Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άννα του Κιέβου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννα του Κιέβου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Анна (Ουκρανικά)
Γέννηση1025 (περίπου)[1]
Κίεβο[2]
ΘάνατοςΔεκαετία του 1070[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςπαλαιά ανατολικοσλαβική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕρρίκος Α΄ της Γαλλίας (1051–1060)[3][2][4]
Ραλφ Δ΄ του Βαλουά[5]
ΤέκναΦίλιππος Α΄ της Γαλλίας[1][2][6]
Ούγος των Βερμαντουά[1][2][4]
ΓονείςΓιαροσλάβ Α΄ Σοφός[1][4] και Ίνγκεγκερντ της Σουηδίας[4]
ΑδέλφιαΕλισίβ του Κιέβου[4]
Αναστασία του Κιέβου[4]
Βσέβολοντ Α΄ του Κιέβου[4]
Ιζιασλάβ Α' του Κιέβου
Ιγκόρ Γιαροσλάβιτς
Σβιατοσλάβ Β΄ του Κιέβου
Βλαντίμιρ του Νόβγκοροντ
Βιασεσλάβ Γιαροσλάβιτς
ΟικογένειαΡουρικίδες
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααντιβασιλιάς (1060–1066, Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας)
βασιλική σύζυγος της Γαλλίας (1051–1060)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Άννα του Κιέβου ή Άννα Γιαροσλάβνα (ρωσ. Анна Ярославна, 1024 - 1079) από τον Οίκο των Ρουρικιδών ήταν κόρη του Γιαροσλάβ Α΄ του Σοφού, ηγεμόνα των Ρως. Μητέρα της ήταν η Σουηδή πριγκίπισσα Ινγεγέρδη.

Το 1051 η Άννα παντρεύτηκε τον Ερρίκο Α΄ της Γαλλίας. Ο Ερρίκος είχε χηρεύσει επτά χρόνια νωρίτερα και αναζητούσε νέα γαλαζοαίματη σύζυγο, αλλά το κράτος του βρισκόταν σε δεινή κατάσταση και καμία δυτικοευρωπαϊκή αυλή δεν ανταποκρινόταν. Σε μία απέλπιδα προσπάθεια έστειλε έναν απεσταλμένο στο Κίεβο. Ο Γιάροσλαβ είδε την πρόταση ως ευκαιρία να συνδέσει τη δυναστεία των Ρουρικίδων με ένα βασιλικό οίκο της Δυτικής Ευρώπης και απάντησε θετικά. Ο γάμος έγινε τον Μάιο του 1051 στον Καθεδρικό Ναό της Ρενς. Το βασιλικό ζεύγος απέκτησε τέσσερα τέκνα:

Ο μεγαλύτερος γιος της έγινε βασιλιάς στα επτά του χρόνια, όταν πέθανε ο Ερρίκος (1060). Για έξι έτη (μέχρι τον αφορισμό της) η Άννα εκτελούσε χρέη αντιβασιλέως - ήταν η πρώτη βασίλισσα στη γαλλική ιστορία που ανέλαβε τέτοιο ρόλο. Μολονότι διέθετε εξαιρετική μόρφωση, πράγμα σπάνιο για γυναίκα εκείνης της εποχής, υπήρξαν αντιδράσεις με το αιτιολογικό ότι δεν είχε καλή γνώση της γαλλικής γλώσσας.

Μετά τον θάνατο του Ερρίκο και ενώ εκτελούσε χρέη αντιβασιλέως, η Άννα έζησε έναν παράφορο έρωτα με τον παντρεμένο κόμη Ραλφ Γ΄ του Βαλουά. Το 1062 ο Ραλφ, πιθανότατα παρακινημένος και από πολιτική φιλοδοξία, χώρισε τη γυναίκα του και παντρεύτηκε την Άννα. Το σκάνδαλο επέσυρε αφορισμό από τον Πάπα Αλέξανδρο Β΄. Η Άννα επέστρεψε στην αυλή μόνο μετά μετά τον θάνατο του Ραλφ (1074), αν και ο γιος της Φίλιππος δεν κατέκρινε την πράξη της - μάλιστα κατά ειρωνεία της τύχης ο Φίλιππος αφορίστηκε για παρόμοιο λόγο το 1094.

Το ακριβές έτος του θανάτου της είναι άγνωστο. Τοποθετείται ανάμεσα στο 1076 και το 1089, με πιθανότερη εκδοχή το 1079. Το ταφικό μνημείο της στο Αββαείο του Βιγιέ (Σερνί, στα περίχωρα του Παρισιού), το οποίο θα μας έδινε αυτήν την πληροφορία, ξηλώθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως οικοδομικό υλικό μετά τη Γαλλική Επανάσταση.