Τζένη Καρέζη

Τζένη Καρέζη
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Τζένη Καρέζη (Ελληνικά)
Γέννηση	12 Ιανουαρίου 1932 Αθήνα
Θάνατος	26  Ιουλίου 1992 Αθήνα
Αιτία θανάτου	καρκίνος
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Χώρα πολιτογράφησης	Ελληνική
Σπουδές	Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου
Ιδιότητα	Ηθοποιός
Σύζυγος	Κώστας Καζάκος (1968–1992) και Ζάχος Χατζηφωτίου (1962–1964)
Τέκνα	Κωνσταντίνος Καζάκος
Συγγενείς	Τζένη Καζάκου (εγγονή)
Σχετικά πολυμέσα

Η Τζένη Καρέζη (γεννημένη ως Ευγενία Καρπούζη (Αθήνα 12 Ιανουαρίου 1932 - 26 Ιουλίου 1992) ήταν μία από τις δημοφιλέστερες Ελληνίδες ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, με σημαντική αντιδικτατορική δράση,αλλά και σημαντική θεατρική επιχειρηματίας. Υπήρξε ένα από τα εμπορικότερα και πιο ακριβοπληρωμένα ονόματα του κινηματογράφου και του θεάτρου.

Βιογραφία

Ο πατέρας της, Κωνσταντίνος Καρπούζης, ήταν γυμνασιάρχης και μαθηματικός με καταγωγή από το Μεσολόγγι και η μητέρα της, Θεώνη Καρπούζη (το γένος Λάφη), δασκάλα. Πέρασε τα σχολικά της χρόνια πρώτα στη Θεσσαλονίκη, εσωτερική στην «Ελληνογαλλική σχολή Καλογραιών Καλαμαρί» και κατόπιν στην Αθήνα, στην Ελληνογαλλική Σχολή «Άγιος Ιωσήφ».

Ως μαθήτρια έπαιξε στο έργο «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στο θέατρο Rex, σε μια παράσταση των τελειοφοίτων της Σχολής «Άγιος Ιωσήφ». Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου για να πρωταγωνιστήσει επί τέσσερις δεκαετίες στο θέατρο και τον κινηματογράφο.

Καριέρα

1951-1954: Τα χρόνια της σχολής

Η Τζένη Καρέζη, παρά την αρνητική στάση του πατέρα της, κατάφερε και μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1951. Δάσκαλοι της ήταν οι Δημήτρης Ροντήρης (ο οποίος ήταν και διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου), Άγγελος Τερζάκης, Γεώργιος Παππάς, Έλεν Τσουκαλά, Κωστής Μιχαηλίδης, Πέλος Κατσέλης κ.ά.

Συμμαθητές της ήταν μεταξύ άλλων οι Ρίκα Διαλυνά, Πέτρος Λοχαϊτης, Κώστας Κοκκάκης, Αλίκη Βουγιουκλάκη και Δημήτρης Παπαμιχαήλ. Αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή το 1954 με άριστα.

1955-1972: Η καθιέρωση

Τον Οκτώβριο του 1954 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο, στο έργο «Ωραία Ελένη», δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Την ίδια χρονιά έπαιξε πλάι στην Κατίνα Παξινού στο έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα».

Το 1955 πρωτοεμφανίζεται στον κινηματογράφο, συμμετέχοντας -ως πρωταγωνίστρια μάλιστα- στην ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο». Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία, κάτι που έδωσε το έναυσμα να γυριστεί και η συνέχειά της, το Λατέρνα, φτώχεια και γαρίφαλο το 1957. Η ταινία αυτή αποτέλεσε το πρώτο σίκουελ στον Ελληνικό κινηματογράφο.

Στο Εθνικό Θέατρο έμεινε μέχρι το 1959. Από το 1960 στράφηκε στο ελεύθερο θέατρο, συγκροτώντας θιάσους με όλα σχεδόν τα διάσημα ονόματα του ελληνικού θεάτρου, όπως ενδεικτικά τον Κώστα Μουσούρη. Παράλληλα με την εμπορική άνθιση του Ελληνικού κινηματογράφου, η Τζένη Καρέζη καθιερωνόταν ως μια από τις μεγαλύτερες σταρ της Ελλάδας. Ο Τύπος της εποχής την έχρισε ως «το αντίπαλον δέος» της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ωστόσο η μεγαλύτερη δύναμη της Καρέζη βρισκόταν πάντα στο θέατρο, ενώ αντίθετα της Αλίκης στον κινηματογράφο.

Στον κινηματογράφο γύρισε συνολικά 33 ταινίες. Το 1958 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γιώργου Ζερβού «Η λίμνη των πόθων», η οποία διακρίθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κορκ στην Ιρλανδία, παίρνοντας το αργυρό μετάλλιο. Την επόμενη χρονιά έπαιξε στην ταινία «Το νησί των γενναίων», στο οποίο ερμήνευσε αξέχαστα το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι «Μην τον ρωτάς τον ουρανό». Το 1960 μετέφερε τη μεγάλη της θεατρική επιτυχία «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» στον κινηματογράφο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη και με συμπρωταγωνιστές τους Διονύση Παπαγιαννόπουλο και Ντίνο Ηλιόπουλο.

Το 1963 ήταν μια χρονιά σταθμός για την κινηματογραφική της καριέρα. Πρωταγωνίστησε στην ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Τα κόκκινα φανάρια». Η ταινία ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας στην 36η απονομή τον Απρίλιο του 1964, ενώ έλαβε μέρος και στο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών την άνοιξη του 1964. Η τεράστια επιτυχία της ταινίας έκανε τον Φιλοποιμένα Φίνο να την εντάξει στην εταιρία του Φίνος Φίλμ, ως αδιαμφισβήτητη σταρ. Με την επιστροφή της στη Φίνος Φιλμ η Καρέζη γύρισε τις δραματικές ταινίες «Λόλα» και «Ένας μεγάλος έρωτας» και την κλασική πλέον κωμωδία «Δεσποινίς Διευθυντής». Την περίοδο 1965-1966 γύρισε τις δυο μεγαλύτερες κινηματογραφικές της επιτυχίες «Μια τρελή... τρελή οικογένεια» και «Τζένη Τζένη», οι οποίες εκτόξευσαν την δημοτικότητα της στα ύψη.

Το 1966 γύρισε τη μοναδική ξενόγλωσση ταινία της «Μια σφαίρα στην καρδιά», ελληνογαλλικής παραγωγής σε σκηνοθεσία Ζαν Ντανιέλ Πολέ και με μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Η ταινία αποδείχθηκε εμπορική αποτυχία, όπως και η επόμενη ταινία της, το «Εκείνος και Εκείνη» της Φίνος Φιλμ.

Το 1967 συμπρωταγωνίστησε για πρώτη φορά με τον Κώστα Καζάκο στο πολεμικό δράμα «Κοντσέρτο για πολυβόλα». Η ταινία είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία, κόβοντας συνολικά 427.698 εισιτήρια. Το 1972 γύρισε την ταινία «Ερωτική συμφωνία» σε σενάριο δικό της και σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου. Η «Λυσιστράτη» ήταν η τελευταία κινηματογραφική ταινία της.

Σε όλη την δεκαετία του 60 θεατρικά η Καρέζη σημείωσε τεράστιες εμπορικές επιτυχίες, παίζοντας συνήθως μπουλβάρ, όπως το «Μαίρη Μαίρη», «Δεσποινίς Διευθυντής», «Ένας Ιππότης για την Βασούλα», «Η Κυρία δε με μέλει» κ.ά. Μετά το 1968 και την θεατρική επιτυχία «Θεοδώρα η Μεγάλη» σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή, θα συνεργαστεί αποκλειστικά με τον ηθοποιό και πλέον σύζυγό της Κώστα Καζάκο.

1973-1975: Πολιτικό θέατρο

Η Τζένη Καρέζη το 1973 συμμετείχε στην ιστορική παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο» σε κείμενα του Ιάκωβου Καμπανέλλη και σκηνοθεσία του Κώστα Καζάκου. Μαζί της έπαιξαν ο Κώστας Καζάκος, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Νίκος Κούρος, ο Τίμος Περλέγκας και ο Χρήστος Καλαβρούζος. Τη μουσική έγραψε ο Σταύρος Ξαρχάκος και τραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης, ενώ τα σκηνικά είχε επιμεληθεί ο Ευγένιος Σπαθάρης. Η παράσταση σημείωσε θριαμβευτική επιτυχία, κόβοντας περί τα 550.000 εισιτήρια, αριθμό ρεκόρ για την εποχή. «Το μεγάλο μας τσίρκο» πέρα από την τεράστια επιτυχία του ήταν μια παράσταση με έντονα πολιτικά μηνύματα κατά της Χούντας των συνταγματαρχών, γεγονός που οδήγησε την ίδια και τον Καζάκο στη φυλακή.
Μετά την πτώση της δικτατορίας η παράσταση ανέβηκε ξανά και οι εισπράξεις κατατέθηκαν υπέρ της Κύπρου, ενώ το 1975 ανέβασε το έργο του Καμπανέλλη «Ο εχθρός λαός».

