Γουλιέλμος Δ΄ της Ακουιτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Xqbot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ru:Гильом IV (герцог Аквитании) |
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: pt:Guilherme IV da Aquitânia |
||
Γραμμή 27: | Γραμμή 27: | ||
[[nl:Willem IV van Aquitanië]] |
[[nl:Willem IV van Aquitanië]] |
||
[[pl:Wilhelm IV Żelazne Ramię]] |
[[pl:Wilhelm IV Żelazne Ramię]] |
||
[[pt:Guilherme IV da Aquitânia]] |
|||
[[ru:Гильом IV (герцог Аквитании)]] |
[[ru:Гильом IV (герцог Аквитании)]] |
Έκδοση από την 21:42, 10 Φεβρουαρίου 2012
Γουλιέλμος Δ' της Ακουιτανίας (937 - 994) ο αποκαλούμενος Fierebrace, ήταν δούκας της Ακουιτανία και κόμης του Πουατού (963 - 990), υιός και διάδοχος του δούκα της Ακουιτανίας Γουλιέλμου Γ', ο οποίος παραιτήθηκε και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, προκειμένου να δώσει την διακυβέρνηση του δουκάτου στον γιο του.
Μητέρα του ήταν η Γκερλόκ, κόρη του δούκα Ρόλλο της Νορμανδίας. Η αδελφή του, Αδέλα της Ακουιτανίας, ήταν σύζυγος του Ούγου Καπέτου, με τον οποίο ο Γουλιέλμος ήρθε αργότερα σε διαμάχη για το δουκάτο του. Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του πραγματοποίησε πολλούς πολέμους, ιδιαίτερα απέναντι στους κόμητες του Ανζού, ενώ το 998 ξεκίνησε πόλεμο ενάντια στον νεοεκλεγέντα βασιλιά της Γαλλίας, Ούγο Καπέτο, τον οποίο αρνήθηκε να αναγνωρίσει.
Ο βασιλιάς Λοθάριος της Γαλλίας είχε παραχωρήσει στον Καπέτο την Ακουιτανία πριν συμφιλιωθεί με τον πατέρα του Γουλιέλμου. Αναζήτησε τα δικαιώματα του στο δουκάτο πραγματοποιώντας επίθεση την ίδια χρονιά, αλλά ο βασιλικός στρατός ηττήθηκε στην κοιλάδα του Λίγηρα. Ο Γουλιέλμος Δ' παραχώρησε άσυλο στον Λουδοβίκο, τον γιο του Καρόλου, δούκα της Κάτω Λωρραίνης, τελευταίο νόμιμο διάδοχο της δυναστείας των Καρολιδών, τον οποίο και αναγνώρισε σαν διάδοχο του Γαλλικού θρόνου.
Παντρεύτηκε (968) την Έμμα, κόρη του Θεοβάλδου Α' του Μπλουά και της Λουιτγάρδης του Βερμαντουά. Ο γάμος τους ήταν θυελλώδης: χώρισαν δύο φορές για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Τελικά παραιτήθηκε (990) υπέρ του υιού και διαδόχου του Γουλιέλμου Ε', αφήνοντας την σύζυγο του Έμμα σαν συγκυβερνήτη του και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπως είχε κάνει και ο δικός του πατέρας. Ο δεύτερος γιος τους, Έμπλ, πέθανε το 997.
Πηγές
- Owen, D. D. R. Eleanor of Aquitaine, Queen and Legend. 1993.
- Nouvelle Biographie Générale. Paris, 1859.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα William IV of Aquitaine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |