Ελικηδόν
Ο Όρος ελικηδόν είναι αρχαίο ελληνικό επίρρημα που σημαίνει κίνηση της έλικας. Ελικηδόν έχει χαρακτηρισθεί κάποια ιδιάζουσα αρχαία ελληνική γραφή όπου η σειρά των γραμμάτων σχηματίζουν ελικοειδή γραμμή, της οποίας η ανάγνωση άρχιζε συνηθέστερα από την περιφέρεια πρός το κέντρο της διάταξης.
Τέτοιου τύπου γραφή βρέθηκε σε επιγραφές του 7ου και 6ου αιώνα π.Χ. κατά τις αρχαιολογικές έρευνες σε διάφορα μέρη του ελληνικού χώρου όπως στη Σαντορίνη, την Ολυμπία κ.α. Επίσης ελικηδόν γραφή φέρουν πολλά δακτυλίδια, αρχαία ομίσματα και δίσκοι.
- Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όμοιας γραφής είναι η γραφή επί του προϊστορικού Δίσκου της Φαιστού.