1976-1992: Οι μεγάλοι ρόλοι

Το 1982 η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος ανέβασαν το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν. Η παράσταση έσπασε ταμεία και η ερμηνεία της Καρέζη αποθεώθηκε από τους κριτικούς.
Ενδεικτικά για την ερμηνεία της στον ρόλο της Μάρθας έγραψαν: «Η Τζένη Καρέζη ήταν ένα τέλειο ηχείο του ρόλου της. Αυτού του ανείπωτου ρόλου-ανέμου, που διαπερνούσε όλες τις κλίμακες μιας μουσικής τραγωδίας. Από τους αργούς ρυθμούς του αναφιλητού μέχρι την τρομαχτική αναταραχή ενός άγριου κρεσέντο. Η Μάρθα της βρισκόταν πάντοτε στο κέντρο του στροβίλου, πότε τελεσίδικα επιθετική, άλλοτε αποκρουστικά μαινόμενη και μόνιμα τραγικά εύθραυστη. Θα τη χαρακτηρίζαμε σαν μια ηθοποιό που ανταποκρίθηκε στο ρόλο της με υποδειγματική αφοσίωση». (Η Αυγή, 1982).
«Η Καρέζη παίζει με κάθε ίνα της και κάθε κύτταρο της, ιδιαίτερα όμως στον εξορκισμό φτάνει σε στιγμές σπάνιας υποκριτικής. Εκεί η κριτική αφοπλίζεται και το μόνο για το οποίο μακαρίζεις τον εαυτό σου, είναι πως ευτύχησες να είσαι παρών». (Τα Νέα, 1982).

Το 1985 ερμήνευσε τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο σε αρχαία τραγωδία, την Μήδεια του Ευριπίδη στο Ηρώδειο. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος σημείωνε σχετικά με την Μήδεια: «Η Τζένη Καρέζη κέρδισε με το σπαθί της τη θέση της στων τραγικών μεγεθών την πόλιν. Έχω πολλά χρόνια να δω ηθοποιό σε τραγωδία με τέτοια συναισθηματική πληρότητα. Ήταν από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή γεμάτη, παλλόμενη, άνετη και πλαστική. Ρυθμικά και μουσικά σωστά κουρδισμένη. Δεν υπήρχε κενό στην ερμηνεία της. Οι ήσσονες καταστάσεις της ήταν λίγες και είχαν σχέση με τη σκηνοθετική γραμμή. Εννοώ κάποιες ρομαντικές νότες και κάποιες συμβολικές κινήσεις». (Τα Νέα, 1985).

Το 1988 η Καρέζη ανέβασε το κλασσικό έργο του Αντόν Τσέχωφ Ο Βυσσινόκηπος με τεράστια επιτυχία. Ο Τάσος Λιγνάδης έγραψε για την ερμηνεία της:
«Αν δεχτούμε ότι η Λιούμποβα είναι ρόλος ιλαροτραγικής διπλότητας, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η κα. Τζένη Καρέζη ευνόησε κατά προτίμηση τη δραματική πλευρά. Και ομολογουμένως η υποκριτική της εύνοια έδωσε ισχυρά τεκμήρια ευαισθησίας και πάθους στη μια ψυχική όψη, αφήνοντας ασχολίαστη την άλλη». (Η Καθημερινή, 1988).
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων «Η Καρέζη έπαιξε την Λιούμποβα επιθετικά και σύνθετα. Η γνωστή άποψη για τη λυρική και φευγάτη Λιούμποβα απορρίφθηκε ως μονοσήμαντη. Η αφέλεια της έγινε στην Καρέζη καλύπτρα, η απογείωση της άλλοθι. Βγήκε στην επιφάνεια ο κρυφός σπαραγμός και μια θεατρική πόζα, πρόσχημα για να σκεπαστεί ο σπαραγμός του χρόνου». (Τα Νέα, 1988).

Το 1990 πρωταγωνίστησε στην τελευταία της παράσταση, στο έργο της Λούλας Αναγνωστάκη, «Διαμάντια και μπλουζ». Η παράσταση σημείωσε μεγάλη επιτυχία, τόσο καλλιτεχνική όσο και εμπορική. Αποτέλεσε το καλύτερο κύκνειο άσμα μιας μεγάλης πρωταγωνίστριας. Η Ροζίτα Σώκου έγραψε για την ερμηνεία της:
«Η Καρέζη δεν αφήνει αναπνοή, λέξη, παύση, βλέμμα, χαμόγελο πικρό ή χαμόγελο γλυκό, ανεκμετάλλευτα. Όλη η γκάμα των αμέτρητων εκφράσεων που μπορεί να πάρει το πρόσωπο, τα μάτια, το στόμα μιας ηθοποιού, όλα τα έχει ρίξει στην υπηρεσία του ρόλου του δικού της σε σημείο που να προκαλεί τρόμο.» (Απογευματινή, 1990).

Πολιτική

Η πολιτικοποίηση της Τζένης Καρέζη φαίνεται να ξεκινάει, έστω και ακόμα χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση, από την θεατρική παράσταση «Βίβα Ασπασία» (1966) του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Παρά την αρχική κοσμοπλημμύρα των θεατών, οι οποίοι αποθέωναν τους συντελεστές, ξεκίνησε μια συντονισμένη επίθεση από κριτικούς της εποχής, χαρακτηρίζοντας το έργο ως «επαίσχυντη ύβρις προς την Εθνική Αντίσταση!». Το κοινό διαβάζοντας τις κριτικές τρόμαξε, φοβούμενο ότι στηρίζει ένα «εθνικό αμάρτημα». Οι επιστολές συμπαράστασης από προοδευτικούς πολιτικούς, συγγραφείς και καλλιτέχνες δεν στάθηκαν ικανές να ανατρέψουν την δυσφήμηση του έργου. Η «Βίβα Ασπασία» κατέβηκε άρον-άρον. Η Καρέζη συνειδητοποίησε για πρώτη φορά, ότι το θέατρο και η πολιτική δεν είναι χώροι άσχετοι μεταξύ τους.

Στη συνέχεια, λόγω των ιστορικών πολιτικών γεγονότων και κυρίως μετά τον γάμο της με τον Κώστα Καζάκο, η Τζένη Καρέζη απέκτησε έντονη πολιτική συνείδηση, με δράση και συμμετοχή στα κοινά.

Ήταν στρατευμένη στο κομμουνιστικό κίνημα, συμμετέχοντας σε πολλές πορείες ειρήνης. Στα χρόνια της Χούντας συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα. Το 1973 ανέβασε μαζί με τον σύζυγό της Κώστα Καζάκο το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο». Ήταν μια επιθυμία του ζευγαριού να μιλήσει με κάποιο τρόπο ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς, που είχε επιβληθεί στην Ελλάδα. Το θεατρικό μπόρεσε να περάσει από την επιτροπή λογοκρισίας, έχοντας δοθεί στους υπεύθυνους με μπερδεμένες τις σκηνές του έργου, ώστε να μην βγαίνει κάποιο συγκεκριμένο νόημα. Η επιτροπή λογοκρισίας έδωσε την έγκριση και το έργο έκανε πρεμιέρα στις 22 Ιουνίου 1973 στο Θέατρο Αθήναιον απέναντι από το Πολυτεχνείο. Η μεγάλη προσέλευση θεατών και φοιτητών προκάλεσε το ενδιαφέρον των αστυνομικών αρχών. Έτσι διαπίστωσαν ότι ενέκριναν στην πραγματικότητα ένα αντικαθεστωτικό έργο. Σύντομα οι Καρέζη, Καζάκος, Καμπανέλλης και άλλοι συντελεστές καλούνταν όλο και συχνότερα από τους ανακριτές ώστε να δώσουν εξηγήσεις. Με τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την υιοθέτηση των συνθημάτων της παράστασης από τους φοιτητές («Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», «Φωνή Λαού - Οργή Θεού») η Καρέζη συνελήφθη και οδηγήθηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ Νέας Φιλαδελφείας, όπου και κρατήθηκε στην απομόνωση από τις 22 Νοεμβρίου ως τις 15 Δεκεμβρίου 1973.

Αμέσως μετά την πτώση της Χούντας η Καρέζη συμμετείχε στη μεγάλη εκδήλωση συμπαράστασης για την Κύπρο στο Παναθηναϊκό Στάδιο (24 Σεπτεμβρίου 1974). Επίσης συμμετείχε στην Δημοκρατική Αντιμοναρχική Ένωση κατά την περίοδο του δημοψηφίσματος για το πολίτευμα. Λόγω της πολιτικής της δράσης ήταν αποκλεισμένη από την ΥΕΝΕΔ, όπως το 1975 που κόπηκε η ταινία «Δεσποινίς Διευθυντής» (Φεβρουάριος 1975).

Προσωπική ζωή

Ο πρώτος της γάμος ήταν με τον εφοπλιστή και δημοσιογράφο Ζάχο Χατζηφωτίου (1962-1964). Ο γάμος τους έγινε στις 7 Μαΐου 1962 στην Κρύπτη Αγίας Φιλοθέης με κουμπάρα την Μάγια Καλλιγά, ενώ το γαμήλιο πάρτι δόθηκε στο ξενοδοχείο Auberge στη Βαρυμπόμπη. Η Καρέζη φορούσε νυφικό δημιουργίας του Έλληνα σχεδιαστή Ντίμη Κρίτσα, με τον οποίο διατηρούσε φιλική και επαγγελματική σχέση.
Ο γάμος τους δεν είχε διάρκεια, καθώς όπως υποστήριξε ο Χατζηφωτίου είχαν μεγάλη διαφορά στον τρόπο ζωής τους. Από τη μία τα συχνά επαγγελματικά ταξίδια του Χατζηφωτίου και από την άλλη οι επαγγελματικές υποχρεώσεις της Καρέζη δημιούργησαν απόσταση στο ζευγάρι, που οδήγησε στο διαζύγιο.

