Saltu al enhavo

Hera

El Vikipedio, la libera enciklopedio
La printebla versio ne plu estas subtenata kaj povas havi bildigajn erarojn. Bonvolu ĝisdatigi viajn retumilajn legosignojn kaj bonvolu anstataŭe uzi la defaŭltan retumilan printan funkcion.
Hera

Sekso ina
Sidejo Olympus
Eble sama Junono
Familio
Patro Krono
Patrino Rea
Edzo/Edzino Zeŭso
Infanoj Areso, Ilitio, Hebo, Hefesto, Angelos, Enio, Pasitoo, Eriso, Hekato
vdr

Hera (Ἥρα aŭ "protektema" en la greka) ankaŭ latine Juno (Iūno)[1] estis la diino de la geedzeco, kaj de la fekundeco. Ŝi estis la edzino de Zeŭso, kaj la reĝino de la olimpanoj.

Priskribo

Hera disputis multe kun Zeŭso pro liaj amaferoj. Ŝi malamis ankaŭ la heroon Heraklon, ĉar li estis la eksteredzeca filo de ŝia edzo kaj la bela mortonta Alkmeno. Aliflanke, ŝi protektis alian heroon, Jazonon.

Multaj mitologoj kredas, ke la kulto de Hera estas prahistoria. Antaŭ pli ol dek mil jaroj, la homo adoris prototipan diinon de la fekundeco, kaj ĉi-tiu diino fariĝis Hera en Grekio, kaj grade perdis sian hegemonion kiel ĉefdio al Zeŭso. La antropologoj trovis multajn figuretojn[en] de la nuda dika Granda Patrina Diino en Eŭropo.

La pavo kaj la guno estas ŝiaj kunligitaj bestoj.

La Heraio (greke Ηραία) estis sporta kaj religia festo okazinta en antikva Grekio en la greka urbo Olimpio en antikvaj tempoj. La festo estas nomata laŭ la Hera diino.

Io estis pastrino de la diino de Argo.

Partneroj kaj idaro
Zeŭso Neniu Nekonatulo

Bildaro

Klasikaj referencoj

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj

Notoj

  1. Ankaŭ aliesperantige Junono.
  2. 2,0 2,1 2,2 Heziodo. Teogonio, 921.
  3. Apolodoro. Mitologia biblioteko, 1.19.
  4. Ovidio. Festoj, 229.
  5. Heziodo. Teogonio, 927.
  6. Homera himno 3,3000.
  7. Kolluto. Forkapto de Heleno, 88.174.