Anna Karenina

Anna Karenina (errusieraz: Áнна Карéнина) Leon Tolstoiren eleberria da, lehen aldiz osorik 1877an argitaratua. Lehenago, 1875ko urtarriletik 1877ko apirilera arte Errusiako mezularia (Ruskii Véstnik) aldizkarian argitaratu zen atalka, baina bertan ez zen argitalpen osorik eman Tolstoi ez zegoelako ados bere editorea zen Mikhail Katkovekin nobelaren bukaeraren inguruan.

Anna Karenina
Irudi gehiago
Jatorria
Egilea(k)	Lev Tolstoi
Sorrera-urtea	1873
Argitaratze-data	1877
Izenburua	Анна Каренина
Mugimendua	errealismoa
Jatorrizko herrialdea	Errusiar Inperioa
Ezaugarriak
Genero artistikoa	realist novel (en)
Hizkuntza	errusiera
Zatiak	8 part and whole (en) eta 239 kapitulu
Egile-eskubideak	jabetza publiko eta jabetza publiko
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Errusiar Inperioa
ikusi Stepan Arkadyevich Oblonsky (en) , Anna Karenina (en) , Alexei Vronsky (en) , Alexei Karenin (en) , Sergei Alexeyich Karenin (en) , Ekaterina Shcherbatskaya (en) , Konstantin Dmitrievich Levin (en) eta Darya Oblonskaya (en)
kronologia
←Gerra eta Bakea Anna Karenina →Resurrection (en)

Eleberria errealismoaren adibiderik garbienen artean sailkatzen da. Inoiz idatzitako literatura lanik handienetako bat dela kontsideratzen da, eta Tolstoirentzat hau izan zen bere lehenengo benetako eleberria. Bere garaiko kritikari askok "aristokraziaren arteko erromantze" baten gisa hartu bazuten ere, Fiodor Dostoievskiren ustez "artelan" bat zen. Vladimir Nabokovek ere iritzi bera zuen, Tolstoiren estiloa bera goraipatuz.

Eleberriak traizioa, fedea, familia, ezkontza, Errusiako gizarte inperiala, desioa eta landa zein hiri-bizitzaren arteko desberdintasunak jorratzen ditu. Istorioa Anna eta Alexei Kirillovich Vronsky zaldizko ofizial ausartaren arteko ezkontzaz kanpoko harreman batean oinarritzen da, San Petersburgoko gizarte-zirkuluak eskandalizatzen dituena, eta maitale gazteak Italiara ihes egitera behartzen dituena zorionaren bila. Baina Errusiara itzuli ondoren, haien bizitzak gehiago galtzen dira.

Trenak eleberrian zehar motibo bat dira, eta hainbat argumentu nagusi gertatzen dira bidaiarien trenetan edo San Petersburgoko edo Errusiako beste leku batzuetako geltokietan. Istorioa Alexandro II.a Errusiakoa enperadoreak hasitako erreforma liberalen eta ondorengo eraldaketa sozial bizkorren atzean gertatzen da. Nobela hainbat euskarritara egokitu da, besteak beste, antzerkia, opera, zinema, telebista, balleta, patinaje artistikoa eta irrati drama.

Pertsonaia nagusiak

• Anna Arkadievna Karenina (Анна Аркадьевна Каренина): Stepan Oblonskiren arreba, Kareninen emaztea eta Vronskiren maitalea.

• Alexei Kirillovich Vronsky kondea (Алексей Кириллович Вронский): Annaren maitalea, zalditeria ofiziala.

• Stepan "Stiva" Arkadievich Oblonsky printzea (Степан "Стива" Аркадьевич Облонский): funtzionarioa eta Annaren anaia, hiriko gizona, 34 urte. (Stepan eta Stiva Stephen eta Steveren forma errusiarizatuak dira, hurrenez hurren).

• Daria "Dolly" Alexandrovna Oblonskaya printzesa (Дарья "Долли" Александровна Облонская): Stepanen emaztea, 33 urte.

Anna Kareninaren zuhaitz genealogikoa.

• Alexei Alexandrovich Karenin (Алексей Александрович Каренин): estatu-gizon nagusia eta Annaren senarra, hogei urte zaharragoa.

• Konstantin "Kostya" Dmitrievich Levin/Lyovin (Константин "Костя" Дмитриевич Лёвин): Kittyren ustezko, Stivaren lagun zaharra, lur-jabea, 32 urte.

• Nikolai Dmitrievitx Levin/Lyovin (Николай Дмитриевич Лёвин): Konstantinen anaia nagusia, alkoholiko pobretua.

• Sergei Ivanovich Koznyshev (Сергей Иванович Кознышев): Konstantinen anaia erdia, idazle ospetsua, 40 urte.

• Ekaterina "Kitty" Alexandrovna Shcherbatskaya printzesa (Екатерина "Кити" Александровна Щербацкая): Dollyren ahizpa txikia eta geroago Levinen emaztea, 18 urtekoa.

• Alexander Shcherbatsky printzea (Александр Щербацкий): Dolly eta Kittyren aita.

• Shcherbatsky printzesa (ez da izenik edo patronimikorik eman): Dolly eta Kittyren ama.

