Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Δυναστεία των Καρολιδών

[[File:Stammtafel der Karolinger.jpg|thumb|Γενεαλογικό δέντρο της Δυναστείας των Καρολίδων από το ''Chronicon Universale'' του Έκεχαρντ της Άουρα, 12ος αιώνας.]]

[[File:Karolingische denier Lotharius Dorestad.jpg|thumb|250px|Δηνάριο του [[Λοθάριος Α΄|Λοθάριου Α΄]], [[Μέση Φραγκία]], μετά το 850. Επιγραφή: + LOTHARIVS IIPIEIAR (Imperator). Άλλη όψη: DORESTAΤVS (η πόλη Dorestad στη Φρήσλαντ).]]

Η '''Δυναστεία των Καρολίδων''' (ή και '''Καρολίγγεια Δυναστεία''', [[γαλλικά]]: ''Carolingiens'' ή ''Dynastie Carolingienne'') ήταν [[Φράγκοι|Φραγκική]] οικογένεια ευγενών με καταγωγή από τους [[Πεπινίδες]] του 7ου αιώνα. Το όνομα "Καρολίδες" (μεσαιωνικά λατινικά ''karolingi'', μια μορφή του χωρίς επαλήθευση παλιών γερμανικών *''karling, kerling'', που σημαίνει "οι απόγονοι του Κάρολου", πρβ. το ''kerlinc'' των μέσων ύστερων γερμανικών)<ref>Babcock, Philip (ed). ''Webster's Third New International Dictionary of the English Language, Unabridged''. Springfield, MA: Merriam-Webster, Inc., 1993: 341.</ref>, προέρχεται από εκλατινισμένο όνομα του [[Κάρολος Μαρτέλος|Κάρολου Μαρτέλου]]: ''Carolus''<ref>Hollister, Clive, and Bennett, Judith. ''Medieval Europe: A Short History'', p. 97.</ref>. Η οικογένεια εδραίωσε τη δύναμή της στα τέλη του 8ου αιώνα, μετατρέποντας σε κληρονομικούς τους τίτλους του [[Μαγιορδόμος|κυρίου του παλατιού]] και του Δούκα των Φράγκων και γενόμενοι ''de facto'' ηγεμόνες των Φράγκων ως η αληθινή εξουσία πίσω από τον θρόνο.

Μέχρι το 751 η [[Μεροβίγγειοι|Δυναστεία των Μεροβίγγειων]], που μέχρι τότε κυβερνούσε δικαιωματικά τους [[Γερμανικά φύλα|Γερμανούς]] [[Φράγκοι|Φράγκους]], έχασε αυτό το δικαίωμα με τη συμφωνία του [[Πάπας|Πάπα]] και της αριστοκρατίας, και Βασιλιάς των Φράγκων στέφθηκε ο [[Πιπίνος ο Βραχύς|Πεπίνος ο Βραχύς]]. Η Δυναστεία των Καρολιδών έφτασε στο απόγειό της με τη στέψη του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]] ως του πρώτου αυτοκράτορα στη Δύση εδώ και πάνω από τρεις αιώνες. Με τον θάνατό του το 814 άρχισε μια μακρά περίοδος διάλυσης και παρακμής, που τελικά θα οδηγούσε στο σχηματισμό των επικρατειών της [[Γαλλία]]ς και της [[Γερμανία]]ς.

Η περιοχή της [[Δυτική Φραγκία|Δυτικής Φραγκίας]] όμως, η οποία τελικά θα κατέληγε να γίνει γνωστή ως Γαλλία, ήκμασε κατά την Καρολίγγεια περίοδο, λόγω της οικονομικής δραστηριότητας που έφερε το διεθνές εμπόριο.

[[File:Triquetra-Cross.svg|thumb|right|150px|Ο "τριγωνικός" σταυρός (triquertas crucis) των Καρολιδών αποτελείται από τέσσερα "τρίγωνα".]]

==Ιστορία==
Η παραδοσιακή ιστοριογραφία έχει δει την ανάληψη της βασιλείας από τους Καρολίδες ως προϊόν μακράς διαδρομής προς την εξουσία, που στιγματίστηκε ακόμη και από μία πρόωρη απόπειρα κατάληψης του θρόνου από τον Χιλδεβέρτο τον Υιοθετημένο (Childebert the Adopted). Σήμερα όμως αυτή η εικόνα δεν είναι κοινώς αποδεκτή. Αντίθετα, η στέψη του 751 αντιμετωπίζεται γενικά ως το προϊόν των βλέψεων ενός ατόμου, του Πεπίνου, και της [[Καθολική Εκκλησία|Εκκλησίας]], η οποία έψαχνε πάντα για ισχυρούς κοσμικούς προστάτες και για την επέκταση της πνευματικής και κοσμικής επιρροής της.

