Saltu al enhavo

Eto (litero)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el Η)
Greka alfabeto
Αα Alfo Νν Nuo
Ββ Beto Ξξ Ksio
Γγ Gamo Οο Omikrono
Δδ Delto Ππ Pio
Εε Epsilono Ρρ Roto
Ζζ Zeto Σσς Sigmo
Ηη Eto Ττ Taŭo
Θθ Teto Υυ Upsilono
Ιι Joto Φφ Fio
Κκ Kapo Χχ Ĥio
Λλ Lambdo Ψψ Psio
Μμ Muo Ωω Omego
Iamaj literoj1,2
Digamo Sano
Stigmo Kuoppo
Heto Sampio
Ŝo

1Referencoj
2Eksteraj ligiloj

Eto (greke ητα; majuskle H, minuskle η) estas la 7-a litero de la greka alfabeto. En la sistemo de grekaj nombroj ĝi valoras ok. Oni prononcas ĝin longa e. El eto devenas la latina H kaj la cirila И. La lasta prononciĝas kiel "i" en la rusa lingvo kaj en ukraina lingvo alie, kiel guturalo, kiel y en la pola lingvo.

En novgreka lingvo la litero estas prononcata kiel [ˈita], kaj prezentas fermitan antaŭan nerondan vokalon /i/. En klasika greka, ĝi prezentis longan malfermitan mezan antaŭan nerondan vokalon /ɛː/.

La litera formo H estis originale uzata en plejparto de grekaj dialektoj por prezenti senvoĉan laringan frikativon /h/. En ĉi tiu funkcio, ĝi estis pruntita en la 8-a jarcento a.K. de la etruska alfabeto. De tie estis ellaborita la latina alfabeto kun ĝia litero H.

Oni uzas ĝin en fiziko por efikeco kaj dinamika viskozeco.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]