λαλέω

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Perhaps a reduplicated form of Proto-Indo-European *leh₂-, with cognates including Latin lallō, Lithuanian laluoti, German lallen, English loll, and Welsh llolian. Could also simply be onomatopoeic.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /la.lé.ɔː/ → /laˈle.o/ → /laˈle.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /la.lé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈle.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈle.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈle.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈle.o/

Verb

λᾰλέω • (lăléō)

1. to talk, chat, prattle
   1. to talk, speak
2. to chatter, chirp
3. to make sound

Inflection

   Present: λᾰλέω, λᾰλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λᾰλέω	λᾰλέεις	λᾰλέει	λᾰλέετον	λᾰλέετον	λᾰλέομεν	λᾰλέετε	λᾰλέουσῐ(ν)
	subjunctive	λᾰλέω	λᾰλέῃς	λᾰλέῃ	λᾰλέητον	λᾰλέητον	λᾰλέωμεν	λᾰλέητε	λᾰλέωσῐ(ν)
	optative	λᾰλέοιμῐ	λᾰλέοις	λᾰλέοι	λᾰλέοιτον	λᾰλεοίτην	λᾰλέοιμεν	λᾰλέοιτε	λᾰλέοιεν
	imperative		λᾰ́λεε	λᾰλεέτω	λᾰλέετον	λᾰλεέτων		λᾰλέετε	λᾰλεόντων
middle/ passive	indicative	λᾰλέομαι	λᾰλέῃ, λᾰλέει	λᾰλέεται	λᾰλέεσθον	λᾰλέεσθον	λᾰλεόμεθᾰ	λᾰλέεσθε	λᾰλέονται
	subjunctive	λᾰλέωμαι	λᾰλέῃ	λᾰλέηται	λᾰλέησθον	λᾰλέησθον	λᾰλεώμεθᾰ	λᾰλέησθε	λᾰλέωνται
	optative	λᾰλεοίμην	λᾰλέοιο	λᾰλέοιτο	λᾰλέοισθον	λᾰλεοίσθην	λᾰλεοίμεθᾰ	λᾰλέοισθε	λᾰλέοιντο
	imperative		λᾰλέου	λᾰλεέσθω	λᾰλέεσθον	λᾰλεέσθων		λᾰλέεσθε	λᾰλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λᾰλέειν				λᾰλέεσθαι
participle	m	λᾰλέων				λᾰλεόμενος
	f	λᾰλέουσᾰ				λᾰλεομένη
	n	λᾰλέον				λᾰλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: λᾰλῶ, λᾰλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λᾰλῶ	λᾰλεῖς	λᾰλεῖ	λᾰλεῖτον	λᾰλεῖτον	λᾰλοῦμεν	λᾰλεῖτε	λᾰλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	λᾰλῶ	λᾰλῇς	λᾰλῇ	λᾰλῆτον	λᾰλῆτον	λᾰλῶμεν	λᾰλῆτε	λᾰλῶσῐ(ν)
	optative	λᾰλοίην, λᾰλοῖμῐ	λᾰλοίης, λᾰλοῖς	λᾰλοίη, λᾰλοῖ	λᾰλοῖτον, λᾰλοίητον	λᾰλοίτην, λᾰλοιήτην	λᾰλοῖμεν, λᾰλοίημεν	λᾰλοῖτε, λᾰλοίητε	λᾰλοῖεν, λᾰλοίησᾰν