Ο μεγαλύτερος μονάρχης τον Καρολιδών ήταν ο [[Καρλομάγνος]], ο οποίος στέφθηκε Αυτοκράτορας στη Ρώμη το 800 από τον [[Πάπας Λέων Γ΄|Πάπα Λέοντα Γ΄]]. Η αυτοκρατορία του, που φαινομενικά ήταν η συνέχεια της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]], αναφέρεται ιστοριογραφικά ως [[Αυτοκρατορία των Καρολιδών]]. Η παραδοσιακή πρακτική των Φράγκων (και των Μεροβίγγειων) να διαχωρίζουν τις επικράτειες στους κληρονόμους δεν εγκαταλείφτηκε από τους Καρολίδες αυτοκράτορες, αλλά έγινε επίσης δεκτή και η έννοια του αδιαχώριστου της Αυτοκρατορίας. Οι Καρολίδες είχαν την πρακτική να κάνουν τους γιους τους ‘ελάσσονες’ βασιλείς διαφόρων περιοχών (''regna'') της αυτοκρατορίας, τις οποίες περιοχές θα κληρονομούσαν με τον θάνατο του πατέρα τους. Μετά τον θάνατο του [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του Ευσεβούς]] οι Καρολίδες ενεπλάκησαν σε εμφύλιο πόλεμο, που κράτησε τρία χρόνια και κατέληξε στη [[Συνθήκη του Βερντέν]], η οποία χώρισε την αυτοκρατορία σε τρία βασίλεια (''regna''), αποδίδοντας τον αυτοκρατορικό τίτλο και την ονομαστική ηγεμονία στον πρωτότοκο [[Λοθάριος Α΄|Λοθάριο Α΄]]. Η Καρολίδες διέφεραν από τους Μεροβίγγειους στο ότι δεν επέτρεπαν την κληρονομιά σε νόθους απογόνους, σε μια προσπάθεια να αποτρέπουν τις διαμάχες και να περιορίζουν το διαμοιρασμό του βασιλείου. Όμως στα τέλη του 9ου αιώνα, η έλλειψη κατάλληλων ενηλίκων απογόνων των Καρολιδών, οδήγησε στην άνοδο του [[Αρνούλφος της Καρινθίας|Αρνούλφου της Καρινθίας]], νόθου γιου νόμιμου βασιλιά των Καρολιδών.

Οι Καρολίδες είχαν εκτοπιστεί από τα περισσότερα ''regna'' της Αυτοκρατορίας το 888. Κυβερνούσαν στην [[Ανατολική Φραγκία]] ως το 911 και κατείχαν τον θρόνο της [[Δυτική Φραγκία|Δυτικής Φραγκίας]] διαλλειμματικά ως το 987. Παρόλο που διεκδίκησαν το δικαίωμά τους να κυβερνούν, την κληρονομική τους διαδοχή, τη δοσμένη από τον Θεό και τη συμμαχία τους με την Εκκλησία, δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την αρχή του εκλεγμένου μονάρχη και η προπαγάνδα τους τελικά δεν επιβίωσε. Κλάδοι των Καρολιδών συνέχιζαν να κυβερνούν στο Βερμαντουά και την [[Κάτω Λωρραίνη]] μετά τον θάνατο του τελευταίου βασιλιά το 987, αλλά ποτέ ξανά δεν διεκδίκησαν πριγκιπάτα και έκαναν ειρήνη με τις νέες δυναστείες που κυβερνούσαν. Ένας χρονικογράφος από τη Σενς χρονολογεί το τέλος της Δυναστείας των Καρολιδών με τη στέψη του [[Ροβέρτος Β΄ της Γαλλίας|Ροβέρτου Β΄]] ως νεαρού συν-ηγεμόνα με τον πατέρα του, [[Ούγος Καπέτος|Ούγο Καπέτο]], τον πρώτο του [[Οίκος των Καπετιδών|Οίκου των Καπετιδών]]<ref>Lewis, Andrew W. (1981). ''Royal Succession in Capetian France: Studies on Familial Order and the State''. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, p. 17. ISBN 0-674-77985-1</ref>.

Η Δυναστεία εξέλειψε από την εξ αρρενογονίας γραμμή με τον θάνατο του Όντο κόμη του Βερμαντουά. Η αδελφή του Αδελαΐδα, κόμισσα του Βερμαντουά, η τελευταία των Καρολιδών, πέθανε το 1122.