• Elizaveta "Betsy" Tverskaya printzesa (Елизавета "Бетси" Тверская): Annaren gizarteko lagun aberatsa eta moralki soltea eta Vronskyren lehengusua.

• Lidia (edo Lydia) kondesa Ivanovna (Лидия Ивановна): Karenin barne hartzen duen goi gizarteko zirkulu bateko liderra, eta Betsy printzesa eta bere zirkulua baztertzen ditu. Errusiako ortodoxia, mistizismoa eta espiritualtasunari buruzko interesa mantentzen du.

• Vronskaya kondesa: Vronskyren ama.

• Sergei "Seryozha" Alexeyich Karenin (Сергей "Серёжа" Каренин): Anna eta Kareninen semea, 8 urtekoa.

• Anna "Annie" (Анна "Ани"): Anna eta Vronskyren alaba.

• Agafya Mikhailovna (Агафья Михайловнa): Levinen erizain ohia, gaur egun bere konfiantzazko etxezaina.

Argumentua

Bere garaiko gizarte aristokratikoaren deskribapen zehatza egiten du. Anna Karenina, goi-funtzionario baten emaztea, galdu egiten da gizartearentzat, ezkontzaz kanpoko Vronskirenganako maitasuna dela eta. Aldi berean eta aurrekoari kontrajarririk, Kiti eta Levinen amodio lasai etxekoia aurkezten du Tolstoik.

Anna Karenina ezkondutako baten eta Vronsky konde aberatsarekin izandako harremanak baino gehiago da, nahiz eta haien arteko harremana argumentuaren osagai sendoa den. Istorioa bere anaiaren familiaren erdira iristen denean hasten da, emakumezkotasun neurrigabeak apurtzen dituenean, bere geroagoko egoera aurreikusten duen zerbait.

Lizentziatua, Vronsky Anna ezkontzeko irrikaz dago, bere senarra Karenin gobernuko goi kargua uztea onartzen badu. Vronsky eta Anna Italiara joan arren elkarrekin egoteko, Annaren lehen ezkontzako umea atzean utzita, lagunak egiteko arazoak dituzte. Errusiara itzultzen direnean, Annak bazterkeria eta isolamendua jasaten ditu harremanaren ondorioz, Vronskyk bere bizitza sozialean jarraitzen duen bitartean. Anna gero eta posesiboagoa eta paranoikoagoa da bere ustezko desleialtasunari buruz.

Leon Tolstoi Yasnaya Polyanako liburutegian, V. N. Meshkov-en margolanean.

Eleberriaren istorio paralelo bat da Konstantin Levin, Kittyrekin ezkondu nahi duen herrialdeko lurjabe aberats batena, Dollyren arreba eta Stepan Oblonsky-ren anaia. Levinek bi aldiz proposatu behar du Kittyk onartu aurretik. Nobelak Levinek bere ondarea kudeatzeko dituen zailtasunak, azkenean ezkontza, eta kristau fedea onartzeko borroka, bere lehen umea jaio arte, zehazten du.

Eleberriak askotariko gaiak aztertzen ditu bere mila orrialdetan zehar. Gai hauetako batzuk Errusian garai hartan zeuden lur eta nekazaritza sistemaren ebaluazioa eta politika, Errusiako gobernuan ez ezik, pertsonaia eta familien, erlijioaren, moralaren, generoaren, gizabanakoen mailan ere bai, eta klase sozialak.

Laburpena

Eleberria zortzi atal eta 239 kapitulutan banatuta dago. Honakoa da bere epigrafea "Mendekua nirea da; nik ordainduko dut", Erromatarren 12:19koa, Deuteronomioa 32:35etik aipatzen duena. Eleberria gehien aipatzen den lerroetako batekin hasten da:

Все счастливые семьи похожи друг на друга, каждая несчастливая семья несчастлива по-свое.

Vse schastlivyye sem'i pokhozhi drug na druga, kazhdaya neschastlivaya sem'ya neschastliva po-svoyemu.

Familia zoriontsuak berdinak dira; zorigaiztoko familia bakoitza, bere erara dohakabea da.

Lehen atala

Stepan Arkadievich Oblonsky printzea ("Stiva"), Moskuko aristokrata eta funtzionarioa, desleiala izan da bere emaztearekin, Darya Alexandrovna printzesarekin ("Dolly"). Dollyk familiako andereñoarekin zuen harremana aurkitu du, eta etxea zein familia aztoratuta daude. Stivak etxekoei jakinarazi die bere arreba ezkondua, Anna Arkadyevna Karenina, San Petersburgotik bisitan etorriko dela egoera baretzeko asmoz.

Bitartean, Stivaren haurtzaroko laguna, Konstantin Dmitrievich Levin ("Kostya"), Moskura helduko da Dollyren ahizpa txikiena den Katerina Alexandrovna Shcherbatskaya ("Kitty") printzesari proposatzeko asmoz. Kostya lurjabe aristokratiko sutsua, egonezina, baina lotsatia da, eta, bere Moskuko lagunak ez bezala, herrialdean bere etxalde handian bizitzea aukeratzen du. Jakin du Kittyren atzetik dabilela Alexei Kirillovitx Vronski kondea ere, armadako zalditeriako ofiziala.

