huikka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Finnish

Etymology

Probably from dialectal huikka (tapering, tapered), since bottles have a tapered shape.[1] That word in turn is related to hui, huippu. May also be influenced by hiukka.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhui̯kːɑ/, [ˈhui̯kːɑ̝]
  • Rhymes: -uikːɑ
  • Syllabification(key): huik‧ka

Noun

huikka (informal)

  1. sip, gulp, draught, mouthful
    Synonyms: see hörppy

Declension

Inflection of huikka (Kotus type 10*A/koira, kk-k gradation)
nominative huikka huikat
genitive huikan huikkien
partitive huikkaa huikkia
illative huikkaan huikkiin
singular plural
nominative huikka huikat
accusative nom. huikka huikat
gen. huikan
genitive huikan huikkien
huikkain rare
partitive huikkaa huikkia
inessive huikassa huikissa
elative huikasta huikista
illative huikkaan huikkiin
adessive huikalla huikilla
ablative huikalta huikilta
allative huikalle huikille
essive huikkana huikkina
translative huikaksi huikiksi
abessive huikatta huikitta
instructive huikin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of huikka (Kotus type 10*A/koira, kk-k gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative huikkani huikkani
accusative nom. huikkani huikkani
gen. huikkani
genitive huikkani huikkieni
huikkaini rare
partitive huikkaani huikkiani
inessive huikassani huikissani
elative huikastani huikistani
illative huikkaani huikkiini
adessive huikallani huikillani
ablative huikaltani huikiltani
allative huikalleni huikilleni
essive huikkanani huikkinani
translative huikakseni huikikseni
abessive huikattani huikittani
instructive
comitative huikkineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative huikkasi huikkasi
accusative nom. huikkasi huikkasi
gen. huikkasi
genitive huikkasi huikkiesi
huikkaisi rare
partitive huikkaasi huikkiasi
inessive huikassasi huikissasi
elative huikastasi huikistasi
illative huikkaasi huikkiisi
adessive huikallasi huikillasi
ablative huikaltasi huikiltasi
allative huikallesi huikillesi
essive huikkanasi huikkinasi
translative huikaksesi huikiksesi
abessive huikattasi huikittasi
instructive
comitative huikkinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative huikkamme huikkamme
accusative nom. huikkamme huikkamme
gen. huikkamme
genitive huikkamme huikkiemme
huikkaimme rare
partitive huikkaamme huikkiamme
inessive huikassamme huikissamme
elative huikastamme huikistamme
illative huikkaamme huikkiimme
adessive huikallamme huikillamme
ablative huikaltamme huikiltamme
allative huikallemme huikillemme
essive huikkanamme huikkinamme
translative huikaksemme huikiksemme
abessive huikattamme huikittamme
instructive
comitative huikkinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative huikkanne huikkanne
accusative nom. huikkanne huikkanne
gen. huikkanne
genitive huikkanne huikkienne
huikkainne rare
partitive huikkaanne huikkianne
inessive huikassanne huikissanne
elative huikastanne huikistanne
illative huikkaanne huikkiinne
adessive huikallanne huikillanne
ablative huikaltanne huikiltanne
allative huikallenne huikillenne
essive huikkananne huikkinanne
translative huikaksenne huikiksenne
abessive huikattanne huikittanne
instructive
comitative huikkinenne

References

  1. ^ Forsberg, Ulla-Maija (2021) Stadin slangin etymologinen sanakirja[1] (in Finnish) (online version; note: also includes other etymological sources; this source is labeled "SSES 2021"), Helsinki: Gaudeamus, →ISBN

Further reading

Anagrams