==Ευρεία στρατηγική ==
Ο ιστορικός Bernard Bachrach επιχειρηματολογεί ότι η άνοδος των Καρολιδών στην εξουσία μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητή στα πλαίσια της θεωρίας της ευρύτερης στρατηγικής των Καρολιδών. Μια ευρεία στρατηγική είναι μια μακροπρόθεσμη στρατιωτική και πολιτική στρατηγική, η οποία δεν περιορίζεται σε μόνο μία εκστρατευτική περίοδο, αλλά εκτίνεται σε μεγάλες χρονικές περιόδους<ref>Bachrach, Bernard S. ''Early Carolingian Warfare: Prelude to Empire''. Philadelphia: University of Philadelphia Press, 2001, p. 1.</ref>. Οι Καρολίδες ακολούθησαν μια σειρά ενεργειών που αντικρούει την ιδέα της τυχαίας ανόδου στην εξουσία και μπορεί να θεωρηθεί ως ευρεία στρατηγική.

Αρχίζοντας με τον [[Πεπίνος του Χέρσταλ|Πεπίνο Β΄]] οι Καρολίδες άρχισαν να ξαναενώνουν το βασίλειο των Φράγκων (regnum Francorum), μετά τον διαχωρισμό που ακολούθησε τον θάνατο του Μεροβίγγειου βασιλιά Δαγοβέρτου Α΄. Έπειτα από μία αποτυχημένη απόπειρα να σφετεριστούν τον θρόνο από τους Μεροβίγγειους περίπου το 651, οι Καρολίδες άρχισαν να κερδίζουν σταδιακά δύναμη και εξουσία, καθώς εδραίωναν στρατιωτική ισχύ ως [[Μαγιορδόμος|Κύριοι του Παλατιού]]. Για να το κάνουν αυτό, οι Καρολίδες χρησιμοποίησαν ένα συνδυασμό ύστερης ρωμαϊκής στρατιωτικής οργάνωσης και σταδιακών αλλαγών, που έγιναν μεταξύ του 5ου και 8ου αιώνα. Επειδή η αμυντική στρατηγική των Ρωμαίων είχε επιβληθεί κατά την περίοδο της Ύστερης Αυτοκρατορίας, ο πληθυσμός είχε στρατιωτικοποιηθεί και ήταν έτοιμος για στρατιωτική χρήση<ref>Bachrach, 52.</ref>. Η ύπαρξη ρωμαϊκής υποδομής, όπως δρόμοι, οχυρά και οχυρωμένες πόλεις, μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σήμαινε ότι η αναμορφωμένες στρατηγικές της ύστερης Ρωμαϊκής περιόδου μπορούσαν ακόμη να ήταν σχετικές με την πραγματικότητα. Από τους πολίτες, οι οποίοι ζούσαν μέσα ή κοντά σε οχυρά ή τοιχισμένες πόλεις, ήταν απαιτούμενο να μάθουν να πολεμούν και να υπερασπίζονται τον τόπο που έμεναν. Αυτοί οι άνδρες σπάνια χρησιμοποιήθηκαν στην ευρεία στρατηγική των Καρολιδών, καθώς ήταν για αμυντικούς σκοπούς, ενώ οι στρατηγική των Καρολιδών ήταν κατά κύριο λόγο -και τον περισσότερο καιρό- επιθετική.

Μιαν άλλη τάξη πολιτών έπρεπε να υπηρετήσει στον στρατό και να λαμβάνουν μέρος σε εκστρατείες. Ανάλογα με τον πλούτο κάποιου, ήταν και το είδος της υπηρεσίας· “όσο πιο πλούσιος κάποιος, τόσο μεγαλύτερες οι υποχρεώσεις του για στρατιωτική υπηρεσία”<ref>Bachrach, 55.</ref>. Για παράδειγμα, αν κάποιος ήταν πλούσιος μπορεί να του απαιτούσαν να γίνει ιππότης, ή να παρέχει έναν αριθμό ανδρών ως πολεμιστές.