Tren geltokian Annarekin topo egiten duen bitartean, Stivak Vronskyrekin topo egiten du, bere ama Vronskaya kondesarekin biltzera joandakoarekin. Anna eta Vronskaya elkarrekin bidaiatu eta hitz egin dute bagoi berean. Senideak elkartzen direnean eta Vronskyk Anna lehen aldiz ikusten duenean, trenbideko langile bat ustekabean tren baten aurrean erori eta hil egiten da. Annak "seinale gaizto" gisa interpretatzen du.

Emakume gazte baten erretratua (edo "Anna Karenina" deitua) Aleksei Mikhailovich Kolesov-ek margotua 1885ean. Varsoviako Museo Nazionala.

Oblonsky etxean, Annak argi eta garbi zein emozionalki hitz egiten dio Dollyri Stivaren aferariz, eta Stivak oraindik maite duela sinestarazten dio, desleialtasuna gorabehera. Dolly Annaren hitzaldiek hunkitu egiten dute eta Stiva barkatzea erabakitzen du.

Kittyk, Dolly eta Anna bisitatzera datorrenak, hemezortzi urte besterik ez ditu. Bere lehen denboraldian hasiberri gisa, bere gizarte-maila berekoa den gizon batekin bikote bikaina egitea espero da. Vronskyk arreta handia jarri dio, eta gau horretan harekin dantza egitea espero du. Kitty oso txundituta dago Annaren edertasunarekin eta nortasunarekin, eta Vronskyrekin bezainbeste txoratzen da berarekin. Kostyak Kittyri bere etxean proposatzen dionean, baldarki ezezkoa ematen dio, Vronskyz maiteminduta baitago eta berak proposamena egingo diola uste baitu. Horretara animatu zuen bere amak, Shcherbatskaya printzesak, Vronsky bikote hobea izango zela uste baitu bere amak, Shcherbatskaya printzesak, horretara animatu zuen, Vronsky bikote hobea izango zela uste baitzuen (Kittyren aitak, Kostyaren aldekoa denak, ez bezala).

Dantzaldian, Kittyk Vronskyrengandik behin betiko zerbait entzutea espero du, baina Annarekin dantza egiten du, bere bikotekide gisa aukeratuz, Kitty hunkitu eta lur jota baten aurrean. Kitty konturatzen da Vronsky Annarekin maitemindu dela eta ez duela berarekin ezkontzeko asmorik, nahiz eta oso alai egon. Vronskyk jolas-iturritzat baino ez ditu hartu Kittyrekiko harremanak, eta uste du Kittyk arrazoi berberengatik jokatu duela. Anna, Vronskyri emandako erantzun emozional eta fisikoak astinduta, berehala itzuliko da San Petersburgora. Vronskyk tren berean bidaiatzen du. Gaueko bidaian, biak elkartuko dira eta Vronskyk bere maitasuna aitortuko dio. Annak uko egiten dio, bere adeitasunak hunkitzen badute ere.

Kostya, Kittyren ezezkoak jota, bere etxaldera itzultzen da, ezkontzeko itxaropen oro bertan behera utziz. Anna San Petersburgon bere senarrarengana itzuliko da, Alexei Alexandrovitx Karenin kondea, gobernuko goi funtzionarioa, eta Seryozha bere semearengana.

Bigarren atala

Shcherbatskytarrek Kittyren osasunaz galdetzen diete medikuei, Vronskyk uko egin zionetik huts egiten ari dena. Espezialista batek aholkatzen du Kitty atzerrira joan dadila osasun-bainuetxe batera sendatzera. Dollyk Kittyri hitz egiten dio eta Vronsky eta Kostyarengatik sufritzen ari dela ulertzen du, haiek zaintzen dituelako alferrik min hartuz. Kittyk, Vronskyk umiliaturik eta Kostyari uko egin izanak atsekabeturik, bere arreba asaldatu egiten du Stivaren desleialtasunari erreferentzia eginez, saldukeria egin zion gizon bat ezingo zuela inoiz maitatu esanez. Bitartean, Stivak Kostya bisitatzen du bere etxaldean, inguruko lursail bat saltzen duen bitartean.

San Petersburgon, Ana denbora gehiago ematen hasten da Elizaveta printzesaren ("Betsy") barne zirkuluan, modako gizartekoa eta Vronskyren lehengusina. Vronskyk Annaren atzetik jarraitzen du. Nahiz eta hasieran uko egin nahi izan, azkenean amore eman etaharreman bati ekiten dio. Bien bitartean, Kareninek emazteari gogorarazten dio Vronskyri jendaurrean kasu gehiegi egitea desegokia dela, esamesaren gaia bilakatzen ari delako. Bikotearen irudi publikoarekin kezkatuta dago, nahiz eta oker uste duen Anna susmoen gainetik dagoela.