	imperative		λᾰ́λει	λᾰλείτω	λᾰλεῖτον	λᾰλείτων		λᾰλεῖτε	λᾰλούντων
middle/ passive	indicative	λᾰλοῦμαι	λᾰλεῖ, λᾰλῇ	λᾰλεῖται	λᾰλεῖσθον	λᾰλεῖσθον	λᾰλούμεθᾰ	λᾰλεῖσθε	λᾰλοῦνται
	subjunctive	λᾰλῶμαι	λᾰλῇ	λᾰλῆται	λᾰλῆσθον	λᾰλῆσθον	λᾰλώμεθᾰ	λᾰλῆσθε	λᾰλῶνται
	optative	λᾰλοίμην	λᾰλοῖο	λᾰλοῖτο	λᾰλοῖσθον	λᾰλοίσθην	λᾰλοίμεθᾰ	λᾰλοῖσθε	λᾰλοῖντο
	imperative		λᾰλοῦ	λᾰλείσθω	λᾰλεῖσθον	λᾰλείσθων		λᾰλεῖσθε	λᾰλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		λᾰλεῖν				λᾰλεῖσθαι
participle	m	λᾰλῶν				λᾰλούμενος
	f	λᾰλοῦσᾰ				λᾰλουμένη
	n	λᾰλοῦν				λᾰλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐλᾰ́λεον, ἐλᾰλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλᾰ́λεον	ἐλᾰ́λεες	ἐλᾰ́λεε(ν)	ἐλᾰλέετον	ἐλᾰλεέτην	ἐλᾰλέομεν	ἐλᾰλέετε	ἐλᾰ́λεον
middle/ passive	indicative	ἐλᾰλεόμην	ἐλᾰλέου	ἐλᾰλέετο	ἐλᾰλέεσθον	ἐλᾰλεέσθην	ἐλᾰλεόμεθᾰ	ἐλᾰλέεσθε	ἐλᾰλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐλᾰ́λουν, ἐλᾰλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλᾰ́λουν	ἐλᾰ́λεις	ἐλᾰ́λει	ἐλᾰλεῖτον	ἐλᾰλείτην	ἐλᾰλοῦμεν	ἐλᾰλεῖτε	ἐλᾰ́λουν
middle/ passive	indicative	ἐλᾰλούμην	ἐλᾰλοῦ	ἐλᾰλεῖτο	ἐλᾰλεῖσθον	ἐλᾰλείσθην	ἐλᾰλούμεθᾰ	ἐλᾰλεῖσθε	ἐλᾰλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λᾰλήσω, λᾰλήσομαι, λᾰληθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λᾰλήσω	λᾰλήσεις	λᾰλήσει	λᾰλήσετον	λᾰλήσετον	λᾰλήσομεν	λᾰλήσετε	λᾰλήσουσῐ(ν)
	optative	λᾰλήσοιμῐ	λᾰλήσοις	λᾰλήσοι	λᾰλήσοιτον	λᾰλησοίτην	λᾰλήσοιμεν	λᾰλήσοιτε	λᾰλήσοιεν
middle	indicative	λᾰλήσομαι	λᾰλήσῃ, λᾰλήσει	λᾰλήσεται	λᾰλήσεσθον	λᾰλήσεσθον	λᾰλησόμεθᾰ	λᾰλήσεσθε	λᾰλήσονται
	optative	λᾰλησοίμην	λᾰλήσοιο	λᾰλήσοιτο	λᾰλήσοισθον	λᾰλησοίσθην	λᾰλησοίμεθᾰ	λᾰλήσοισθε	λᾰλήσοιντο
passive	indicative	λᾰληθήσομαι	λᾰληθήσῃ	λᾰληθήσεται	λᾰληθήσεσθον	λᾰληθήσεσθον	λᾰληθησόμεθᾰ	λᾰληθήσεσθε	λᾰληθήσονται
	optative	λᾰληθησοίμην	λᾰληθήσοιο	λᾰληθήσοιτο	λᾰληθήσοισθον	λᾰληθησοίσθην	λᾰληθησοίμεθᾰ	λᾰληθήσοισθε	λᾰληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λᾰλήσειν			λᾰλήσεσθαι		λᾰληθήσεσθαι
participle	m	λᾰλήσων			λᾰλησόμενος		λᾰληθησόμενος
	f	λᾰλήσουσᾰ			λᾰλησομένη		λᾰληθησομένη
