Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άσπαρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Persimeg (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναστροφή επεξεργασιών από SGN2009 (συζήτηση) (HG) (3.4.12)
Ετικέτα: Χειροκίνητη αναστροφή
 
(17 ενδιάμεσες εκδόσεις από 9 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
{{επιμέλεια|ορθογραφία, σύνταξη, σύνδεσμοι}}
Ο '''Φλάβιος Αρδαβούριος Άσπαρ''' (π. 400 - 471) ήταν Γερμανός πατρίκιος της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Ανατολικής Αυτοκρατορίας]] και, ως στρατηγός Γερμανών μισθοφόρων σε Ρωμαϊκή υπηρεσία, είχε σημαντική επιρροή στις αποφάσεις των αυτοκρατόρων [[Θεοδόσιος Β´|Θεοδοσίου Β΄]], [[Μαρκιανός|Μαρκιανού]] και [[Λέων Α΄|Λέοντος Α΄]]. Ο ίδιος μάλιστα ανέβασε τον τελευταίο στο θρόνο, ελπίζοντας, ότι θα συνέχιζε να επηρεάζει τις εξέλίξεις εντός και εκτός της Αυτοκρατορίας, καθώς -επειδή ήταν [[Αρειανισμός|Αρειανός]] και «βάρβαρος» (λέξη που είχαν οι Ρωμαίοι για τις φυλές, που επιτέθηκαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τα τέλη του 4ου αιώνα)- δεν μπορούσε να γίνει ο ίδιος Αυτοκράτορας. Συμμετείχε στην εκστρατεία των Ρωμαίων στην Αφρική κατά των [[Βάνδαλοι|Βανδάλων]], που κατέληξε σε αποτυχία. Ο Άσπαρ δολοφονήθηκε στην [[Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]], αφού προσπάθησε να εκθρονίσει τον Λέοντα Α΄ για να βάλει στην θέση του τον δικό του γιο [[Αρδαβούρ (ύπατος το 447)|Αρδαβούρ]], ο οποίος επίσης δολοφονήθηκε. Με τον θάνατό του έφτασε το τέλος της γερμανικής επιρροής στην πολιτική της Ανατολικής Αυτοκρατορίας.
{{πηγές|23|12|2015}}

Ο Ασπαρ (400-471) ήταν Γερμανός πατρίκιος της ανατολικής αυτοκρατορίας και αρχηγός τον Γερμανών μισθοφόρων έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αποφάσεις τριών αυτοκρατόρων (Θεοδόσιο Β, Μαρκιανό, Λέων Α΄) ο ίδιος μάλιστα ανέβασε τον τελευταίο στο θρόνο ελπίζοντας ότι θα συνέχιζε να επηρεάζει της εξέλιξής εντός και εκτός της αυτοκρατορίας καθώς επειδή ήταν Αρειανός και «βάρβαρος» (λέξη που είχαν η Ρωμαίοι για της φυλές που επιτέθηκαν στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τα τέλη του 4αιώνα) δεν μπορούσε να γίνει ο ίδιος αυτοκράτορας. Συμμετείχε στην εκστρατεία των Ρωμαίων στην Αφρική κατά των βάνδαλων που κατέληξε σε αποτυχία. Ο Ασπαρ δολοφονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αφού προσπάθησε να εκθρονίσει τον Λέοντα για να βάλει στην θέσει του τον γιο του Αρνατμπούρ που δολοφονήθηκε και αυτός.Με τον θάνατο του έφτασε το τέλος της γερμανικής κυριαρχίας στην πολιτική της ανατολικής αυτοκρατορίας.
==Βιογραφία==
Ο Άσπαρ ήταν [[Αλανοί|Αλανικής]]-[[Γότθοι|Γοτθικής]] καταγωγής,<ref name="Wolfram142">{{cite book |last=Wolfram |first=Herwig |authorlink=Herwig Wolfram |year=1997 |title=The Roman Empire and Its Germanic Peoples |url=https://books.google.com/books?id=tOnQDfRU-poC |location= |publisher=[[University of California Press]] |page=197 |isbn=0-5200-8511-6 |accessdate=2 November 2013 }}</ref> γιος του στρατηγού [[Αρδαβούριος|Αρδαβουρίου]].<ref>Williams, σελ. 45.</ref> Το όνομα Άσπαρ (αρχικά Άσπγουαρ ή Άσπινταρ) σημαίνει «δαμαστής αλόγων» ή «ιππέας» στις [[Ιρανικές γλώσσες]].<ref>Bachrach, Bernard S. 1973. A history of the Alans in the West; from their first appearance in the sources of classical antiquity through the early Middle Ages. Minneapolis: University of Minnesota Press. σελ. 98</ref><ref>Basirov, Oric: The Origin of the Pre-Imperial Iranian Peoples. in: SOAS, 26/4/2001</ref> Ο Άσπαρ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκστρατεία του πατέρα του το 424, με σκοπό την καθαίρεση του σφετεριστή του [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Δυτικού Ρωμαϊκού]] θρόνου, [[Ιωάννης (Ρωμαίος Αυτοκράτορας)|Ιωάννη]] της [[Ραβέννα|Ραβέννας]] και την εγκατάσταση της [[Γάλλα Πλακιδία|Γάλλας Πλακιδίας]] και του γιου της, [[Ουαλεντινιανός Γ΄|Βαλεντινιανού Γ΄]], στην θέση του. Βοήθησε επίσης στις διαπραγματεύσεις για συνθήκη ειρήνης με τον [[Γιζέριχος|Γιζέριχο]] μετά την επίθεση των Βανδάλων στην [[Βόρεια Αφρική]].