Vronskyk, zaldizko trebea, oztopo-lasterketa batean parte hartzen du, eta bertan Frou-Frou bere behorra gogorregi zaldizkatzen du, bere arduragabekeriak erortzea eta zaldiaren bizkarra haustea eraginez. Annak ezin du ezkutatu bere larritasuna istripuan zehar. Hori baino lehen, Annak Vronskyri esan dio haurdun dagoela bere umeaz. Karenin ere presente dago lasterketetan eta Annari bere portaera desegokia dela ohartarazi dio. Annak, muturreko larritasun eta emozio egoeran, bere harremana aitortuko dio senarrari. Kareninek hausteko eskatuko dio esamesak gehiago saihesteko, haien ezkontza mantenduko dela uste baitu.

Kitty eta bere ama Alemaniako bainuetxe batera doaz Kitty osasun txarretik sendatu ahal izateko. Bertan, gurpil-aulkia erabiltzen duen Madame Stahl pietistarekin topo egingo dute, bere alaba adoptatua Varenka jator eta bertutetsuarekin dagoena. Varenkaren eraginez, Kitty oso oso jainkozalea eta arduratzen da besteekiko, baina bere aita haiekin elkartzen denean, desilusionatu egiten da, Madame Stahl bere gaixotasunaren plantak egiten ari dela jakin ondoren. Gero Moskura itzultzen da.

Hirugarren atala

Kostyak bere etxaldean lan egiten jarraitzen du, bere pentsamenduei eta borroka izpiritualei oso lotuta. Faltsutasunaren ideiarekin borrokatzen du, bere burutik kentzeko nola egin behar duen galdetuz eta besteengan faltsutasuna dela sentitzen duena kritikatuz. Nekazaritzari buruzko ideiak garatzen ditu, eta laborariaren eta bere sorterriaren eta kulturaren arteko harreman berezia. Uste du Europako nekazaritza-erreformek ez dutela funtzionatuko Errusian nekazari errusiarraren kultura eta nortasun bereziagatik.

L. N. Tolstoiren Estatuko Museoa. S.A.k emandako eraztuna. Tolstoik Anna Karenina berridazten laguntzeko.

Kostyak Dolly bisitatzen duenean, Kittyren eta bere artean gertatutakoa ulertzen saiatzen da, eta Kittyren portaera azaltzen. Kostya oso asaldatuta dago Dollyk Kittyri buruz esandakoarekin, eta Dollyrengandik urrun sentitzen hasi da, bere seme-alabekiko jokabidea maitekorra faltsutzat hartzen duelako. Kostiak Kitty ahaztea erabakitzen du, eta emakume nekazari batekin ezkontzeko aukera aztertzen du. Hala ere, Kitty bere bagoian ikusita, Kostyak oraindik maite duela ohartuko da. Bitartean, San Petersburgon Kareninek uko egiten dio Annarengandik banantzeari, euren harremanak jarraituko duela azpimarratuz. Seryozha kentzeko mehatxua egiten du, Vronskyrekin duen harremanean tematzen bada.

Laugarren atala

Anna eta Vronsky elkar ikusten jarraitzen dutenean, Kareninek abokatu batekin kontsultatu du dibortzioa lortzeko. Garai hartan, Errusian dibortzioa errugabeak soilik eskatu zezakeen afera batean, eta errudunak aitortzea edo erruduna adulterioan aurkitu behar zuen. Kareninek Anna behartzen du Vronskyren maitasun gutun batzuk lagatzera ematera, abokatuaren ustez nahikoa ez direnak arazoaren frogatzat. Stivak eta Dollyk Kareninen dibortziatzearen aurka argudiatzen dute.

Kareninek bere planak aldatzen ditu, Anna bere alaba Annieren jaiotza zailaren ostean hiltzen ari dela entzun ondoren. Bere ohe ondoan, Kareninek Vronsky barkatzen du. Hala ere, Vronsky, Kareninen eskuzabaltasunak aztoraturik, bere buruaz beste egiten saiatzen da bere buruari tiro eginez. Anna suspertzen denean, Kareninekin bizitzea ezin duela jasan konturatzen da, Annierekin atxikimendua izan arren. Vronsky Tashkentera joateko zorian dagoela jakitean, etsi egiten du. Anna eta Vronsky elkartu eta Italiara ihes egingo dute.

Bitartean, Stivak Kostyarekin bikotekide gisa jokatzen du: Kittyren eta bere arteko bilera bat antolatzen du, adiskidetzea eta konpromisoa lortzeko.

Anna Karenina, H. Manizerren margoan.

Bosgarren atala

Kostya eta Kitty ezkondu eta bizitza berria hasiko dute bere etxaldean. Bikotea zoriontsua bada ere, ezkontzaren lehen hiru hilabete mingots eta estresagarriak jasaten dute. Kostya atsekabetuta sentitzen da Kittyk berarekin pasa nahi duen denborarekin eta ezkongabea bezain produktiboa izateko ezintasunari buruz hitz egiten du. Ezkontza hobetzen hasten denean, Kostyak jakiten du bere anaia Nikolai hilzorian dagoela tuberkulosiak jota. Kittyk bere burua eskaintzen du Kostyarekin batera joateko Nikolai ikustera, eta Nikolairen erizaintzan laguntza handia dela frogatzen du. Bere emaztea egoeraz jabetzen ikustean, bera gabe egin zezakeen baino askoz ere gaitasun handiagoz, Kostiak Kittyri dion maitasuna hazi egiten da. Kittyk azkenean haurdun dagoela jakingo du.

