Άντριου Κάουφμαν
Ο Άντριου Κάουφμαν (Andrew J. Kauffman II), (27 Νοεμβρίου 1920 Φιλαδέλφεια, Πενσιλβάνια - 24 Δεκεμβρίου, 2002, Μιτσελβίλεμ, Μέριλαντ), ήταν Αμερικανός αναλυτής του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και γνωστός ορειβάτης για την πρώτη ανάβαση του Γκασερμπρούμ Α΄.
Βίος
Ο Άντριου Κάουφμαν γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια και μεγάλωσε στη Γενεύη, της Ελβετίας, όπου έμαθε να μιλά καλά τη γαλλική γλώσσα[1]. Ο πατέρας του ήταν ανταποκριτής της New York Herald Tribune. Κατά τη διάρκεια της μεγάλης κρίσης ζούσε στην Γουάσινγκτον DC, όπου ο πατέρας του εργαζόταν για την εφημερίδα The Washington Post. Απόφοίτησε από το πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου ως πρόεδρος της "Ορειβατικής Λέσχης του Χάρβαρντ" έκανε τις πρώτες του αναρριχήσεις στις παγωμένες πλαγιές και τα βράχια του όρους Γουάσινγκτον στο Νιου Χαμπσάιρ, ανοίγοντας με τον Πούτναμ τη διαδρομή «Damnation Gully»[2]. Χρόνια αργότερα έγινε θρύλος για την αντοχή του στη μεταφορά σακιδίου[3]. Φοιτητής ακόμα ανέβηκε στο όρος Μπέικερ στην πολιτεία της Γουάσινγκτον, το 1946 [4], στη βόρεια κόψη του Σουένζι, στην οροσειρά Ντόουσον[5] και στο όρος Σεντ Ελίας, στην Αλάσκα[6]με τους Μπέτι Κάουφμαν, Ντι Μόλεναρ, Κορνέλιους Μόλεναρ, Μέιναρντ Μίλερ, Γουίλιαμ Λατάντι και Μπέντζαμιν Φέρις[7].
Προσπάθησε να καταταγεί στη διάρκεια του Β' Π.Π. αλλά κρίθηκε ακατάλληλος για υπηρεσία εξαιτίας ιατρικού προβλήματος[1], αν και αυτό δεν τον εμπόδισε τις επόμενες δεκαετίες να σκαρφαλώνει σε μεγάλα υψόμετρα με κακές καιρικές συνθήκες. Τότε προσλήφθηκε στο Φόρεϊν Όφις με κύριο καθήκον την παρακολούθηση της "θερμής γραμμής" με τη Μόσχα στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου και την ανάλυση της γαλλικής πολιτικής. Έγραψε ακριβές και εκτεταμένο υπόμνημα για τις συνέπειες της επιστροφής του Σαρλ ντε Γκολ στην πολιτική. Υπηρέτησε στην Άγκυρα, το Παρίσι, την Καλκούτα και την Τενγκουτσιγκάλπα, στην Ονδούρα. Τα τελευταία χρόνια της υπηρεσίας του εργάστηκε για τις σχέσεις ΗΠΑ-ΕΣΣΔ.
Ο Κάουφμαν τοποθετήθηκε στο Παρίσι στις αρχές του 1958. Εκεί τού έγινε πρόσκληση να συμμετάσχει στην ορειβατική αποστολή για το Γκασερμπρούμ Α΄ και έκανε αίτηση για τη σχετική άδεια. Καθώς τον πληροφόρησαν ανεπίσημα ότι η αίτησή του είχε εγκριθεί, έφυγε για το Πακιστάν. Όντας εκεί πληροφορήθηκε ότι στην πραγματικότητα η αίτησή του για άδεια είχε απορριφθεί. Μια και βρισκόταν εκεί, οι ανώτεροί του στην Γουάσινγκτον αποφάσισαν να του αναθέσουν τη δημιουργία του προξενείου της Καλκούτας, όπου έμεινε τα επόμενα τρία χρόνια[8].
Ορειβασία
Το πάθος σε όλη τη ζωή του ήταν η ορειβασία. Στη δεκαετία 1940 και 1950 ο Κάουφμαν αναρριχήθηκε στα Βραχώδη όρη του Καναδά και στις Άνδεις στη Νότια Αμερική, συμμετέχοντας σε αποστολές που πέτυχαν αρκετές πρώτες αναβάσεις[3]. Στον ορειβατικό κόσμο ήταν γνωστός ως ορειβάτης ασυνήθιστης δύναμης και φυσικής κατάστασης, απρόθυμος να εγκαταλείψει ακόμη και κάτω από χείριστες συνθήκες
Το 1958, στην κορυφή της ορειβατικής του καριέρας, με τον Πίτερ Σένινγκ από το Σιάτλ, πραγματοποίησε την πρώτη ανάβαση στην κορυφή του απάτητου έως τότε Γκασερμπρούμ Α΄, γνωστού, επίσης, ως Χίντεν Πικ (Κρυμμένη Κορυφή). Είναι η μόνη κορυφή 8.000 μέτρων στην οποία η πρώτη ανάβαση έγινε από αμερικανική ομάδα[9]. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο ορειβάτες χρησιμοποίησαν καθρεφτάκια να για επικοινωνήσουν και να ειδοποιήσουν τους συντροφους τους ότι πάτησαν στην κορυφή[10].
Στη δεκαετία του 1960 και του 1970 ασχολήθηκε με ευκολότερες διαδρομές στα Καναδικά Βραχώδη όρη και αναρρίχηση στα βράχια της περιοχής της Γουάσινγκτον. Ήταν διευθυντής και αντιπρόεδρος της Αμερικανικής Αλπινιστικής Λέσχης, τιμητικό μέλος της Ιμαλαϊκής Λέσχης της Ινδίας και του γαλλικού Οργανισμού Υψηλού Βουνού[3].
Εργογραφία
Μαζί με τον Γουΐλιαμ Πούτναμ ο Κάουφμαν έγραψε δύο βιβλία:
- "The Guiding Spirit", Για τη ζωή του Έντουαρντ Φετς, έναν από τους Ελβετούς οδηγούς
που έφερε στα Καναδικά Βραχώδη Όρη η Canadian Pacific Railway στις αρχές του 20ού αιώνα.
- "K2 -- The 1939 Tragedy" Για το μυστήριο του θανάτου τεσσάρων ορειβατών που αποπειράθηκαν ανεπιτυχώς να κατακτήσουν τη μέχρι τότε απάτητη κορυφή του Κ2 .
- Ήταν εκδότης του "Mountaineering for Beginners," που δημοσιεύτηκε το 1978.
Θάνατος
Ο Κάουφμαν πέθανε από τη νόσο του Πάρκινσον σε ηλικία 82 ετών.
Παραπομπές σημειώσεις
- ↑ 1,0 1,1 John M. Berry, John M. (November 15, 1999). «Andrew Kauffman, Still on Top of the World». Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-srv/WPcap/1999-11/15/017r-111599-idx.html. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγ 2014.
- ↑ «Mount Washington». Summit Post. Aug 14, 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγ 2014. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=(βοήθεια) - ↑ 3,0 3,1 3,2 Biografie - Andrew J. Kauffman
- ↑ Harvard Mountaineering (8): 71. May 1947.
- ↑ Harvard Mountaineering (8): 43-50. May 1947.
- ↑ Harvard Mountaineering (8): 7-22. May 1947.
- ↑ Maynard Malcolm Miller, "Yahtsétesha", American Alpine Journal, 1947, 257-268. (PDF; 3,7 MB)
- ↑ United States. Dept. of State (Ιανουαρίου 1961). Foreign Service List:: Consuls -- United States. 1961. Washington : U.S. Govt.
- ↑ «Gasherbrum I». Summit Post. Mar 18, 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγ 2014. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=(βοήθεια) - ↑ «Climbers Are Obsessed With These 14 Treacherous Peaks». NASA Earth Observatory Science. Apr. 18, 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγ 2014. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=, |date=(βοήθεια)