Μακαρόν
 | |
| Προέλευση | |
|---|---|
| Άλλη ονομασία | γαλλικό μακαρόν |
| Δημιουργός/οι | Ο Ιταλός σεφ της βασίλισσας Αικατερίνης των Μεδίκων. |
| Πληροφορίες | |
| Είδος | Ζαχαροπλαστική |
| Κύρια συστατικά | Μπισκότο: ασπράδι αυγού, ζάχαρη άχνη, λευκή ζάχαρη, τρίμμα αμυγδάλου, χρωστική τροφίμων Γέμιση: κρέμα βουτύρου ή πηγμένη κρέμα γάλακτος, γκανάς ή μαρμελάδα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το μακαρόν (γαλλικά: macaron), ή γαλλικό μακαρόν, είναι γλυκό με βάση τη μαρέγκα ζαχαροπλαστικής με ασπράδι αυγού, ζάχαρη άχνη, λευκή ζάχαρη, τρίμμα αμυγδάλου και χρωστική τροφίμων.
Το μακαρόν θεωρείται παραδοσιακά ότι έχει εισαχθεί στη Γαλλία από τον Ιταλό σεφ της βασίλισσας Αικατερίνης των Μεδίκων κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης. Από τον 19ο αιώνα, ένα τυπικό μακαρόν παριζιάνικου τύπου παρουσιάζεται με μία γέμιση γκανάς, κρέμας βουτύρου ή μαρμελάδας ανάμεσα σε δύο τέτοια μπισκότα, παρόμοιο με ένα μπισκότο σάντουιτς. Η ζαχαροπλαστική χαρακτηρίζεται από μια λεία τετράγωνη κορυφή, μια πτυχωμένη περιφέρεια - αναφέρεται ως «στέμμα» - και μια επίπεδη βάση. Είναι ελαφρώς υγρό και λιώνει εύκολα στο στόμα. Τα μακαρόν μπορούν να βρεθούν σε μια μεγάλη ποικιλία γεύσεων που κυμαίνονται από παραδοσιακές (βατόμουρο, σοκολάτα) έως ασυνήθιστες (φουά γκρα, μάτσα).[1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα μακαρόν παράγονται στα ενετικά μοναστήρια από τον 8ο αιώνα μ.Χ.. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, οι Ιταλοί σεφ ζαχαροπλαστικής της Γαλλίδας βασίλισσας Αικατερίνης των Μεδίκων τα έφτιαξαν όταν τα έφερε μαζί της στη Γαλλία το 1533 όταν παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ της Γαλλίας.[2] Σύμφωνα με τη Larousse Gastronomique, το μακαρόν δημιουργήθηκε το 1791 σε ένα μοναστήρι κοντά στο Κορμερί. Το 1792, τα μακαρόν ξεκίνησαν να κερδίζουν φήμη όταν δύο Καρμελίτισες μοναχές, που ζητούσαν άσυλο στη Νανσύ κατά τη Γαλλική Επανάσταση, έψησαν και πούλησαν τα μπισκότα μακαρόν για να πληρώσουν για τη στέγαση τους. Αυτές οι καλόγριες έγιναν γνωστές ως «Αδερφές Μακαρόν». Σε αυτά τα πρώιμα στάδια, τα μακαρόν σερβίρονταν χωρίς ειδικές γεύσεις ή γεμίσεις.[3]
Μόλις τη δεκαετία του 1930 άρχισαν να σερβίρονται τα μακαρόν δύο μαζί με την προσθήκη μαρμελάδων, λικέρ και μπαχαρικών. Το μακαρόν όπως είναι γνωστό σήμερα, αποτελούμενο από δύο δίσκους μαρέγκας αμύγδαλου γεμάτοι με στρώμα γέμισης κρέμας βουτύρου, μαρμελάδας ή γκανάς, αρχικά ονομάστηκε «Ζερμπέ» (Gerbet) ή «μακαρόν του Παρισίου». Ο Πιέρ Ντεφοντέν, της γαλλικής πατισερί Ladurée, μερικές φορές πιστώνεται με τη δημιουργία του στις αρχές του 20ού αιώνα, αλλά ένας άλλος αρτοποιός, ο Κλοντ Ζερμπέ, ισχυρίζεται επίσης ότι το έχει εφεύρει.[4][5] Γαλλικά αρτοποιεία μακαρόν έγιναν της μόδας στη Βόρεια Αμερική το 2010.[6]
Πρώιμη συνταγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολλά ιταλικά βιβλία μαγειρικής του 16ου αιώνα αναφέρουν μπισκότα αμυγδάλου που μοιάζουν πολύ με μακαρόν, αν και με διαφορετικά ονόματα. Η παλαιότερη γνωστή συνταγή χρονολογείται από τις αρχές του 17ου αιώνα και φαίνεται να εμπνέεται από μια γαλλική εκδοχή της συνταγής.
Μέθοδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Δημοτικότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Παρίσι, η αλυσίδα ζαχαροπλαστείων Ladurée είναι γνωστή για τα μακαρόν της για περίπου 150 χρόνια.[7] [8]
Στην Πορτογαλία, την Αυστραλία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ελβετία και τις Κάτω Χώρες, η McDonald's πωλεί μακαρόν στα McCafé (μερικές φορές χρησιμοποιώντας διαφημίσεις που παρομοιάζουν το σχήμα ενός μακαρόν με αυτό ενός χάμπουργκερ).[7] Τα μακαρόν των McCafé παράγονται από την Château Blanc, η οποία, όπως και η Ladurée, είναι θυγατρική της Groupe Holder, αν και δεν χρησιμοποιούν την ίδια συνταγή για μακαρόν.
Εκτός Ευρώπης, τα μακαρόν γαλλικού τύπου βρίσκονται στον Καναδά[9] και στις Ηνωμένες Πολιτείες.[10][11][12]
Στην Αυστραλία, ο Αντριάνο Ζούμπο και η τηλεοπτική του σειρά MasterChef έχουν συμβάλει στο να γίνει το μακαρόν ένα δημοφιλές γλυκό και τώρα πωλείται από τα McDonald's στα καταστήματα στα αυστραλιανά McCafe.[13]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Macaron». Dessert Eater. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2013.
- ↑ «History of Macarons». Mad Mac LLC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010.
- ↑ Ρόμπιν Λι. «Introduction to French Macarons». Serious Eats.
- ↑ Jurafsky (2011b).
- ↑ Έλενα Φερέτι (30 Νοεμβρίου 2009). «Macarons, the Daddy Mac of Cookies». Fox News.
- ↑ Μέρι Τσάο (11 Ιουνίου 2014). «The French Macaron Trend». Democrat & Chronicle.
- ↑ 7,0 7,1 Ζαργκόν, Ζουλί (2 Μαρτίου 2010). «Mon Dieu! Will Newfound Popularity Spoil the Dainty Macaron?». The Wall Street Journal. https://www.wsj.com/articles/SB10001424052748704269004575073843836895952. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ Ριντ, M. Χ. (29 Ιανουαρίου 2009). «Macaroon Delight». The New York Times. https://www.nytimes.com/2009/02/01/nyregion/westchester/01qbitewe.html. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ Τσέστερμαν, Λέσλι (11 Οκτωβρίου 2008). «Macaron mania hits Montreal - finally!». The Gazette (Montreal). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2012. https://web.archive.org/web/20121109203926/http://www.canada.com/cityguides/montreal/story.html?id=5b194459-45fd-45bf-8adf-218af1e3aa40. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ Ντεν, Ρεμπέκα (25 Οκτωβρίου 2009). «French macarons are sweet, light and luscious». The Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/pacificnw/2010071487_pacificptaste25.html.
- ↑ Γκρίνσπαν, Ντόρι (1 Απριλίου 2010). «Macarons: New to The Easter Parade This Year». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2010/apr/01/food/la-fo-macaron-20100401. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ Νέντα Ουλάμπι (12 Φεβρουαρίου 2010). «Move Over, Cupcake: Make Way For The Macaroon». NPR. https://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=123566536. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ Σαβασιό, Ολιβιά (15 Απριλίου 2008). «Heaven on Earth». Sydney Morning Herald. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2012.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μέγιερς, Σίντι (Άνοιξη 2009). «The Macaron and Madame Blanchez». Gastronomica. The Journal of Food and Culture (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια) 9 (2): 14–18. doi:.
- Γιουράφσκι, Νταν (16 Νοεμβρίου 2011b). «Macarons, Macaroons, Macaroni — The curious history». Slate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2013. (About the history of the macaron.)
- Γιουράφσκι, Νταν (16 Απριλίου 2011). «Macaroons, Macarons, and Macaroni». The Language of Food.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μ. Κλερμόντ (1776), «Des Macarons; commonly called Macaroni-drops», The professed cook, or, The modern art of cookery, pastry, and confectionary, made plain and easy, Λονδίνο: Γ. Ντέιβις, OCLC 6194222, https://archive.org/stream/professedcookorm00cleriala#page/568/mode/2up
- Louise-Béate-Augustine Friedel (1811), Le confiseur impérial, ou, L'art du confiseur dévoilé aux gourmands, A Paris: Chez Henri Tardieu, OCLC 61172534
- Φράνσις Κρόφορντ (1853). «Macarons». French confectionary adapted for English families. Λονδίνο: Richard Bentley.
- Εμίλ Ερισέ (1893), «Macaroons», The art of pastry making, Λονδίνο: Ward, Lock, Bowden, https://books.google.com/books?id=NwQZAAAAYAAJ&pg=PA76