Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Ινβίντια

[[File:Jacques Callot, The Seven Deadly Sins - Envy.JPG|thumb|right|Η ''Ινβίντια'' σε γκραβούρα του [[Ζακ Καλό]] (1620)]]

Στην [[ρωμαϊκή μυθολογία]], η '''Ινβίντια''' είναι η θεά του [[φθόνος|φθόνου]] και της [[ζήλια]]ς. Για λογοτεχνικούς σκοπούς, τα δύο τελευταία αισθήματα προσωποποιούνταν. Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την Ινβίντια στην θέση δύο [[Αρχαία Ελλάδα|ελληνικών]] επινοήσεων: την [[Νέμεσις]], «την αγανάκτηση αναφορικά με ένα αθέμιτο πλεονέκτημα», και τον [[Φθόνος|Φθόνο]], την ζήλια<ref>Critique du livre : [http://ccat.sas.upenn.edu/bmcr/2003/2003-12-28.html David Konstan, Keith Rutter, Envy, Spite and Jealousy: The Rivalrous Emotions in Ancient Greece.   Edinburgh:  Edinburgh University Press, 2003.  Pp. xii, 305.  ISBN 0-7486-1603-9] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090109054852/http://ccat.sas.upenn.edu/bmcr/2003/2003-12-28.html |date=2009-01-09 }}, Bryn Mawr Classical Review 2003.12.28</ref>.

Στον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]], η Ινβίντια κατέστη ως ένα από τα [[επτά θανάσιμα αμαρτήματα]], τα οποία απεικονίζονταν στην γοτθική και [[Αναγέννηση|αναγεννησιακή]] [[εικονογραφία]]. 

Απεικονιζόταν υπό την μορφή γυναικείου πνεύματος, το οποίο είχε το κεφάλι ζωσμένο με φίδια, χλωμό χρώμα δέρματος και φέρων φίδια στα χέρια του.{{εκκρεμεί παραπομπή}}

== Παραπομπές ==
<references />

{{Portail|Χριστιανισμός|Ρωμαϊκή Μυθολογία}}

{{DEFAULTSORT:Ινβιντια}}
[[Κατηγορία:Θεοί της Ρωμαϊκής μυθολογίας]]
[[Κατηγορία:Θεότητες της εκδίκησης]]