Du

Du estas la natura nombro kiu sekvas de 1 kaj antaŭas de 3.

El la Zamenhofa proverbaro

	« Al du sinjoroj samtempe oni servi ne povas. »

	« Certe, kiel duoble du kvar. »

	« Ĉiu medalo du flankojn posedas. »

	« De unu bovo oni du felojn ne deŝiras. »

	« De unu bovo oni du felojn ne ŝiras. »

	« Du botoj faras paron. »

	« Du kontraŭ unu prezentas armeon. »

	« Du manoj faras ĉion, sed unu nenion. »

	« Du militas — tria profitas. »

	« Du mortojn vi ne havos, de unu vi vin ne savos. »

	« Du sinjoroj en unu bieno, du mastrinoj ĉe unu kameno — neniam vivas sen reciproka malbeno. »

	« El du malbonoj pli malgrandan elektu. »

	« En unu sako du katoj, ĉiam mordoj kaj gratoj. »

	« Gardu vin du baroj: lipoj kaj dentaroj. »

	« Ili vivas per unu animo en du korpoj. »

	« Juĝanto devas havi du orelojn. »

	« Kiu ĉasas du leporojn, kaptas neniun. »

	« Mensogo kaj ŝtelo estas du fratoj. »

	« Ne taŭgas du ursoj por unu nesto. »

	« Per unu ŝtono oni du ĵetojn ne faras. »

	« Ŝiru vin en du partojn, la mondo trian postulos. »

	« Trafi du celojn per unu ŝtono. »

	« Unu amiko malnova pli valoras ol du novaj. »

	« Unu saĝo estas bona, du estas pli bonaj. »

Vidu ankaŭ

• Unu