Italian, Vronsky eta Anna gogoz saiatzen dira onartuko dituzten lagunak aurkitzeko. Anna pozik dago Vronskyrekin bakarrik egoteaz, baina bera itota sentitzen da. Ezin dira beren klaseko errusiarrekin gizarteratu, eta kosta egiten zaie dibertitzea. Vronskyk, Annarekin egotea bere zorionaren giltza zela uste zuenak, gero eta aspertuago eta asegaitzago aurkitzen da. Pinturari ekiten dio eta emigratutako jeinuzko artista errusiar bat babesten saiatzen da. Hala ere, Vronskyk ez du ikusten bere arteari talentu eta grina falta zaionik, eta arteari buruzko solasak oso handinahiak direla. Gero eta urduriago, Anna eta Vronskyk Errusiara itzultzea erabakitzen dute.

San Petersburgon, Anna eta Vronsky hotel onenetako batean geratzen dira, baina gela bereiziak hartzen dituzte. Argi geratu da Vronsky oraindik libre mugitzeko gai den bitartean Errusiako gizartean, Anna debekatuta dagoela. Betsy printzesak lagun zaharrak ere, harremanak izandakoak baita, bere konpainia saihesten du. Anna larritzen hasi da Vronskyk ez duelako gehiago maite. Bitartean, Lidia Ivanovna kondesak, goi-klaseen artean modan dauden ideia erlijioso eta mistikoen zale sutsua, Karenin kontsolatzen du. Seryozha Annarengandik urrun mantentzeko aholkatzen dio, eta bere ama hilda dagoela esateko. Hala ere, Seryozhak ez du sinesten hori egia denik. Annak gonbidapenik gabe bisitatzen du Seryozha bere bederatzigarren urtebetetzean, baina Kareninek aurkitzen du.

Anna, gizartean izandako lehengo maila berreskuratu nahian etsita, San Petersburgoko goi mailako gizarte osoa dagoen antzokira joaten da ikuskizun batera. Vronskyk ez joateko erregutu dio, baina ez da gai azaltzeko zergatik ezin den joan. Antzokian, Anna bere lagun ohiek argi eta garbi arbuiatzen dute, eta horietako batek nahita eszena bat egiten du eta antzokitik irteten da. Anna lur jota dago. San Petersburgon beraien lekurik aurkitu ezinik, Anna eta Vronsky honen etxaldera joaten dira.

Seigarren atala

Dollyk, bere seme-alabek eta bere amak, Shcherbatskaya printzesak, uda pasatzen dute Kostya eta Kittyrekin. Bikotearen bizitza sinplea da, baina Kostya urduri dago hainbeste Shcherbatskyren “inbasio”aren aurrean. Oso jeloskor jartzen da bisitarietako bat, Veslovsky, Kitty haurdunarekin argi eta garbi maite-kontuetan hasten denean. Kostya bere jeloskortasuna gainditzen saiatzen da, eta arrakasta laburra lortzen du Veslovsky eta Oblonskirekin egindako ehizaldi batean, baina azkenean bere sentimenduei men egin eta Veslovskyri alde egiteko eskatzen dio. Veslovsky berehala joaten da Anna eta Vronskyrekin egotera ondoko etxaldera.

Dollyk Anna bisitatzen duenean, deigarria egiten zaio Kostya eta Kittyren etxeko bizitza aristokratikoaren eta Vronskyren etxalde luxugabearen arteko aldea. Gainera, ez da gai Annaren modako soinekoekin edo Vronskyk eraikitzen ari den ospitale batean egiten duen gastu bitxia ulertzeko. Gainera, Anna eta Vronskyren artean dena  ez dago ondo. Dollyk Annaren jokabide urduria eta Veslovskyrekin izandako maite-kontuen tirabira deserosoak antzematen ditu. Vronskyk eskaera emozional bat egiten dio Dollyri, Anna Kareninengandik dibortziatzeko konbentzitzeko eskatuz, biak ezkondu eta normaltasunez bizi daitezen.

Anna biziki jeloskor jarri da Vronskyrekin eta ezin du jasan irteten denean, ezta txango laburretarako ere. Vronsky hauteskunde probintzialetarako egun batzuetan joaten denean, Anna konbentzitzen da berarekin ezkondu behar dela ez galtzeko. Anak berriro idazten dio Karenini dibortzioa eskatuz, eta ondoren Vronsky eta biak Moskura joaten dira.

Anna Karenina, Wrubel-en margolanean.

Zazpigarren atala

Kittyren itxialdia dela eta Mosku bisitatzen duen bitartean, Kostya berehala ohitzen da hiriko gizarte bizimodu azkar, garesti eta arinkeriara. Stiva jauntxo baten klubera laguntzen du, non biek Vronsky ezagutzen duten. Kostyak eta Stivak Annari bisita egingo diote. Egun hutsak betetzen ari da umezurtz dagoen neska ingeles batekin. Kostya hasieran urduri dago bisitagatik, baina Annak erraz jartzen du bere sorginkeriaren azpian. Kittyri Anna bisitatu duela onartzen dionean, berarekin maitemintzea leporatzen dio. Bikotea gero adiskidetu egingo da, konturatuz Moskuko gizartearen bizitzak eragin negatiboa eta ustelgarria izan duela Kostyan.

