Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιγκόρ Μπελάνοφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιγκόρ Μπελάνοφ

2012
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΙγκόρ Ιβάνοβιτς Μπελάνοφ
Ημερ. γέννησης25 Σεπτεμβρίου 1960 (1960-09-25) (64 ετών)
Τόπος γέννησηςΟδησσός, Ουκρανία (πρώην ΕΣΣΔ)
Ύψος1,74 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1979–1981ΣΚ Οντέσα68(16)
1981–1985ΦΚ Τσερνομόρετς Οδησσού116(26)
1985–1989ΦΚ Ντιναμό Κιέβου121(39)
1989–1991Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ24(4)
1991–1995Άιντραχτ Μπράουνσβαϊγκ67(21)
1995–1996ΦΚ Τσερνομόρετς Οδησσού3(1)
1996–1997ΦΚ Μαριούπολης5(4)
Σύνολο404(111)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1985–1990Σοβιετική Ένωση33(8)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ιγκόρ Ιβάνοβιτς Μπελάνοφ (ουκρανικά : Ігор Іванович Беланов ; γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1960) είναι Ουκρανός πρώην ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως επιθετικός μέσος ή δεύτερος επιθετικός. Το 1986 ψηφίστηκε καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής (Χρυσή Μπάλα).

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπελάνοφ γεννήθηκε στην Οδησσό της Ουκρανίας, της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά στην πατρίδα του, με δύο ομάδες της πόλης του (τα δύο πρώτα χρόνια στη δεύτερη κατηγορία), και το 1985 ήρθε η σημαντική μεταγραφή για την κορυφαία ομάδα της Ε.Σ.Σ.Δ. Ντιναμό Κιέβου με την οποία σκόραρε 10 γκολ στην πρώτη του αγωνιστική περίοδο, η οποία τελείωσε με την κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου. Στην μεγάλη ομάδα του Κιέβου αναδείχθηκαν τα προσόντα του με σημαντικότερο την ταχύτητα δίπλα σε ποδοσφαιριστές όπως ο Όλεγκ Μπλαχίν.[1] Εκείνη τη χρονιά κέρδισε και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης - η δεύτερη φορά στην ιστορία της ομάδας νικώντας στον τελικό την Ατλέτικο Μαδρίτης (3–0), ο ίδιος δε ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.[2][3]

Στα μέσα του 1989, στα 29 του πήρε την πολυαναμενόμενη άδεια για να συμμετάσχει στη δυτικοευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, κάνοντας την αρχή στη Γερμανία για να ενταχθεί στην Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. Το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα ήρθε στις 4 Νοεμβρίου 1989 με ήττα 0–4 από την Στουτγκάρδη , αλλά απέτυχε να καταξιωθεί συνολικά, σημειώνοντας μόνο τέσσερα γκολ στη θητεία του σε ενάμιση χρόνο.[4] Έτσι μετακόμισε στη δεύτερη κατηγορία στην Άιντραχτ Μπράουνσβαϊγκ τον Ιανουάριο του 1991. Και εκεί η απόδοσή του ήταν κατώτερη του αναμενόμενου παρά την επιθετική του ευστοχία (21 τέρματα σε 67 αγώνες) και το 1995 επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου έπαιξε για δύο χρόνια ακόμα.[5]

Ο Μπελάνοφ έπαιξε 33 αγώνες για τη Σοβιετική Ένωση, σημειώνοντας 8 γκολ.[6] Η καλύτερη απόδοσή του ήρθε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 στο Μεξικό, όπου σημείωσε τέσσερα τέρματα και βοήθησε για έξι άλλα καθώς η ομάδα έφτασε στον γύρο του 16. Σημείωσε χατ τρικ στο παιχνίδι σε βάρος του Βελγίου, χάνοντας στην παράταση (3–4).[7][8]

Αυτή η παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο, μαζί με την συλλογική επιτυχία, τον βοήθησαν να κερδίσει τη Χρυσή Μπάλα της χρονιάς.[9][10] Ήταν επίσης μέρος της ομάδας που έφτασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1988, όπου η εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης αντιμετώπισε την Ολλανδία στον τελικό. Με το σκορ 0–2, η εθνική του κέρδισε πέναλτι: το εκτέλεσε αλλά το έχασε.[11][12]

Συμπεριλήφθηκε στη λίστα των The Times των 100 κορυφαίων ποδοσφαιριστών του Παγκοσμίου Κυπέλλου όλων των εποχών.[13]

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ασχολήθηκε με την επιχειρηματικότητα στο χώρο του αθλήματος στην Ελβετία και το 2018 άνοιξε μια σχολή ποδοσφαίρου στην πατρίδα του.

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ντιναμό Κιέβου

  • Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης (2) : 1985, 1986
  • Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης (3) : 1985, 1987, 1990
  • Σοβιετικό Σούπερ Κύπελλο (2) : 1986, 1987
  • Κύπελλο Κυπελλούχων : 1985–86

Ατομικές διακρίσεις

  • Χρυσή Μπάλα : 1986
  • Κύπελλο Κυπελλούχων : Κορυφαίος σκόρερ 1985–86
  • Παγκόσμιο Κύπελλο μπρούτζινο παπούτσι : 1986
  • Πρώτος σε ασίστ : Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1988
  • Οι κορυφαίοι 100 ποδοσφαιριστές του Παγκοσμίου Κυπέλλου όλων των εποχών από τους The Times
  • FIFA XI (2) : 1991, 1998
  • Golden Foot : 2008, ως θρύλος

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «The strange case of Igor Belanov – the least remembered Ballon d'Or winner». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  2. ↑ «BRITANNICA : Dynamo Kiev». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  3. ↑ «Cup Winners Cup Topscorers». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  4. ↑ «Igor Belanov player profile». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  5. ↑ «Igor Belanov: biography and sports achievements, photo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  6. ↑ «Igor Ivanovich Belanov - International Appearances». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  7. ↑ «World Cup : Top 10 Games». Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022. 
  8. ↑ «The best World Cup hat-tricks». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2024. 
  9. ↑ «Ballon d'Or: The players you forgot won football's top individual honour». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2023. 
  10. ↑ «Ballon d'Or Winner's List». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  11. ↑ «Tournament History: Euro 1988 (West Germany)». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  12. ↑ «THE FLEETING MOMENT IN TIME WHEN IGOR BELANOV AND OLEH PROTASOV LIT UP FOOTBALL». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  13. ↑ «The World Cup's top 100 footballers of all time – interactive». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ihor Belanov στο Wikimedia Commons
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιγκόρ_Μπελάνοφ&oldid=10804477"