Ηιών
Η Ηιών (αρχαία ελληνικά: Ἠιών, γενική: Ἠιόνος) ή Είον ή Ίον], ήταν αρχαία ελληνική πόλη την οποία ίδρυσαν άποικοι από την Ερέτρια[1] στην αριστερή όχθη του Στρυμόνα, σε απόσταση 25 σταδίων (4.628 μ. δηλ. 25x185,15) από την Αμφίπολη, της οποίας υπήρξε επίνειο και γι' αυτό από τις πηγές αναφέρεται χαρακτηριστικά ως «Ηιών η επί Στρυμόνι» ή «Ηιών η προς Αμφιπόλει».[2] Από αυτήν ξεκινούσε ένας σπουδαίος υδάτινος δρόμος, ο οποίος, χρησιμοποιώντας τον πλωτό ποταμό Στρυμόνα (ως την Αμφίπολη) και στη συνέχεια την αρχαία Κερκινίτιδα λίμνη (μετέπειτα Αχινού), έφερνε στη θρακική ενδοχώρα, μερικά μόνο χιλιόμετρα νότια από την πόλη των Σερρών.[3]
Ιστορία της πόλης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ηιόνα ήταν αρχαία θρακική πόλη των Ηδωνών, που η ίδρυσή της θα μπορούσε να αναχθεί στην αρχαϊκή τουλάχιστον εποχή, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι το εθνικό της πόλης μνημονεύεται ακόμη από τον Όμηρο ως πατρωνυμικό του βασιλιά της Θράκης Ρήσου.[2]
Την Ηιόνα αναφέρει ο ιστορικός Θουκυδίδης στην Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου ως τόπο ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας για τους Αθηναίους κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Η Ηιών ή Ηιόνα ή Ίον, κατά την αρχαιότητα, κατελήφθη από τους Πέρσες το 476 π.Χ. κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων. Ο Ξέρξης κατασκεύασε κοντά της γέφυρα για να περάσει ο περσικός στρατός στη Μακεδονία. Αργότερα, ο Πέρσης στρατηγός Βόγης την υπερασπίστηκε εναντίον των Αθηναίων, που είχαν επικεφαλής τον Κίμωνα, τον γιο του Μιλτιάδη.
Στη συνέχεια το 475 π.Χ. πολιορκήθηκε, προκειμένου να ενταχθεί στο «Κοινόν της Δήλου», (Συμμαχία της Δήλου ή Δηλιακή Συμμαχία), υπό την ηγεσία της Αθήνας,[4] και επικεφαλής των συμμαχικών στρατευμάτων ήταν ο στρατηγός Κίμωνας. Στο Πελοποννησιακό πόλεμο, ο ιστορικός Θουκυδίδης, που ήταν στρατηγός την έσωσε από τον Βρασίδα, δεν κατόρθωσε όμως να ανακτήσει την Αμφίπολη, γι αυτό καταδικάστηκε σε θάνατο, που τον απέφυγε μένοντας εξορία είκοσι χρόνια. Η Ηιών καταστράφηκε από τους Άραβες.[5]
Τα ερείπια της Ηιόνας (και της μετέπειτα βυζαντινής Χρυσούπολης) σώζονται μερικά χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από το σημερινό χωριό Οφρύνιο Καβάλας, στην τοποθεσία «Τούζλα».(σημερινή παραλία Οφρυνίου).[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Archaic Eretria: a political and social history from the earliest times to 490 BC Page 154 By Keith G. Walker ISBN 0-415-28552-6 - (Keith G. Walker, «Αρχαϊκή Ερέτρια: Μια πολιτική και κοινωνική ιστορία από αρχαιοτάτων χρόνων έως 490 π.Χ». Σελίδα 154).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 139. ISBN 960-7265-16-5
- ↑ D. C. Samsaris, La navigation dans l’ ancien lac de Cercinitis d’ après une inscription inédite trouvée dans le village actuel de Paralimnion de Serrès, Μακεδονικά 19(1979)421
- ↑ An Inventory of Archaic and Classical Poleis: An Investigation Conducted by The Copenhagen Polis Centre for the Danish National Research Foundation by Mogens Herman Hansen, 2005, page 827 – (Mogens Herman Hansen, «Απογραφή των Αρχαϊκών και Κλασικών Πόλεων (Poleis)», 2005, σελίδα 827.
- ↑ Γιάννης Λάμψας, Λεξικό του αρχαίου κόσμου, τόμ. Β΄, σ,429 ISBN 960-666-933-5