Annak ezin du ulertu zergatik erakar dezakeen Kostya bezalako gizon bat, emazte berri gazte eta eder bat duena, baina ezin du Vronsky gehiago erakarri. Vronskyrekin duen harremana gero eta estuagoa da, Errusiako gizartean askatasunez mugi daitekeelako, bera baztertuta dagoen bitartean. Bere mingostasun, asperdura eta jeloskortasun handiagoak eztabaida eragiten diote bikoteari. Annak morfina erabiltzen du lo egiten laguntzeko. Ohitura hori Vronskyrekin bere etxaldean bizi zen bitartean hasi zen. Haren menpe dago orain. Bitartean, lan luze eta zail baten ondoren, Kittyk seme bat erditzen du, Dmitri, "Mitya" ezizena duena. Kostya izututa eta hunkituta dago haur txiki eta babesgabea ikustean.

Stivak Karenin bisitatzen du postu berri baterako bere goraipamena bilatzeko. Bisitan, Stivak Karenini eskatzen dio Annari dibortzioa emateko alderdi errugabe gisa (eta horrek eskatuko luke existitzen ez den auzi bat aitortzea), baina Kareninen erabakiak Lidia Ivanovnak gomendatutako "argizagi" frantses batek gobernatzen ditu orain. Dirudienez, Stivaren bisitan, argizagiak ikuspen bat izan zuen lotan, eta mezu kriptiko bat eman zion Karenini, dibortzio eskaerari uko egiteko moduan interpretatzen duena.

Anna gero eta jeloskorrago eta irrazionalago bihurtzen da Vronskyrekin, beste emakume batekin maitasun harremanak dituela susmatzen baitu. Ziur dago, halaber, amore emango duela bere amak gizarteko emakume aberats batekin ezkontzeko dituen asmoetan. Istilu mingotsa dute eta Annak harremana amaitu dela uste du. Suizidioa bere oinazeetatik ihes egitea dela pentsatzen hasten da. Bere nahasmendu mental eta emozionalean, telegrama bat bidaltzen dio Vronskyri etxera itzultzeko eskatuz, eta gero Dolly eta Kittyri bisita egiten die. Annaren nahasmenduak eta haserreak gainditu egiten dute, eta Vronskyrekin izandako lehen topaketan trenbideko langilearen heriotzarekiko simetriaz jabeturik, trenbideko plataforma baten muturrean dagoen lurreko mailatik, zorigaiztoko intentzioz oldartzen da pasatzen ari den merkantzia-tren bateko bagoi-gurpilen artera.

Zortzigarren atala

Sergei Ivanovitxen (Kostyaren anaia) azken liburua ez dute aintzat hartzen irakurleek zein kritikariek, eta errusiar Pan-Slavismoaren aldeko apustuan parte hartzen du. Stivak hainbeste desio zuen postua lortu du, eta Kareninek Vronsky eta Annaren haurra zainduko du, Annie. Errusiar boluntario talde bat, horien artean Vronsky suizida, Errusiatik abiatzen da turkiarren aurka piztu den serbiar matxinada ortodoxoan borrokatzeko, Errusia-Turkia Gerra (1877-1878) izenez ezagunagoa.

Kostyaren etxaldean tximista-ekaitz bat gertatzen da emaztea eta seme jaioberria kanpoan dauden bitartean, eta haien segurtasunagatik duen beldurragatik, Kostya konturatzen da bere semea maite duela Kitty maite duen bezainbeste. Kittyren familia kezkatuta dago senarra bezain altruista den gizon batek ez duelako kristautzat hartzen bere burua.

Nekazari batekin luze eta zabal hitz egin ondoren, Kostyak benetako iritzi aldaketa bat du, haurtzaroan irakatsi zitzaizkion printzipio kristauetan sinesten duela eta jada ez duela bere fedea zalantzan jartzen ondorioztatuz. Konturatzen da norberak erabaki behar duela zer den onargarria norbere fede eta sinesmenei dagokienez. Kittyri jasan duen aldaketa ez kontatzea erabaki du.

"Erraldoia eta Pigmeoak. Leo Tolstoi eta idazle modernoak". Karikatura / Comp. Pl. N. Krasnov eta L. M. Wolf. - San Petersburgo: T-vo M. O. Wolf, 1903.

Kostya hasieran ez dago pozik bere sinesmenera itzultzeak ez dakarkiolako erabateko eraldaketa zuzentasunerako bidean. Hala ere, istorioaren amaieran, Kostyak ondorioztatzen du bere sinesmen onartu berriak izan arren, gizakia dela eta akatsak egiten jarraituko duela. Bere bizitza, orain zentzuz eta egiaz zuzentasunera bidera daiteke.

Estiloa eta gai nagusiak

Tolstoiren estiloa Anna Karenina-n trantsiziotzat jotzen dute kritikari askok, eleberri errealista eta modernistaren arteko zubia osatuz. Ruth Bensonek Tolstoiren heroinei buruzko liburuan dioenez, Tolstoiren egunkariek erakusten dute zein haserre zegoen Anna Kareninaren lehen zirriborroetan estiloarekin eta idazkeraz, honela esanez: “Gorroto dut idatzi dudana. “Anna Kareninaren galerak, Russkij Vestnik-en apirileko aferarako, mahai gainean ditut orain, eta ez daukat horiek zuzentzeko bihotzik. Hain ustel dago haietan dena, guztia berridatzi beharko litzateke -inprimatuta dagoen guztia ere bai-, desegin eta urtu, bota, uko egin (1876, JI 62:265)."

Anna Karenina-k hipokrisia, jeloskortasuna, fedea, fideltasuna, familia, ezkontza, gizartea, aurrerapena, haragizko desira eta grina aztertzen dituela uste da, eta baita nekazaritzak hiriarekin duen lotura, hiriko bizimoduarekin alderatuta. Cornelius Quassus teoriko literarioaren arabera, Anna Karenina eleberrian, "sistemaren erakunde ez-ofizialak, saloi sozialen bidez aurkeztuak, Annaren ekintza emozional irrazionalak sortutako desordena arrakastaz baretzen duen botere-aparatuaren zati gisa funtzionatzen dute, jokabide sozialen kontrolaren sistemaren aurkako erresistentziaren sinboloa izanik." Rosemary Edmonds itzultzaileak idatzi zuen Tolstoik ez duela esplizituki moralizatzen liburuan, baizik eta bere gaiak modu naturalean ateratzen uzten duela "errusiar bizitzaren panorama zabaletik." Eleberriaren mezu nagusietako bat honako hau dela dio: "Inork ezin du bere zoriona inoren minaren gainean eraiki."

Levin, askotan, Tolstoiren sinesmen, borroka eta bizitzako gertakizunen erretratu erdi autobiografikotzat hartzen da. Tolstoiren lehen abizena "Lev" zen, eta errusiat abizenak "Levin" esan nahi du. Pevear/Volokhonsky itzulpenaren oin-oharren arabera, Levinek eleberrian zehar bere argudioetan defendatzen dituen ikuspegiak bat datoz Tolstoik gai berei buruz esandakoekin. Bestalde, W. Gareth Jonesen arabera, Tolstoik Sophia Behrsiri bezala proposatu zion Kittyri. Gainera, Levinek bere neskalagunari bere egunerokoa irakurtzeko egindako eskaerak, bere akatsak eta aurreko sexu-harremanak ezagutarazteko modu gisa, Tolstoik berak Behrs bere emaztegaiari egindako eskaerak berdintzen ditu.

Testuinguru historikoa

Eleberriko gertaerak Errusiako Alexandro II.a enperadoreak abiarazitako erreforma liberalen ondorioz gertatu ziren. Horien artean nagusiena 1861eko emantzipazio-erreforma, ondoren erreforma judiziala, epaimahai-sistema bat barne; erreforma militarrak, tokiko gobernu hautetsien ezarpena (Zemstvo), trenbideen garapen azkarra, bankuak, industria, telegrafoa, negozio-elite berrien gorakada eta antzinako aristokrazia lehorreratuaren gainbehera, askatzaile bat, iritzi publikoa piztea, Pan-esklabismoaren mugimendua, emakumearen galdera, Serbiak 1876an Otomandar Inperioarekin izandako gatazka militarrean laguntzeko boluntario gisa agertu zen, eta abar. Garaikideko garapen hauek eztabaida bizian daude eleberriko pertsonaietan. Obiralovkako aldiriko tren geltokia, non pertsonaietako batek bere buruaz beste egiten duen, gaur egun Zheleznodorozhny hiria bezala ezagutzen da, Moskuko Oblast.

1911ko Anna Karenina galdutako filmetik mantentzen fotograma bakarra. Likhachev B.S.-ren liburutik. "Errusiako zinemaren historia (1896-1926) Errusiako zinemaren historiarako materialak. 1. zatia 1896-1913".

Egokitzapenak

Eleberria hainbat euskarritara egokitu da, besteak beste, opera, zinema, telebista, balleta eta irrati drama. Lehen zinemarako egokitzapena 1911n estreinatu zen, baina ez da gorde.

Zinema eta telebista

• 1911: Anna Karenina (1911ko filma), Maurice André Maîtrek zuzendutako errusiar moldaketa.

• 1914: Anna Karenina (1914ko filma), Vladimir Gardinek zuzendutako errusiar moldaketa.

• 1915: Anna Karenina (1915eko filma), Betty Nansen aktore daniarra protagonista zuen bertsio estatubatuarra.

• 1918: Anna Karenina (1918ko filma), Irén Varsányik Anna Karenina antzeztutako hungariar moldaketa bat.

• 1927: Love (1927ko filma), amerikar bertsioa, Greta Garbo protagonista zuen eta Edmund Gouldingek zuzendua. Bertsio honek eleberriarekiko aldaketa nabarmenak izan zituen eta bi amaiera ezberdin zituen, bata zoriontsu batekin publiko amerikarrarentzat.

