخت می‌شوند و مایع نفت خارج شده و در محفظه‌هایی می‌ریزند، [[ایرانیان]] این را رادیناس [[اردیکان]] می‌خوانند که ماده‌ای است سیاه رنگ، سوختنی و دارای بویی نامطبوع». [https://www.shana.ir/news/278038/رادیناس-شوش-باستان-کهن-ترین-چاه-نفت-تاریخ-جهان
مورخین دیگر گزارش کرده‌اند:[https://www.shana.ir/news/278038/رادیناس-شوش-باستان-کهن-ترین-چاه-نفت-تاریخ-جهان
ایرانی‌ها از نفت ماده‌ای همچون [[قیر]] امروزی تهیه میکردند که از آن برای آب‌بندی کشتی‌هایشان بهره می‌بردند، کشتی‌هایی که در خدمت ناوگان [[نیروی دریایی]] [[شاهنشاهی هخامنشی|امپراتوری هخامنشی]] بود و در سه قاره گسترده شده و بندر و آبراهه و پایگاه در همه جای گیتی داشت. [https://www.shana.ir/news/278038/رادیناس-شوش-باستان-کهن-ترین-چاه-نفت-تاریخ-جهان
گفتنی است سردار [[زبده]] [[شاهنشاهی ساسانی|ساسانی]]، بهرام مهران، ملقب به [[بهرام چوبین]]، به این دستاورد [[شاهنشاهی هخامنشی|هخامنشیان]] پی برده و از ماده‌های نفتی و آتشین برای ساخت جنگ‌ابزار بهره می‌گرفت. [https://www.shana.ir/news/278038/رادیناس-شوش-باستان-کهن-ترین-چاه-نفت-تاریخ-جهان ۱۲]
به نوعی می‌توان [[بهرام چوبین]] را نخستین ژنرال در تاریخ دانست که از سلاح گرم در نبردهایش استفاده کرد.
در قرون وسطی [[زکریای رازی]] با تولید [[نفت سفید]] و نفت ضروری از آن برای چراغ‌ها استفاده کرد و خیابان‌ها و حمام‌های شهر [[بغداد]] به وسیله قیر و ماسه پوشانده می‌شدند.
| |||