Εκτός από αυτούς που όφειλαν στρατιωτική υπηρεσία για τις γαίες που κατείχαν, για τους Καρολίδες πολεμούσαν επίσης και επαγγελματίες στρατιώτες. Αν ο ιδιοκτήτης κάποιων συγκεκριμένων εκτάσεων γης ήταν ανίκανος για στρατιωτική υπηρεσία (γυναίκα, γέρος, φιλάσθενος ή απλά δειλός) και πάλι όφειλαν υπηρεσία: προσελάμβαναν άνδρες για να πολεμήσουν στη θέση τους. Ιδρύματα, όπως μοναστήρια και εκκλησίες, επίσης ήταν υπόχρεοι να στείλουν στρατιώτες, ανάλογα με τον πλούτο και τις γαίες που κατείχαν. Βασικά, η χρησιμοποίηση των ιδρυμάτων της Εκκλησίας για την παροχή τους στον στρατό, ήταν μια παράδοση που συνέχισαν οι Καρολίδες και από την οποία ωφελήθηκαν τα μέγιστα.

Ήταν “πολύ απίθανο να προωθηθούν σε ένα μόνο θέατρο πεδίου μάχης ετοιμοπόλεμοι με τον εξοπλισμό τους στρατοί άνω των 100 χιλιάδων” <ref>Bachrach, 58.</ref>. Έτσι, κάθε ιδιοκτήτης γης δεν απαιτούνταν να κινητοποιεί όλους τους άνδρες του για την εκστρατευτική περίοδο, αλλά οι Καρολίδες αποφάσιζαν τι είδος στρατεύματα θα χρειάζονταν από κάθε ιδιοκτήτη και τι εξοπλισμό θα έπρεπε να πάρουν μαζί τους. Σε κάποιες περιπτώσεις την αποστολή ανδρών μπορούσε να αντικαταστήσει η αποστολή πολεμικών μηχανών. Προκειμένου να στείλουν αποτελεσματικούς ετοιμοπόλεμους άνδρες, πολλά ιδρύματα είχαν καλά εκπαιδευμένους στρατιώτες, εξειδικευμένους να πολεμάνε ως στράτευμα με βαρύ οπλισμό. Αυτοί οι άντρες θα εκπαιδευόταν, εξοπλιζόταν και λάμβαναν ό,τι χρειαζόταν για να πολεμήσουν, από τον Οίκο ή το ίδρυμα για το οποίο πολεμούσαν. Αυτές η ένοπλες ακολουθίες υπηρετούσαν σχεδόν ως ιδιωτικοί στρατοί, “τους οποίους συντηρούσαν οι μεγάλοι βαρόνοι [και] ήταν μεγάλης σημασίας στην πρώιμη Καρολίγγεια στρατιωτική οργάνωση και διεξαγωγή πολέμου”<ref>Bachrach, 64.</ref>. Οι ίδιοι οι Καρολίδες είχαν το δικό τους στρατιωτικό βραχίονα και ήταν ο πιο σημαντικός “κορμός του ετοιμοπόλεμου στρατού” του φραγκικού βασιλείου<ref>Bachrach, 65.</ref>.

Ήταν η αποτελεσματική χρήση της στρατιωτικής οργάνωσης που συνέβαλε στην επιτυχία της ευρείας στρατηγικής των Καρολιδών, η οποία στρατηγική συνίστατο στην επαναδημιουργία του φραγκικού βασιλείου υπό την ηγεμονία τους. Ο Bernard Bachrach αναφέρει τρεις αρχές της ευρείας στρατηγικής, που κάλυψαν γενιές ηγεμόνων των Καρολιδών: “Η πρώτη αρχή… ήταν να επεκταθούν προσεκτικά από Καρολίγγεια βάση της Αυστρασίας. Η δεύτερη αρχή ήταν να εμπλέκονται σε μία περιοχή κάθε φορά, μέχρι αυτή να κατακτηθεί. Η τρίτη αρχή ήταν να αποφεύγουν να εμπλέκονται πέρα από τα σύνορα του φραγκικού βασιλείου, ή να το κάνουν αυτό μόνο όταν ήταν απολύτως αναγκαίο και τότε πάλι όχι με σκοπό την κατάκτηση” <ref>Bachrach, 49-50.</ref>.

Αυτό είναι σημαντικό στη μεσαιωνική ιστορία, καθώς χωρίς τέτοια στρατιωτική οργάνωση και την ευρεία τους στρατηγική, οι Καρολίδες δεν είχαν ποτέ επιτυχία να γίνουν βασιλείς των Φράγκων, όπως νομιμοποιήθηκαν από τον Πάπα. Παραπέρα, ήταν λόγω των προσπαθειών τους και της οργάνωσής τους που ο Καρλομάγνος μπόρεσε να γίνει τόσο ισχυρός βασιλιάς και να στεφθεί Αυτοκράτορας των Ρωμαίων το 800 μ.Χ. Χωρίς τις προσπάθειες των προκατόχων του, δεν θα μπορούσε να ήταν τόσο επιτυχημένος όσο ήταν και η προσπάθεια αναβίωσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Δύση ήταν πιθανόν να μην είχε συμβεί.
==Γενεαλογία Καρολιδών==
{{familytree/start}}
{{familytree | | | | | | | | | | | | | Αρν | | | | | | | | | | | | | | ΠεΛ |Αρν=άγιος [[Αρνούλφος του Μετς|Αρνούλφος]]<br>επίσκοπος του Μετς<br>ΑΡΝΟΥΛΦΙΔΕΣ|ΠεΛ=[[Πεπίνος του Λάντεν]] ο ''Πρεσβύτερος''<br>μαγιορδόμος της Αυστρασίας<br>ΠΕΠΙΝΙΔΕΣ}}
{{familytree | | | | | | | | | |,|-|-|-|(| | | | | | | |,|-|-|-|v|-|-|-|v|-|-|-|.}}
{{familytree | | | | | | | | | Χλο | | Ανσ |~|~|~|~|~| Μπε | | Μπα | | Γρι | | Γερ |Χλο=[[Χλοδόλφος του Μετς|Χλοδόλφος]]<br>επίσκοπος του Μετς|Ανσ=[[Ανσέγκιζελ]]<br>δούκας, δομέστικος|Μπε=[[Αγία Μπέγκα]]|Μπα=[[Μπάβο της Γάνδης]]<br>άγιος|Γρι=[[Γκρίμοαλντ ο Πρεσβύτερος]]<br>μαγιορδόμος της Αυστρασίας|Γερ=[[Γερτρούδη της Νιβέλ]]}}
{{familytree | | | | | | | | | | | | | |)|-|-|-|v|-|-|-|.| | | | | | | |!}}
{{familytree | | | | | | | | | | | | | ΠεΒ | | ΜαΛ | | Κλο |~| ΘεΓ | | Χιλ |ΠεΒ=[[Πεπίνος του Χέρσταλ]] ο ''Μεσαίος''<br>μαγιορδόμος|ΜαΛ=[[Μάρτιν του Λον|Μάρτιν]]<br>κόμης του Λον|Κλο=Κλοτίλδη|ΘεΓ=[[Θευδέριχος Γ΄]]<br>βασ. της Νευστρίας<br>[[Μεροβίγγειοι|ΜΕΡΟΒΙΓΓΕΙΟΙ]]|Χιλ=[[Χιλδεβέρτος ο Υιοθετημένος]]<br>βασ. της Αυστρασίας}}
{{familytree | |,|-|-|-|v|-|-|-|-|-|-|-|+|-|-|-|.}}
{{familytree | Γκρ | | Ντρ | | | | | | ΚαΜ | | Χιλ |Γκρ=(1) [[Γκρίμοαλντ ο Νεότερος|Γκρίμοαλντ]]<br>μαγιορδόμος της Νευστρίας|Ντρ=(1) [[Δρόγων της Καμπανίας|Ντρόγκο]]<br>δούκας της Καμπανίας|ΚαΜ=(2) [[Κάρολος Μαρτέλος|Κάρολος]] ο ''Μαρτέλος''<br>μαγιορδόμος,<br>βασ. των Φράγκων<br>ΚΑΡΟΛΙΔΕΣ|Χιλ=(2) [[Χίλντεμπρανντ Α΄|Χίλντεμπρανντ]]<br>δούκας της Βουργουνδίας}}
{{familytree | |!| | | |!| | | |,|-|-|-|+|-|-|-|v|-|-|-|v|-|-|-|v|-|-|-|.}}
{{familytree | Θευ | | Ουγ | | Κλμ | | Πεπ | | Γκρ | | Βερ | | Ιερ | | Ρεμ |Θευ=[[Θευδοάλδος]]<br>μαγιορδόμος|Ουγ=[[Ούγος της Καμπανίας|Ούγος]]<br>αρχιεπίσκοπος της Ρουέν|Κλμ=[[Καρλομάνος (υιός Καρόλου Μαρτέλου)|Καρλομάνος]]<br>μαγιορδόμος της Αυστρασίας|Πεπ=[[Πιπίνος ο Βραχύς|Πεπίνος]] ο ''Βραχύς''<br>βασ. των Φράγκων|Γκρ=[[Γκρίφο]]|Βερ=(νόθος) [[Βερνάρδος (γιος Καρόλου Μαρτέλου)|Βερνάρδος]]<br>ηγούμενος του Αγ. Καντέν|Ιερ=(νόθος) [[Ιερώνυμος (γιος του Καρόλου Μαρτέλου)|Ιερώνυμος]]<br>επίτροπος αββαείου Αγ. Καντέν|Ρεμ=(νόθος) [[Ρεμίγκιος της Ρουέν|Ρεμίγκιος]]<br>αρχιεπίσκοπος της Ρουέν}}
{{familytree | | | | | | | | | | | | | |)|-|-|-|.| | | |)|-|-|-|.}}
{{familytree | | | | | | | | | | | | | ΚαΑ | | Κλμ | | Αδα | | Βαλ |ΚαΑ=[[Καρλομάγνος|Κάρολος Α΄ ο μέγας (Καρλομάγνος)]]<br>βασ. των Φράγκων, των Λομβαρδών<br><small>σύζ.1.[[Χιμιλτρούδη]]<br>2.[[Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου|Χιλδεγάρδη]]|Κλμ=[[Καρλομάνος Α΄]]<br>βασ. των Φράγκων|Αδα=άγιος [[Αδαλάρδος του Κορμπί|Αδαλάρδος]]<br>ηγούμενος του Κορμπί|Βαλ=[[Βάλα του Κορμπί|Βάλα]]<br>ηγούμενος του Κορμπί}}
{{familytree | |,|-|-|-|v|-|-|-|v|-|-|-|(}}
{{familytree | Πεκ | | ΚαΝ | | ΠεΙ | | ΛοΑ |Πεκ=(1) [[Πεπίνος ο Κυφός|Πεπίνος]] ο ''Κυφός''<br>|ΚαΝ=(2) [[Κάρολος ο Νεότερος|Κάρολος]] ο ''Νεότερος''<br>βασ. των Φράγκων|ΠεΙ=(2) (Καρλομάν) [[Πεπίνος της Ιταλίας|Πεπίνος]]<br>βασ. των Λομβαρδών|ΛοΑ=(3) [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκος Α΄]] ο ''Ευσεβής''<br>βασ. των Φράγκων, Ακουϊτανίας, Ανατ. Φραγκίας}}
{{familytree | | | | | | | | | |!| | | |)|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|v|-|-|-|-|-|-|-|v|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|.}}
{{familytree | | | | | | | | | Βερ | | ΛοΑ | | | | | | | | | | ΠεΑ | | | | | | ΛοΒ | | | | | | | | | | | | | | | | | | ΚαΒ |Βερ=(νόθος) [[Βερνάρδος της Ιταλίας|Βερνάρδος]]<br>βασ. των Λομβαρδών|ΛοΑ=[[Λοθάριος Α΄]]<br>βασ. της Μέσης Φραγκίας, Βαυαρίας, Ανατ. Φραγκίας<br>ΚΛΑΔΟΣ ΛΟΘΑΡΙΓΓΙΑΣ|ΠεΑ=[[Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας|Πεπίνος Α΄]]<br>βασ. της Ακουϊτανίας, δούκας του Μέιν|ΛοΒ=[[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκος Β΄]] ο ''Γερμανικός''<br>βασ. της Ανατ. Φραγκίας<br>ΚΛΑΔΟΣ ΑΝΑΤ. ΦΡΑΓΚΙΑΣ|ΚαΒ=[[Κάρολος ο Φαλακρός|Κάρολος Β΄]] ο ''Φαλακρός''<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας, Λομβαρδίας, Ανατ. Φραγκίας<br>ΚΛΑΔΟΣ ΔΥΤ. ΦΡΑΓΚΙΑΣ}}
{{familytree | | | | | | | | | |!| | | |)|-|-|-|v|-|-|-|.| | | |)|-|-|-|.| | | |)|-|-|-|v|-|-|-|.| | | |,|-|-|-|v|-|-|-|+|-|-|-|.}}
{{familytree | | | | | | | | | Πεπ | | ΛοΒ | | ΛθΒ | | Καρ | | ΠεΒ | | Κρλ | | ΚΓε | | ΛοΓ | | ΚαΓ | | Λθρ | | Κλμ | | ΛοΤ | | Κάπ |Πεπ=[[Πεπίνος του Βερμαντουά|Πεπίνος]]<br>κόμης του Βερμαντουά|ΛοΒ=[[Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας|Λουδοβίκος Β΄]] ο ''Νέος''<br>βασ. της Λομβαρδίας, Δυτ. Φράγκων|ΛθΒ=[[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας|Λοθάριος Β΄]]<br>βασ. της Λοθαριγγίας|Καρ=[[Κάρολος της Προβηγκίας|Κάρολος]]<br>βασ. της Προβηγκίας|ΠεΒ=[[Πεπίνος Β΄ της Ακουιτανίας|Πεπίνος Β΄]]<br>βασ. της Ακουϊτανίας|Κρλ=[[Κάρολος, αρχιεπίσκοπος του Μάιντς|Κάρολος]]<br>αρχιεπίσκοπος του Μάιντς|ΚΓε=[[Καρλομάνος της Βαυαρίας|Καρλομάνος]]<br>βασ. της Βαυαρίας, Λομβαρδίας|ΛοΓ=[[Λουδοβίκος ο Νεότερος|Λουδοβίκος Γ΄]] ο ''Νεότερος''<br>βασ. της Σαξονίας, Βαυαρίας|ΚαΓ=[[Κάρολος ο Παχύς|Κάρολος Γ΄]] ο ''Παχύς''<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας, Λομβαρδίας, Ανατ. Φραγκίας|ΛοΤ=[[Λουδοβίκος ο Τραυλός|Λουδοβίκος Β΄]] ο ''Τραυλός''<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας, Ακουϊτανίας|Κάπ=[[Κάρολος το Παιδί|Κάρολος]] ο ''Παις''<br>βασ. της Ακουϊτανίας|Λθρ=[[Λοθάριος ο Χωλός]]<br>μοναχός|Καρλο=Καρλομάν<br>αββάς|Κλμ=[[Καρλομάνος (υιός Καρόλου του Φαλακρού)|Καρλομάν]]<br>μοναχός}}
{{familytree | | | | | | | | | |!| | | | | | | |!| | | | | | | | | | | | | | | |!| | | |!| | | |!| | | |,|-|-|-|v|-|-|-|(}}
{{familytree | | | | | | | | | ΕρΑ | | | | | | ΟΑλ | | | | | | | | | | | | | | Αρν | | Ουγ | | Βρδ | | ΛοΓ | | ΚαΒ | | ΚαΓ |ΕρΑ=[[Ερβέρτος Α΄ του Βερμαντουά|Ερβέρτος Α΄]]<br>κόμης του Βερμαντουά<br>ΕΡΒΕΡΤΙΔΕΣ|ΟΑλ=[[Ούγος της Αλσατίας|Ούγος]]<br>δούκας της Αλσατίας|Αρν=(νόθος) [[Αρνούλφος της Καρινθίας|Αρνούλφος]]<br>βασ. της Ανατ. Φραγκίας, Λομβαρδίας|Ουγ=[[Ούγος της Σαξονίας|Ούγος]]<br>κόμης της Σαξονίας|Βρδ=(νόθος) [[Βερνάρδος (υιός Καρόλου του Παχύ)|Βερνάρδος]]<br>|ΛοΓ=[[Λουδοβίκος Γ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος Γ΄]]<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας|ΚαΒ=[[Καρλομάνος Β΄|Καρλομάν Β΄]]<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας|ΚαΓ=[[Κάρολος Γ΄ της Γαλλίας|Κάρολος Γ΄]] ο ''Απλός''<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας}}
{{familytree | | | | | |,|-|-|-|(| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |)|-|-|-|v|-|-|-|.| | | | | | | | | | | |!}}
{{familytree | ΡοΑ |~| Βεα | | ΕρΒ | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | Λοπ | | Ρατ | | Ζβε | | | | | | | | | | ΛοΔ |ΡοΑ=[[Ροβέρτος Α΄ της Γαλλίας|Ροβέρτος Α΄]]<br>βασ. της Δυτικής Φραγκίας<br>[[Οίκος των Ροβερτιδών|ΟΙΚΟΣ ΡΟΒΕΡΤΙΔΩΝ]]|Βεα=Βεατρίκη|ΕρΒ=[[Ερβέρτος Β΄ του Βερμαντουά|Ερβέρτος Β΄]]<br>κόμης του Βερμαντουά, Μω, Σουασόν|Λοπ=[[Λουδοβίκος το Παιδί|Λουδοβίκος Δ΄]] ο ''Παις''<br>βασ. της Ανατ. Φραγκίας|Ρατ=(νόθος) [[Ρατόλδος]]<br>βασ. της Λομβαρδίας|Ζβε=(νόθος) [[Ζβέντιμπολντ]]<br>βασ. της Λοθαριγγίας|ΛοΔ=[[Λουδοβίκος Δ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος Δ΄]] ο ''Υπερπόντιος''<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας}}
