Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 2146

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
NGC 2146
Φωτογραφία του NGC 2146 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΚαμηλοπάρδαλις
Ορθή Αναφορά06h 18m 37.7s[1]
Απόκλιση+78° 21′ 25″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό893 ± 5 km/s[1]
Απόσταση70 Mlyr
Φαινόμενο μέγεθος (V)11.38[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSB(s)ab pec[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)6′.0 × 3′.4[1]
Άλλες ονομασίες
UGC 3429,[1] CGCG 348-017, MCG +13-05-0, 4C +78.06, PGC 18797[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 2146 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας τύπου SB(s)ab pec ο οποίος βρίσκεται στον αστερισμό Καμηλοπάρδαλις. Ανακαλύφθηκε το 1876 από τον αστρονόμο Φρήντριχ Βίνεκε (Friedrich Winnecke) και έχει διάμετρο 80 χιλιάδων ετών φωτός.[2]

Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του γαλαξία είναι τα νέφη σκόνης ενός από τους σπειροειδείς βραχίονές του. Παρατηρώντας από τη Γη, ο βραχίονας αυτός φαίνεται να περνά κατά μήκος του γαλαξιακού πυρήνα και έχει καμφθεί κατά 45 μοίρες εξαιτίας της βαρυτικής αλληλεπίδρασης με μικρότερο γαλαξία, πιθανότατα τον NGC 2146a, πριν από 0,8 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου.[2] Στην προαναφερθείσα βαρυτική αλληλεπίδραση αποδίδεται επίσης και σχετικά υψηλός ρυθμός γέννησης νέων αστέρων στον NGC 2146, που τον κατατάσσει στους αστρογόνους γαλαξίας.[2]

Υπερκαινοφανείς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχουν εντοπιστεί δύο υπερκαινοφανείς αστέρες στον NGC 2146:

  • Ο SN 2018zd, τύπου II ή IIn,[5] ο οποίος ανακαλύφθηκε στις 2 Μαΐου 2018 από τον Κοΐτσι Ιταγκάκι και είναι ενδεχομένως ο πρώτος υπερκαινοφανής ο οποίος οφείλεται στην δέσμευση ηλεκτρονίων που εντοπίστηκε.[6][7][8]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 NED (July 16, 2012), Results for search on NGC 2146, http://ned.ipac.caltech.edu/cgi-bin/nph-objsearch?objname=ngc+2146&extend=no&hconst=73&omegam=0.27&omegav=0.73&corr_z=1&out_csys=Equatorial&out_equinox=J2000.0&obj_sort=RA+or+Longitude&of=pre_text&zv_breaker=30000.0&list_limit=5&img_stamp=YES 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Feeling the strain». The Hubble European Space Agency Information Centre. 22 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2012. 
  3. ↑ Mattlla, S; Greimel, R; Meikle, P (2005). «LIRIS Discovers Supernovae in Starburst Galaxies». The Newsletter of the Isaac Newton Group of Telescopes 9: 16. Bibcode: 2005INGN....9...16M. http://www.ing.iac.es/PR/newsletter/news9/science5.pdf. Ανακτήθηκε στις 8 July 2015. 
  4. ↑ «Image of supernova 2005V». rochesterastronomy.org. 4 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  5. ↑ Zhang, Jujia· Xu, Liang· Wang, Xiaofeng (6 Μαρτίου 2018). «ATEL #11379: Spectroscopic Classification of SN 2018zd as a very young Type IIn Supernova». Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  6. ↑ «The electron-capture origin of supernova 2018zd». Nat Astron 5 (9): 903–910. 28 June 2021. doi:10.1038/s41550-021-01384-2. Bibcode: 2021NatAs...5..903H. https://www.nature.com/articles/s41550-021-01384-2. 
  7. ↑ «New, Third Type Of Supernova Observed». W. M. Keck Observatory. 28 Ιουνίου 2021. 
  8. ↑ «Astronomers discover new type of supernova». PA. RTE News. 28 June 2021. https://www.rte.ie/news/newslens/2021/0628/1231824-supernova-crab-nebula/. Ανακτήθηκε στις 1 July 2021. «In 1980, Ken'ichi Nomoto of the University of Tokyo predicted a third type called an electron capture supernova. ... In an electron capture supernova, as the core runs out of fuel, gravity forces electrons in the core into their atomic nuclei, causing the star to collapse in on itself.» 

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 2146 στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=NGC_2146&oldid=10744898"