Το 1966 κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Κοντσέρτο για πολυβόλα» του Ντίνου Δημόπουλου, παραγωγής Φίνος Φιλμ γνώρισε και ερωτεύτηκε τον συμπρωταγωνιστή της Κώστα Καζάκο. Η σχέση επισημοποιήθηκε στις 5 Αυγούστου 1968, με το γάμο τους να τελείται παρουσία λίγων και αγαπημένων ανθρώπων τους. Η ζωή της άλλαξε και άνοιγε μπροστά της ένα νέο κεφάλαιο, που την έκανε να νιώθει σύμφωνα και με δικές της δηλώσεις ολοκληρωμένη. Τον επόμενο χρόνο (25 Απριλίου 1969) η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος απέκτησαν ένα γιο, τον Κωνσταντίνο Καζάκο, που μετέπειτα ακολούθησε επίσης την υποκριτική. Η Καρέζη και ο Καζάκος παρέμειναν μαζί ως τον πρόωρο θάνατο της το 1992.

Θάνατος

Την περίοδο 1988-1989 η Καρέζη έπαιζε στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ. Τον Μάρτιο του 1989 η παράσταση διακόπηκε και η Καρέζη ταξίδεψε για εξετάσεις στο Λονδίνο. Εκεί της διαγνώστηκε γυναικολογικός καρκίνος. Η Καρέζη όμως έδωσε ακόμα μια παράσταση, το «Διαμάντια και Μπλουζ» την περίοδο 1990-1991. Έκτοτε η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε αρκετά, ενώ τις τελευταίες μέρες της ζωής της η υγεία της χειροτέρεψε ακόμα περισσότερο.

Απεβίωσε στις 26 Ιουλίου 1992 τρία λεπτά πριν τα μεσάνυχτα προς 27 Ιουλίου μετά από τριετή αντιμετώπιση καρκίνου. Η σορός της τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 29 Ιουλίου έγινε η κηδεία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της και απλού κόσμου. Λίγους μήνες πριν το θάνατό της είχε συγγράψει την αυτοβιογραφία της, που εκδόθηκε ένα χρόνο μετά τον θάνατό της υπό τον τίτλο «Τετράδια Ζωής».

Τον Σεπτέμβριο του 1992 ιδρύθηκε η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία «Ίδρυμα Τζένη Καρέζη», στόχος της οποίας είναι η ανακουφιστική φροντίδα για καρκινοπαθείς και ασθενείς με άλλες χρόνιες νόσους. Ιδρυτικά μέλη της ήταν μεταξύ άλλων ο Κώστας Καζάκος, η Μελίνα Μερκούρη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Νίκος Κούρκουλος, η Νόνικα Γαληνέα και ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος.

Φιλμογραφία

Κινηματογράφος

Έτος	Τίτλος	Ρόλος	Σενάριο	Σκηνοθεσία	Εισιτήρια
1955	Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο	Καίτη Μπεναρδή	Αλέκος Σακελλάριος	Αλέκος Σακελλάριος	126.530
1957	Η θεία απ' το Σικάγο	Κατίνα Μπάρδα		Αλέκος Σακελλάριος	142.459
	Δελησταύρου και υιός	Μπίλλη Μαυρόγιαννη	Αλέκος Σακελλάριος, Χρήστος Γιαννακόπουλος		106.356
	Λατέρνα, φτώχεια και γαρίφαλο	Καίτη Μπεναρδή	Αλέκος Σακελλάριος		113.641
1958	Το τρελοκόριτσο	Τζένη	Γιάννης Δαλιανίδης	Ντίμης Δαδήρας	34.207
	Η λίμνη των πόθων	Ασημούλα	Νίκος Τσεκούρας (σε διασκευή Ιάκωβου Καμπανέλλη)	Γιώργος Αν. Ζερβός	110.194
	Μια λατέρνα, μια ζωή	Νίνα/Ματίνα	Γιώργος Τζαβέλλας	Σωκράτης Καψάσκης	29.778
1959	Ναυάγια της ζωής	Φούλα/Καίτη	Ορέστης Λάσκος (από μυθιστόρημα του Χρίστου Γερογιάννη)	Μαρία Πλυτά	42.109
	Ταξίδι με τον έρωτα	Γιάννα	Ανδρέας Λαμπρινός	Ανδρέας Λαμπρινός	28.728
	Το νησί των γενναίων	Ντόνα	Γιάννης Β. Ιωαννίδης	Ντίμης Δαδήρας	106.373
1960	Ραντεβού στην Κέρκυρα	Ντιάνα/Μίρκα Λανίτου	Γιώργος Ολύμπιος (σε διασκευή Ιάκωβου Καμπανέλλη)		95.664
	Χριστίνα	Χριστίνα	Γιάννης Δαλιανίδης	Γιάννης Δαλιανίδης	86.445
	Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος	Τζούλια Καραλή	Γιάννης Δαλιανίδης (από θεατρικό των Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη)		115.029
	Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλίκαρα	Αλεξία/Μαρίνα	Ιάκωβος Καμπανέλλης (από ιδέα του Γιώργου Λαζαρίδη)	Ιάκωβος Καμπανέλλης	88.074
1961	Ποια είναι η Μαργαρίτα	Μαργαρίτα Κοντοσταύρου	Γιάννης Δαλιανίδης	Ντίμης Δαδήρας	52.421
1962	Προδομένη αγάπη	Άννα	Ερρίκος Θαλασσινός, Κώστας Καζάκος	Ερρίκος Θαλασσινός	65.361
	Η νύφη το 'σκασε	Καίτη Αλεξοπούλου	Αλέκος Σακελλάριος	Αλέκος Σακελλάριος	35.677
	Η Αθήνα τη νύχτα	η ίδια	Νίκος Τσιφόρος	Κλέαρχος Κονιτσιώτης	85.103
1963	Τα κόκκινα φανάρια	Ελένη Νικολέσκου	Αλέκος Γαλανός	Βασίλης Γεωργιάδης	473.686
1964	Λόλα	Λόλα	Ηλίας Λυμπερόπουλος	Ντίνος Δημόπουλος	313.822
	Ένας μεγάλος έρωτας	Λένα Μαυρουδή	Βαγγέλης Γκούφας		202.607
	Δεσποινίς Διευθυντής	Λίλα Βασιλείου	Ασημάκης Γιαλαμάς, Κώστας Πρετεντέρης		402.143
1965	Τζένη, Τζένη	Τζένη Σκούταρη			587.323
	Μια τρελή, τρελή οικογένεια	Μίκα	Νίκος Τσιφόρος, Πολύβιος Βασιλειάδης		521.134
1966	Μια σφαίρα στην καρδιά (Une balle au coeur)	Κάρλα	Ζαν- Ντανιέλ Πολέτ (σε διασκευή των Πιέρ Καστ και Ζαν- Ντανιέλ Πολέτ με διαλόγους των Μορίς Φαμπρ και Ντιντιέ Γκουλάρ)	Ζαν- Ντανιέλ Πολέτ
1967	Εκείνος κι εκείνη	εκείνη	Ερρίκος Ανδρέου, Πάνος Κοντέλλης	Ερρίκος Ανδρέου	198.551
	Κοντσέρτο για πολυβόλα	Νίκη Βάρσου	Νίκος Φώσκολος	Ντίνος Δημόπουλος	427.698
1968	Αγάπη και αίμα	Φόνη Γέρακα		Νίκος Φώσκολος	381.554
	Ένας ιππότης για τη Βασούλα	Βασούλα Λόντου	Γιάννης Δαλιανίδης (από θεατρικό έργο των Ασημάκη Γιαλαμά - Κώστα Πρετεντέρη)	Γιάννης Δαλιανίδης	347.441
1970	Μια γυναίκα στην αντίσταση	Άννα Κωλέττη	Ντίνος Δημόπουλος, Λάζαρος Μοντανάρης	Ντίνος Δημόπουλος	460.036
1971	Μαντώ Μαυρογένους	Μαντώ Μαυρογένους	Κώστας Καραγιάννης, Νίκος Καμπάνης	Κώστας Καραγιάννης	201.626
1972	Ερωτική συμφωνία	Ειρήνη Στεργίου / Μπέτυ Στεργίου	Τζένη Καρέζη	Κώστας Καζάκος	165.179
1973	Λυσιστράτη	Λυσιστράτη	Γιάννης Νεγρεπόντης (από την κωμωδία του Αριστοφάνη)	Γιώργος Ζερβουλάκος	191.459

Τηλεόραση

Έτος	Τίτλος	Κανάλι	Είδος	Σενάριο	Σκηνοθεσία	Τηλεσκηνοθεσία
1972-1973	Μαρίνα Αυγέρη	ΕΙΡΤ	σειρά 42 επεισοδίων	Τζένη Καρέζη	Κώστας Καζάκος	Τάκης Γιαννόπουλος
1976-1977	Μεγάλη περιπέτεια	ΕΡΤ	σειρά 26 επεισοδίων	Κώστας Μουρσελάς	Κώστας Καζάκος, Μιχάλης Παπανικολάου	Τάκης Γιαννόπουλος, Δημήτρης Παπακωνσταντής
1990-1991	Μαύρη χρυσαλλίδα	ΕΤ1	σειρά 12 επεισοδίων	Τζένη Καρέζη, Ηρώ Μάνεση	Πωλ Σκλάβος	Τάκης Γιαννόπουλος

Θεατρογραφία

Η Τζένη Καρέζη με το "Λύκειο Καλογραιών" στην "Αντιγόνη" σε διδασκαλία Θάνου Τράγκα (Θέατρο Rex,1951)

Η Καρέζη πρωτοεμφανίστηκε το 1951 με το Λύκειο Καλογραιών στο Θέατρο Κοτοπούλη (Rex), με το έργο "Αντιγόνη" ως Τζένη Καρπούζη, στον ρόλο της τραγικής βασιλοπούλας Αντιγόνης σε σκηνοθεσία-διδασκαλία Θάνου Τράγκα.

Θεατρικές παραστάσεις

Έτος	Τίτλος	Συγγραφέας	Θίασος	Θέατρο
1954	Αντιγόνη	Σοφοκλής	Δημήτρης Μυράτ	Κοτοπούλη
	Η Ωραία Ελένη (η χαρά της ζωής)	Αντρέ Ρουσσέν, Μαντλέν Γκρέι
	Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα	Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
	Φαύλος κύκλος	Δημήτρης Ψαθάς
1955	Μάκβεθ	Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
	Ανεργία μηδέν	Γιώργος Ασημακόπουλος, Βασίλης Σπυρόπουλος, Παναγιώτης Παπαδούκας	Ντίνος Ηλιόπουλος-Μίμης Φωτόπουλος	Σαμαρτζή
	Στραβοτιμονιές	Στέφανος Φωτιάδης
	Η δοκιμασία	Άρθουρ Μίλερ	Εθνικό Θέατρο	Εθνικό Θέατρο
	Άμλετ	Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
1956	Η έβδομη μέρα της δημιουργίας	Ιάκωβος Καμπανέλλης
	Το ζωντανό πτώμα	Λέων Τολστόι
	Εκκλησιάζουσαι	Αριστοφάνης
	Ανθή	Λεονίντ Αντρέγιεφ
	Κλυταιμνήστρα	Αλέξανδρος Μάτσας
1957	Βασιλεύς Ληρ	Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
	Η κυρά της αυγής	Αλεχάντρο Κασόνα
	Εκκλησιάζουσαι	Αριστοφάνης
	Λυσιστράτη
	Το Ζαμπελάκι	Διονύσιος Ρώμας
1958	Βασιλεύς Ληρ	Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
	Θεσμοφοριάζουσαι	Αριστοφάνης
	Λυσιστράτη
	Νύχτα στη Μεσόγειο	Άγγελος Τερζάκης
	Έγκλημα στο νησί των κατσικιών	Ούγκο Μπέττι
1959	Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος	Νίκος Τσιφόρος, Πολύβιος Βασιλειάδης	Ντίνος Ηλιόπουλος, Τζένη Καρέζη, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος	Κοτοπούλη
1960	Η κυρία του κυρίου		Μαίρη Αρώνη, Ντίνος Ηλιόπουλος
	Ήτανε ένα κουτό κορίτσι / Το Ζαμπελάκι / Ματωμένος γάμος / Νεγρίτσα αγάπη μου / Το κουρέλι	Ιάκωβος Καμπανέλλης, Διονύσιος Ρώμας κ.ά.	Τζένη Καρέζη, Ζώρας Τσάπελης κ.ά.	περιοδεία
1961	Ήτανε ένα κουτό κορίτσι / Το Ζαμπελάκι / Ματωμένος γάμος / Νεγρίτσα αγάπη μου / Το κουρέλι
	Φανή	Μαρσέλ Πανιόλ	Κώστας Μουσούρης	Μουσούρη
1962	Εκείνη τη νύχτα	Λάγιος Ζυλάχι
	Κρατικές υποθέσεις	Λουί Βερνέιγ	Τζένη Καρέζη, Λάμπρος Κωνσταντάρας	Διονύσια
1963	Ένα κουτό κορίτσι	Ιάκωβος Καμπανέλλης	Τζένη Καρέζη	Μετροπόλιταν
	Η γειτονιά των αγγέλων			Κοτοπούλη
	Ένα κουτό κορίτσι			Μετροπόλιταν
	Δεσποινίς διευθυντής	Ασημάκης Γιαλαμάς, Κώστας Πρετεντέρης		Κοτοπούλη
1964	Μαίρη-Μαίρη	Τζην Κερ		Χατζηχρήστου
1965	Κάθε Τετάρτη	Μιούριελ Ρέσνικ		Κεντρικόν
	Η κυρία εκυκλοφόρησε	Ασημάκης Γιαλαμάς, Κώστας Πρετεντέρης
1966	Βίβα Ασπασία	Ιάκωβος Καμπανέλλης		Χατζηχρήστου
1967	Το κορίτσι της καμπίνας 15	Ζακ Ντεβάλ
	Ένας ιππότης για την Βασούλα	Ασημάκης Γιαλαμάς, Κώστας Πρετεντέρης		Αττικόν
	Ζητήστε την Βίκυ	Μαρκ Ζιλμπέρ Σωβαζόν		Χατζηχρήστου
1968	Το παιχνίδι του γάμου	Γεώργιος Ρούσσος
	Ο διευθυντής της ιδιαιτέρας	Νίκος Τσιφόρος, Πολύβιος Βασιλειάδης		Αττικόν
	Θεοδώρα η Μεγάλη	Γεώργιος Ρούσσος		Διάνα
1970	Η κυρία δε με μέλει	Εμίλ Μορρώ, Βικτοριέν Σαρντού	Τζένη Καρέζη, Κώστας Καζάκος
1971	Μια ιστορία από το Ιρκούτσκ	Αλεξέι Αρμπούζωφ
	Το κορίτσι της καμπίνας 15	Ζακ Ντεβάλ		Δημοτικό Πειραιώς
	Ασπασία	Ιάκωβος Καμπανέλλης		Διάνα
1973	Το μεγάλο μας τσίρκο			Αθήναιον
1974	Ένα κάποιο παραμύθι, το κουκί και το ρεβύθι
	Το μεγάλο μας τσίρκο Νο2
1975	Ο εχθρός λαός
1976	Η κυρία δε με μέλει	Εμίλ Μορρώ, Βικτοριέν Σαρντού
1977	Η Παναγία των δολαρίων	Γκόρσον Κάνιν (συγγραφή)- Ιάκωβος Καμπανέλλης (διασκευή)		Σούπερ Σταρ
	Πάπισσα Ιωάννα	Εμμανουήλ Ροΐδης (συγγραφή) - Γεώργιος Ρούσσος (διασκευή)
1978	Η κυρία προέδρου	Μορίς Ινεκέμ, Πιέρ Βεμπέρ		Αθήναιον
	Πολίτες Β' κατηγορίας	Μπράιαν Φριλ
1979	Η Παναγία των Παρισίων	Βίκτωρ Ουγκώ
	Οι θεατρίνοι	Τζένη Καρέζη
	Η αγριόγατα	Πιέρ Μπαριγιέ, Ζαν-Πιέρ Γκρεντί
1980	Τον νου σου στην Αμέλια	Ζωρζ Φεντώ		Μινώα
1981	Επιχείρηση γοητεία	Πιέρ Μπαριγιέ, Ζαν-Πιέρ Γκρεντί		Αθήναιον
1982	Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;	Έντουαρντ Άλμπι
1984	Έντα Γκάμπλερ	Ερρίκος Ίψεν
1985	Μήδεια	Ευριπίδης		Ηρώδειο
	Πρόσωπο με πρόσωπο	Αλεξάντρ Γκέλμαν		Αθήναιον
1987	Ηλέκτρα	Σοφοκλής		Επίδαυρος
	Τζόκινγκ	Έντουαρντ Ραζίνσκι		Αθήναιον
1988	Ο βυσσινόκηπος	Άντον Τσέχωφ
1989	Οιδίπους τύραννος	Σοφοκλής		Επίδαυρος
1990	Διαμάντια και μπλουζ	Λούλα Αναγνωστάκη		Αθήναιον