== Παραπομπές ==
<references />


{{Authority control}}

{{DEFAULTSORT:Ασπαρ}}
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί στρατηγοί]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί στρατηγοί]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί του 5ου αιώνα]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί Πατρίκιοι]]

Τρέχουσα έκδοση από την 09:46, 22 Σεπτεμβρίου 2024

Άσπαρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση400
Θάνατος471
Κωνσταντινούπολη
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[1]
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΙούλιος Πατρίκιος
Αρδαβούριος
ΓονείςΑρδαβούριος
ΟικογένειαΔυναστεία των Αμαλών
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατηγός/Βυζαντινός στρατός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
στρατηγός
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη

Ο Φλάβιος Αρδαβούριος Άσπαρ (π. 400 - 471) ήταν Γερμανός πατρίκιος της Ανατολικής Αυτοκρατορίας και, ως στρατηγός Γερμανών μισθοφόρων σε Ρωμαϊκή υπηρεσία, είχε σημαντική επιρροή στις αποφάσεις των αυτοκρατόρων Θεοδοσίου Β΄, Μαρκιανού και Λέοντος Α΄. Ο ίδιος μάλιστα ανέβασε τον τελευταίο στο θρόνο, ελπίζοντας, ότι θα συνέχιζε να επηρεάζει τις εξέλίξεις εντός και εκτός της Αυτοκρατορίας, καθώς -επειδή ήταν Αρειανός και «βάρβαρος» (λέξη που είχαν οι Ρωμαίοι για τις φυλές, που επιτέθηκαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τα τέλη του 4ου αιώνα)- δεν μπορούσε να γίνει ο ίδιος Αυτοκράτορας. Συμμετείχε στην εκστρατεία των Ρωμαίων στην Αφρική κατά των Βανδάλων, που κατέληξε σε αποτυχία. Ο Άσπαρ δολοφονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αφού προσπάθησε να εκθρονίσει τον Λέοντα Α΄ για να βάλει στην θέση του τον δικό του γιο Αρδαβούρ, ο οποίος επίσης δολοφονήθηκε. Με τον θάνατό του έφτασε το τέλος της γερμανικής επιρροής στην πολιτική της Ανατολικής Αυτοκρατορίας.

Ο Άσπαρ ήταν Αλανικής-Γοτθικής καταγωγής,[2] γιος του στρατηγού Αρδαβουρίου.[3] Το όνομα Άσπαρ (αρχικά Άσπγουαρ ή Άσπινταρ) σημαίνει «δαμαστής αλόγων» ή «ιππέας» στις Ιρανικές γλώσσες.[4][5] Ο Άσπαρ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκστρατεία του πατέρα του το 424, με σκοπό την καθαίρεση του σφετεριστή του Δυτικού Ρωμαϊκού θρόνου, Ιωάννη της Ραβέννας και την εγκατάσταση της Γάλλας Πλακιδίας και του γιου της, Βαλεντινιανού Γ΄, στην θέση του. Βοήθησε επίσης στις διαπραγματεύσεις για συνθήκη ειρήνης με τον Γιζέριχο μετά την επίθεση των Βανδάλων στην Βόρεια Αφρική.

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2015.
  2. Wolfram, Herwig (1997). The Roman Empire and Its Germanic Peoples. University of California Press. σελ. 197. ISBN 0-5200-8511-6. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2013. 
  3. Williams, σελ. 45.
  4. Bachrach, Bernard S. 1973. A history of the Alans in the West; from their first appearance in the sources of classical antiquity through the early Middle Ages. Minneapolis: University of Minnesota Press. σελ. 98
  5. Basirov, Oric: The Origin of the Pre-Imperial Iranian Peoples. in: SOAS, 26/4/2001