• 1935: Anna Karenina (1935eko filma), Greta Garbo eta Fredric March aktoreek antzeztu zuten; Clarence Brownek zuzendua

• 1948: Anna Karenina (1948ko filma) Vivien Leigh eta Ralph Richardson aktoreek antzeztu zuten; Julien Duvivier-ek zuzendua

• 1953: Anna Karenina (1953ko filma), Tatyana Lukashevitxek zuzendutako errusiar bertsioa

• 1953: Panakkaari (Emakume aberatsa), K. S. Gopalakrishnanek zuzendutako tamil hizkuntzarako moldaketa, T. R. Rajakumari, M. G. Ramachandran eta V. Nagayya aktoreek antzeztu zutena.

• 1960: Nahr al-Hob (Amodioaren ibaia), Ezz El-Dine Zulficar-ek zuzendutako Egiptoko filma, Omar Sharif eta Faten Hamama aktoreek antzeztu zuten.

• 1961: Anna Karenina (1961eko filma), Rudolph Cartier-ek zuzendutako BBC Telebistako egokitzapena, Claire Bloom eta Sean Connery aktoreekin.

• 1967: Anna Karenina (1967ko filma), Alexander Zarkhik zuzendutako errusiar bertsioa.

• 1977: Anna Karenina, 1977ko hamar ataletako BBC seriea, Basil Colemanek zuzendua eta Nicola Pagett, Eric Porter eta Stuart Wilson aktoreek antzeztu zuten.

1935eko Anna Kareninaren bertsioa Basil Rathbone, Greta Garbo eta Freddie Bartholomew aktoreek antzeztu zuten.

• 1975/1979: Anna Karenina (1975eko filma), Bolshoi Ballet ekoizpenaren filma, Margarita Pilikhinak zuzendua, Finlandian estreinatu zen lehen aldiz 1976an. AEBetan estreinatu zen 1979an.

• 1985: Anna Karenina (1985eko filma), Jacqueline Bisset eta Christopher Reeve aktoreek antzeztutako telefilma, Simon Langtonek zuzendua.

• 1997: Anna Karenina (1997ko filma), Errusian osorik filmatutako estatubatuar lehen bertsioa, Bernard Rosek zuzendu eta Sophie Marceau eta Sean Bean aktoreek antzeztu zuten.

• 2000: Anna Karenina (2000ko telesaila), David Blairren britainiar bertsioa eta Helen McCrory eta Kevin McKidd aktoreek antzeztu zuten.

• 2012: Anna Karenina (2012ko filma), Joe Wright-en bertsio britainiarra, Tom Stopparden gidoitik abiatuta, Keira Knightley eta Jude Law aktoreek antzeztu zutena.

• 2013: it:Anna Karenina (telebistako seriea 2013), ingelesezko italiar/frantsesa/gaztelania/alemana/lituaniako telebista-koprodukzioa Christian Duguayk eta Vittoria Puccini, Benjamin Sadler eta Santiago Cabrera aktoreek antzeztu zuten; bestela, bi zatiko miniserie edo 3 ordu eta 15 minutuko film bakar gisa aurkeztuta.

• 2015: The Beautiful Lie (2015eko miniseriea), Anna Karenina australiar garaikidea, Sarah Snook, Rodger Corser, Benedict Samuel, Sophie Lowe aktoreek antzeztu zuten Glendyn Ivin eta Peter Salmonek.

• 2017: Anna Karenina: Vronsky's Story, Karen Shakhnazarovek zuzendutako errusiar moldaketa.

• 2023: Volver a caer, Almudena Ocaña eta Aurora García Tortosaren Mexikoko bertsioa, Kate del Castillo, Maxi Iglesias eta Rubén Zamora aktoreek antzeztu zutena.

Antzerkia

• 1992: Helen Edmundsonek Anna Karenina moldatu zuen Shared Experience-ren ekoizpen baterako, Erresuma Batuan eta nazioartean bira bat egin zuena; Edmundsonek Time Out saria eta TMA saria irabazi zituen.

• 1992: Anna Karenina, Peter Kellogg-en liburu eta letrarekin eta Daniel Levine-ren musikarekin. Broadwayn inauguratu zen Circle in the Square, 1992ko abuztuaren 26an; 1992ko urriaren 4an itxi zen 18 aurrebista eta 46 emanaldiren ostean.

• 1994: Anna Karenina, Tibor Kocsák (musika) eta Tibor Miklós (liburua eta letra) egile hungariarren musikala

Ballet

• 1979: Anna Karenina, André Prokovskyren koreografia, Txaikovskiren musikarekin.

• 2005: Anna Karenina, Boris Eifmanen koreografia, Txaikovskiren musikarekin.

• 2019: Anna Karenina, Yuri Possokhov-en koreografia, Ilya Demutskyren musikarekin.

Irratia

• 1949: The MGM Theatre of the Air, Marlene Dietrich protagonista eta Marx Loeb-ek zuzendua.

Opera

• 1978 Anna Karenina, Iain Hamiltonek konposatua.

• 2007 Anna Karenina, David Carlson-ek konposatua.

Ikus gainera

(Ingelesez) Leon Tolstoiren bibliografia

Kanpo estekak

• (Ingelesez) Anna Karenina, Gutenberg proiektuan.
  • Datuak: Q147787
  • Multimedia: Anna Karenina / Q147787