	n	λᾰλῆσον			λᾰλησόμενον		λᾰληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐλᾰ́λησᾰ, ἐλᾰλησᾰ́μην, ἐλᾰλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλᾰ́λησᾰ	ἐλᾰ́λησᾰς	ἐλᾰ́λησε(ν)	ἐλᾰλήσᾰτον	ἐλᾰλησᾰ́την	ἐλᾰλήσᾰμεν	ἐλᾰλήσᾰτε	ἐλᾰ́λησᾰν
	subjunctive	λᾰλήσω	λᾰλήσῃς	λᾰλήσῃ	λᾰλήσητον	λᾰλήσητον	λᾰλήσωμεν	λᾰλήσητε	λᾰλήσωσῐ(ν)
	optative	λᾰλήσαιμῐ	λᾰλήσειᾰς, λᾰλήσαις	λᾰλήσειε(ν), λᾰλήσαι	λᾰλήσαιτον	λᾰλησαίτην	λᾰλήσαιμεν	λᾰλήσαιτε	λᾰλήσειᾰν, λᾰλήσαιεν
	imperative		λᾰ́λησον	λᾰλησᾰ́τω	λᾰλήσᾰτον	λᾰλησᾰ́των		λᾰλήσᾰτε	λᾰλησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλᾰλησᾰ́μην	ἐλᾰλήσω	ἐλᾰλήσᾰτο	ἐλᾰλήσᾰσθον	ἐλᾰλησᾰ́σθην	ἐλᾰλησᾰ́μεθᾰ	ἐλᾰλήσᾰσθε	ἐλᾰλήσᾰντο
	subjunctive	λᾰλήσωμαι	λᾰλήσῃ	λᾰλήσηται	λᾰλήσησθον	λᾰλήσησθον	λᾰλησώμεθᾰ	λᾰλήσησθε	λᾰλήσωνται
	optative	λᾰλησαίμην	λᾰλήσαιο	λᾰλήσαιτο	λᾰλήσαισθον	λᾰλησαίσθην	λᾰλησαίμεθᾰ	λᾰλήσαισθε	λᾰλήσαιντο
	imperative		λᾰ́λησαι	λᾰλησᾰ́σθω	λᾰλήσᾰσθον	λᾰλησᾰ́σθων		λᾰλήσᾰσθε	λᾰλησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλᾰλήθην	ἐλᾰλήθης	ἐλᾰλήθη	ἐλᾰλήθητον	ἐλᾰληθήτην	ἐλᾰλήθημεν	ἐλᾰλήθητε	ἐλᾰλήθησᾰν
	subjunctive	λᾰληθῶ	λᾰληθῇς	λᾰληθῇ	λᾰληθῆτον	λᾰληθῆτον	λᾰληθῶμεν	λᾰληθῆτε	λᾰληθῶσῐ(ν)
	optative	λᾰληθείην	λᾰληθείης	λᾰληθείη	λᾰληθεῖτον, λᾰληθείητον	λᾰληθείτην, λᾰληθειήτην	λᾰληθεῖμεν, λᾰληθείημεν	λᾰληθεῖτε, λᾰληθείητε	λᾰληθεῖεν, λᾰληθείησᾰν
	imperative		λᾰλήθητῐ	λᾰληθήτω	λᾰλήθητον	λᾰληθήτων		λᾰλήθητε	λᾰληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λᾰλῆσαι			λᾰλήσᾰσθαι		λᾰληθῆναι
participle	m	λᾰλήσᾱς			λᾰλησᾰ́μενος		λᾰληθείς
	f	λᾰλήσᾱσᾰ			λᾰλησᾰμένη		λᾰληθεῖσᾰ
	n	λᾰλῆσᾰν			λᾰλησᾰ́μενον		λᾰληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: λελᾰ́ληκᾰ, λελᾰ́λημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λελᾰ́ληκᾰ	λελᾰ́ληκᾰς	λελᾰ́ληκε(ν)	λελᾰλήκᾰτον	λελᾰλήκᾰτον	λελᾰλήκᾰμεν	λελᾰλήκᾰτε	λελᾰλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	λελᾰλήκω	λελᾰλήκῃς	λελᾰλήκῃ	λελᾰλήκητον	λελᾰλήκητον	λελᾰλήκωμεν	λελᾰλήκητε	λελᾰλήκωσῐ(ν)
	optative	λελᾰλήκοιμῐ, λελᾰληκοίην	λελᾰλήκοις, λελᾰληκοίης	λελᾰλήκοι, λελᾰληκοίη	λελᾰλήκοιτον	λελᾰληκοίτην	λελᾰλήκοιμεν	λελᾰλήκοιτε	λελᾰλήκοιεν
	imperative		λελᾰ́ληκε	λελᾰληκέτω	λελᾰλήκετον	λελᾰληκέτων		λελᾰλήκετε	λελᾰληκόντων
middle/ passive	indicative	λελᾰ́λημαι	λελᾰ́λησαι	λελᾰ́ληται	λελᾰ́λησθον	λελᾰ́λησθον	λελᾰλήμεθᾰ	λελᾰ́λησθε	λελᾰ́ληνται
	subjunctive	λελᾰλημένος ὦ	λελᾰλημένος ᾖς	λελᾰλημένος ᾖ	λελᾰλημένω ἦτον	λελᾰλημένω ἦτον	λελᾰλημένοι ὦμεν	λελᾰλημένοι ἦτε	λελᾰλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελᾰλημένος εἴην	λελᾰλημένος εἴης	λελᾰλημένος εἴη	λελᾰλημένω εἴητον/εἶτον	λελᾰλημένω εἰήτην/εἴτην	λελᾰλημένοι εἴημεν/εἶμεν	λελᾰλημένοι εἴητε/εἶτε	λελᾰλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		λελᾰ́λησο	λελᾰλήσθω	λελᾰ́λησθον	λελᾰλήσθων		λελᾰ́λησθε	λελᾰλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		λελᾰληκέναι				λελᾰλῆσθαι
participle	m	λελᾰληκώς				λελᾰλημένος
	f	λελᾰληκυῖᾰ				λελᾰλημένη
	n	λελᾰληκός				λελᾰλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐλελᾰλήκειν, ἐλελᾰλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλελᾰλήκειν, ἐλελᾰλήκη	ἐλελᾰλήκεις, ἐλελᾰλήκης	ἐλελᾰλήκει(ν)	ἐλελᾰλήκετον	ἐλελᾰληκέτην	ἐλελᾰλήκεμεν	ἐλελᾰλήκετε	ἐλελᾰλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐλελᾰλήμην	ἐλελᾰ́λησο	ἐλελᾰ́λητο	ἐλελᾰ́λησθον	ἐλελᾰλήσθην	ἐλελᾰλήμεθᾰ	ἐλελᾰ́λησθε	ἐλελᾰ́ληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀντιλαλέω (antilaléō)
• ἀπολαλέω (apolaléō)
• διαλαλέω (dialaléō)
• ἐκλαλέω (eklaléō)
• ἐλλαλέω (ellaléō)
• ἐπιλαλέω (epilaléō)
• καταλαλέω (katalaléō)
• ὀλιγολαλέω (oligolaléō)
• παραλαλέω (paralaléō)
• περιλαλέω (perilaléō)
• προλαλέω (prolaléō)
• προσλαλέω (proslaléō)
• συλλαλέω (sullaléō)
• ὑπερλαλέω (huperlaléō)
• ὑπολαλέω (hupolaléō)

Related terms

• ἀλάλητος (alálētos)
• λαλαγέω (lalagéō)
• λαλαγή (lalagḗ)
• λαλάζω (lalázō)
• λάλαξ (lálax)
• λάληθρος (lálēthros)
• λάλη (lálē)
• λάλημα (lálēma)
• λάλησις (lálēsis)
• λαλητέος (lalētéos)
• λαλητικός (lalētikós)
• λαλητός (lalētós)
• λαλητρίς (lalētrís)
• λαλιά (laliá)
• λαλικός (lalikós)
• λάλος (lálos)
• μᾰλᾰκόλᾰλος (mălăkólălos)

References

• “λαλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “λαλέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• λαλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G2980 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN