Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βασίλης Καντσόφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βασίλ Κάντσοφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Васил Иванов Кънчов (Βουλγαρικά)
Γέννηση26  Ιουλίου 1862
Βράτσα
Θάνατος6  Φεβρουαρίου 1902
Σόφια
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Σόφιας
Χώρα πολιτογράφησηςΒουλγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒουλγαρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΒουλγαρικά[1]
Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
πολιτικός
δάσκαλος
γεωγράφος[2]
ΕργοδότηςΒουλγαρικό Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης
Αξιοσημείωτο έργοΜακεδόνια. Εθνογραφία και Στατιστική
Οικογένεια
ΣύζυγοςΧριστίνα Κάντσοβα
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΣερβοβουλγαρικός πόλεμος του 1885
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Παιδείας και Επιστημών (1901–1902)
μέλος της Βουλγαρικής Εθνοσυνέλευσης
ΒραβεύσειςΤάγμα Πολιτικής Αξίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βασίλης Ιβάνοφ Καντσόφ (παλαιά βουλγαρικά: Василъ Ивановъ Кѫнчовъ, 26 Ιουλίου 1862, Βράτσα — 6 Φεβρουαρίου 1902, Σόφια) ήταν γεωγράφος, εθνογράφος και δάσκαλος που υπηρέτησε ως Υπουργός Παιδείας της Βουλγαρίας.

Δολοφονήθηκε στο γραφείο του στην Σόφια, τον Φεβρουάριο του 1902.

Ζωή και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βασίλης Καντσόφ γεννήθηκε στην Βράτσα. Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο στο Λομ της Βουλγαρίας και έπειτα εισήλθε στο Πανεπιστήμιο του Χαρκόβου, στην τότε Ρωσική Αυτοκρατορία. Κατά τον Σερβοβουλγαρικό Πόλεμο του 1885 ανέστειλε την εκπαίδευσή του και πήρε μέρος στον πόλεμο. Αργότερα, συνέχισε τις σπουδές του σε πανεπιστήμια του Μονάχου και της Στουτγάρδης, αλλά το 1888 διέκοψε ξανά τις σπουδές του λόγω ασθένειας.

Τα επόμενα χρόνια ο Καντσόφ ήταν δάσκαλος Βουλγαρικών στη Μακεδονία. Υπήρξε δάσκαλος στο Βουλγαρικό Λύκειο Ανδρών Θεσσαλονίκης (1888–1891), διευθυντής βουλγαρικών σχολείων της επαρχίας Σερρών (1891–1892), διευθυντής του Βουλγαρικού Λυκείου Ανδρών Θεσσαλονίκης (1892–1893), επικεφαλής σχολικός επιθεωρητής των βουλγαρικών σχολείων στη Μακεδονία (1894–1897).

Μετά το 1898 ο Καντσόφ επέστρεψε στη Βουλγαρία και ασχολήθηκε με την πολιτική. Στις αρχές του 1902 έγινε υπουργός Παιδείας της Βουλγαρίας. Ταξίδεψε εξανλτητικά μετά το 1888, επισκεπτόμενος και ερευνώντας όλη τη Μακεδονία.