Πέντε Στύλοι του Ισλάμ
Οι Πέντε Στύλοι του Ισλάμ ή Πέντε Πυλώνες του Ισλάμ (Αρκάν αλ-Ισλάμ أركان الإسلام, επίσης Αρκάν αλ-Ντιν أركان الدين "στύλοι της θρησκείας") είναι πέντε βασικές πράξεις στο Ισλάμ, που θεωρούνται υποχρεωτικές από τους πιστούς και είναι το θεμέλιο της μουσουλμανικής ζωής. Αυτές συνοψίζονται στην περίφημη χαντίθ του Γαβριήλ.[1][2][3][4]
Οι σιίτες και σουνίτες συμφωνούν σχετικά με τα ουσιώδη στοιχεία για την εκτέλεση και την πρακτική αυτών των πράξεων,[5][6] αλλά
οι σιίτες δεν αναφέρονται σε αυτές με το ίδιο όνομα. Αποτελούν την Μουσουλμανική ζωή, την προσευχή, την ανησυχία για τους άπορους, την αυτοκάθαρση και το προσκύνημα[7][8] αν κάποιος είναι σε θέση να το κάνει.[9]
Στύλοι του Σουνιτικού Ισλάμ
Σαχάντα: Πίστη
Σαλάτ: Προσευχή
Ζακάτ: Φιλανθρωπία
Ζακάτ ή νομοθετημένη ελεημοσύνη είναι η πρακτική των φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων με βάση το συσσωρευμένο πλούτο. Η λέξη ζακάτ μπορεί να οριστεί ως κάθαρση και ανάπτυξη, διότι επιτρέπει σε ένα άτομο να επιτύχει ισορροπία και ενθαρρύνει νέα ανάπτυξη. Η αρχή της γνώσης ότι όλα τα πράγματα ανήκουν στο Θεό είναι απαραίτητη για τον καθαρισμό και την ανάπτυξη. Η ζακάτ είναι υποχρεωτική για όλους τους μουσουλμάνους που είναι σε θέση να το πράξουν. Είναι η προσωπική ευθύνη του κάθε μουσουλμάνου να διευκολύνει την οικονομική δυσπραγία των άλλων και να αγωνιστεί για την εξάλειψη των ανισοτήτων.[12] Η ζακάτ αποτελείται από δαπάνη ενός μέρος του πλούτου του ατόμου προς όφελος των φτωχών ή απόρων, όπως χρεωμένους ή ταξιδιώτες. Ένας μουσουλμάνος μπορεί επίσης να δωρίσει περισσότερα ως μια πράξη εθελούσιας φιλανθρωπίας (σάντακα), αντί για την επίτευξη επιπλέον θείας ανταμοιβής.[13]
Σιγιάμ: Νηστεία
Τρία είδη νηστείας (Σιγιάμ) αναγνωρίζεται από το Κοράνιο: Τελετουργική νηστεία,[14] νηστεία ως αποζημίωση για μετάνοια,[15] και ασκητική νηστεία.[16][17]
Η τελετουργική νηστεία είναι μια υποχρεωτική πράξη κατά τη διάρκεια του μήνα του Ραμαζανιού.[18] Οι Μουσουλμάνοι οφείλουν να απέχουν από τρόφιμα και ποτά από το πρωί μέχρι το βράδυ κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, και πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για άλλες αμαρτίες.[18] Η νηστεία είναι απαραίτητη για κάθε μουσουλμάνο που έχει φτάσει στην εφηβεία (εκτός αν πάσχει από μια ασθένεια που τον εμποδίζει να την πράξει).[19]
Χατζ: προσκύνημα στη Μέκκα
Το Χατζ είναι ένα προσκύνημα που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ισλαμικού μήνα Δου αλ-Χιτζά στην ιερή πόλη της Μέκκας. Κάθε αρτιμελής μουσουλμάνος είναι υποχρεωμένος να κάνει το προσκύνημα στη Μέκκα τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.[20] Όταν ο προσκυνητής είναι περίπου 10 χιλιόμετρα από τη Μέκκα, πρέπει να ντύνεται με το ένδυμα ιχράμ, το οποίο αποτελείται από δύο λευκά σεντόνια. Όσο οι άνδρες τόσο και οι γυναίκες απαιτείται για να κάνουν το προσκύνημα στη Μέκκα. Μετά το ταξίδι ενός μουσουλμάνου στη Μέκκα, αυτό είναι γνωστός ως Χατζ / Χατζά (αυτός που έκανε το προσκύνημα στη Μέκκα).[21] Οι κύριες τελετουργίες του Χατζ περιλαμβάνουν περπάτημα επτά φορές γύρω από την Κάαμπα που ονομάζεται ταουάφ, το άγγιγμα της Μαύρης Πέτρας που ονομάζεται Ιστιλάμ, το ταξίδι επτά φορές μεταξύ του Όρους Σαφά και Όρους Μαρουά που ονομάζεται Σαϊί, και ο συμβολικός λιθοβολισμός του διαβόλου στη Μινά που ονομάζεται Ραμαΐ.[21]
Παραπομπές
- ↑ «Pillars of Islam». Encyclopædia Britannica Online. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2007.
- ↑ «Pillars of Islam». Oxford Centre for Islamic Studies. United Kingdom: Oxford University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Five Pillars». United Kingdom: Public Broadcasting Service (PBS). Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «The Five Pillars of Islam». Canada: University of Calgary. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «The Five Pillars of Islam». United Kingdom: BBC. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ Pillars of Islam , Oxford Islamic Studies Online
- ↑ Hooker, Richard (14 Ιουλίου 1999). «arkan ad-din the five pillars of religion». United States: Washington State University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Religions». The World Factbook. United States: Central Intelligence Agency. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2010.
- ↑ Hajj
- ↑ From the article on the Pillars of Islam in Oxford Islamic Studies Online[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Matthew S. Gordon and Martin Palmer, ''Islam'', Info base Publishing, 2009. Books.Google.fr. σελ. 87. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2012.
- ↑ Ridgeon (2003), σ.258
- ↑ Zakat, Encyclopaedia of Islam Online
- ↑ Quran 2:183–187 Αρχειοθετήθηκε 2015-02-02 στο Wayback Machine.
- ↑ Quran 2:196 Αρχειοθετήθηκε 2015-02-02 στο Wayback Machine.
- ↑ Fasting, Encyclopedia of the Qur'an (2005)
- ↑ Quran 33:35 Αρχειοθετήθηκε 2014-06-06 στο Wayback Machine.
- ↑ 18,0 18,1 Farah (1994), p.144-145
- ↑ talhaanjum_9
- ↑ Farah (1994), p.145-147
- ↑ 21,0 21,1 Hoiberg (2000), p.237–238
Βιβλιογραφία
Βιβλία και περιοδικά
- Brockopp, Jonathan· Tamara Sonn· Jacob Neusner (2000). Judaism and Islam in Practice: A Sourcebook. Routledge. ISBN 0-415-21673-7.
- Farah, Caesar (1994). Islam: Beliefs and Observances (5th έκδοση). Barron's Educational Series. ISBN 978-0-8120-1853-0.
- Muhammad Hedayetullah (2006). Dynamics of Islam: An Exposition. Trafford Publishing. ISBN 978-1-55369-842-5.
- Khan, Arshad (2006). Islam 101: Principles and Practice. Khan Consulting and Publishing, LLC. ISBN 0-9772838-3-6.
- Kobeisy, Ahmed Nezar (2004). Counseling American Muslims: Understanding the Faith and Helping the People. Praeger Publishers. ISBN 978-0-313-32472-7.
- Momen, Moojan (1987). An Introduction to Shi`i Islam: The History and Doctrines of Twelver Shi`ism. Yale University Press. ISBN 978-0-300-03531-5.
- Levy, Reuben (1957). The Social Structure of Islam
. UK: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-09182-4. - Muhammad Husayn Tabatabaei (2002). Islamic teachings: An Overview and a Glance at the Life of the Holy Prophet of Islam. R. Campbell (translator). Green Gold. ISBN 0-922817-00-6.
- Arthur Goldschmidt Jr. and Lawrence Davidson (2005). A Concise History of the Middle East (8th έκδοση). Westview Press. ISBN 978-0-8133-4275-7.
- Hoiberg, Dale· Indu Ramchandani (2000). Students' Britannica India. Encyclopædia Britannica (UK) Ltd. ISBN 978-0-85229-760-5.
- Ridgeon, Lloyd (2003). Major World Religions (1st έκδοση). RoutledgeCurzon. ISBN 978-0-415-29796-7.