Βιβλιογραφία

• Δελαπόρτας, Μάκης (2018). Μεγάλοι Έλληνες ηθοποιοί: Τζένη Καρέζη. Αθήνα: Καθημερινές εκδόσεις ΑΕ. ISBN: 978-960-585-180-4
• Νιάρχος, Θανάσης (2012). Τζένη Καρέζη: 20 χρόνια μετά. Αθήνα: Ίδρυμα Τζένη Καρέζη. ISBN: 978-618-80306-0-2
• Τζαννετάτος, Στέφανος (2010). Τα μάτια της Τζένης Καρέζης: ένα σύγχρονο αφήγημα. Αθήνα: Εκδόσεις Σόκολη - Κουλεδάκη. ISBN: 978-960-6801-35-8
• Τάσκου, Ηλίας (2006). Τζένη Καρέζη & Αλίκη Βουγιουκλάκη: βίοι παράλληλοι. Αθήνα: Ιδιωτική
• Λούπης, Μιχάλης (2006). Life & Style Βιογραφία: Τζένη Τζένη. Αθήνα: Εκδόσεις Λυμπέρη
• Δελαπόρτας, Μάκης (2003). Τζένη Καρέζη, το άρωμα μιας ζωής. Αθήνα: Εκδόσεις Άγκυρα. ISBN: 960-422-006-3
• Τζαννετάτος, Στέφανος (2002). Μόνο η Καρέζη. Αθήνα: Ανατολικός. ISBN: 960-8429-42-0
• Χατζηφωτίου, Ζάχος (1998). Η Τζένη Καρέζη όπως τη γνώρισα. Αθήνα: Εκδόσεις Ωκεανίδα. ISBN: 960-410-083-1
• Βασιλειάδου, Τέα & Μοσχοχωρίτου, Όλγα (1993). Η Τζένη Καρέζη. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη. ISBN: 960-03-1135-8
• Καρέζη, Τζένη (1993). Τετράδια ζωής. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη. ISBN: 960-03-1116-1

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Θέατρο Τζένη Καρέζη Αρχειοθετήθηκε 2019-02-14 στο Wayback Machine.
• Ίδρυμα Τζένη Καρέζη
• Τζένη Καρέζη στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών