Hiru sektoreen hipotesia

Hiru sektoreen hipotesia ekonomia hiru jarduera sektoretan banatzen duen teoria ekonomikoa da: lehengaiak erauztea (lehen sektorea), fabrikazioa (bigarren sektorea) eta zerbitzuak (hirugarrena). Colin Clark, Jean Fourastié eta A.G.B. Fisher-ek garatu zuten. Ekonomia sistema modernoaren logikan oinarritu zuten beren hipotesia:

«	Muga fisiko bat du elikagaien eskaerak; horren ondorioz, ongizatea handitu ahala, industria-gaietara eta zerbitzuetara lerratzen da etxe barruko premien egitura. Mekanizazioak eta industrializazioak, batez ere industria-ekoizpenarenak, hirugarren sektoreko zerbitzuak garatzea eskatzen du, esate baterako bigarren mailako salgaiak saltzeko eta mantentzeko. Aurrerapen teknikoek asko igotzen dute produktibitatea lehenengo sektorean eta bigarrenean eta, beraz, eskulana libre uzten dute; hirugarren sektorean, aldiz, askoz astiroago egiten du gora produktibitateak. Hirugarren mailako gai gehiago eskatzeak igoarazi egin du, orain arte, sektore horretako langile kopurua. Batez ere barne-merkatua zerbitzatzeko egiten du lan hirugarren sektoreak; beraz, nazioarteko merkatuak eta atzerritarren lehiak lehenengo sektorean eta bigarrenean baino eragin txikiagoa dute hirugarren sektorearen bolumenean eta zabaltzeko aukeran, eta gutxiago mugatzen dut.	»
—.

Ikus, gainera

• Lehen sektorea
• Bigarren sektorea
• Hirugarren sektorea

Kanpo estekak

• Datuak: Q1256893