{{familytree | |!| | | |,|-|-|-|+|-|-|-|v|-|-|-|v|-|-|-|v|-|-|-|.| | | | | | | | | | | | | | | | | | | |,|-|-|-|-|-|-|-|(}}
{{familytree | ΟυΜ | | Ευδ | | ΑδΑ | | ΕρΓ | | Ροβ | | Ουγ | | Γκυ | | | | | | | | | | | | | | | | | | Λοθ | | | | | | ΚΚΛ |ΟυΜ=[[Ούγος ο Μέγας]]<br>δούκας των Φράγκων|Ευδ=Εύδης<br>κόμης του Αμιέν, Βιέν|ΑδΑ=[[Αδαλβέρτος Α΄ του Βερμαντουά|Αδαλβέρτος Α΄]]<br>κόμης του Βερμαντουά|ΕρΓ=[[Ερβέρτος Γ΄ του Ομουά|Ερβέρτος Γ΄]]<br>κόμης του Ομουά|Ροβ=[[Ροβέρτος του Μω|Ροβέρτος]]<br>κόμης του Μω (Καμπανίας)|Ουγ=[[Ούγος του Βερμαντουά (επίσκοπος)|Ούγος]]<br>αρχιεπίσκοπος της Ρενς|Γκυ=[[Γκυ Α΄ του Σουασόν|Γκυ Α΄]]<br>κόμης του Σουασόν|Λοθ=[[Λοθάριος της Φραγκίας|Λοθάριος]]<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας|ΚΚΛ=[[Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης|Κάρολος]]<br>δούκας της Κάτω Λωρραίνης}}
{{familytree | |!| | | |,|-|-|-|+|-|-|-|.| | | |!| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |,|-|-|-|(| | | |,|-|-|-|(}}
{{familytree | ΟυΚ | | ΕρΓ | | ΟθΑ | | Λιο | | ΕρΜ | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | ΛοΕ | | Αρν | | Οθω | | ΛΚΛ |ΟυΚ=[[Ούγος Καπέτος]]<br>βασ. της Δυτικής Φραγκίας|ΕρΓ=[[Ερβέρτος Γ΄ του Βερμαντουά|Ερβέρτος Γ΄]]<br>κόμης του Βερμαντουά|ΟθΑ=[[Όθων Α΄ του Σινύ|Όθων Α΄]]<br>κόμης του Σινύ<br>ΚΛΑΔΟΣ ΣΙΝΥ|Λιο=[[Λιούντολφ του Βερμαντουά|Λιούντολφ]]<br>επίσκοπος του Νουαγιόν|ΕρΜ=[[Ερβέρτος Γ΄ του Μω|Ερβέρτος Γ΄]]<br>κόμης του Μω|ΛοΕ=[[Λουδοβίκος Ε΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος Ε΄]]<br>βασ. της Δυτ. Φραγκίας|Αρν=(νόθος) [[Αρνούλφος, αρχιεπίσκοπος του Ρενς|Αρνούλφος]]<br>αρχιεπίσκοπος του Ρενς|Οθω=[[Όθων της Κάτω Λωρραίνης|Όθων]]<br>δούκας της Κάτω Λωρραίνης|ΛΚΛ=[[Λουδοβίκος της Κάτω Λωρραίνης|Λουδοβίκος]]<br>διεκδικητής της Δυτικής Φραγκίας}}
{{familytree | |,|-|-|-|(| | | |!| | | | | | | |!}}
{{familytree | ΑδΒ | | Οθω | | ΛοΑ | | | | | | Στε |ΑδΒ=Αδαλβέρτος Β΄<br>κόμης του Βερμαντυά|Οθω=[[Όθων του Βερμαντουά|Όθων]]<br>κόμης του Βερμαντουά|ΛοΑ=[[Λουδοβίκος Α΄ του Σινύ|Λουδοβίκος Α΄]]<br>κόμης του Σινύ, Βερντέν|Στε=[[Στέφανος του Μω|Στέφανος]]<br>κόμης του Μω}}
{{familytree | | | | | |!| | | |!}}
{{familytree | | | | | ΕρΔ | | ΛοΒ |ΕρΔ=[[Ερβέρτος Δ΄ του Βερμαντουά|Ερβέρτος Δ΄]]<br>κόμης του Βερμαντουά|ΛοΒ=[[Λουδοβίκος Β΄ του Σινύ|Λουδοβίκος Β΄]]<br>κόμης του Σινύ}}
{{familytree | | | | | |!| | | |!}}
{{familytree | | | | | ΟδΑ | | ΑρΑ |ΟδΑ=[[Όδων του Βερμαντουά|Όδων/Εύδης]]<br>κόμης του Βερμαντουά|ΑρΑ=[[Άρνολντ του Σινύ|Άρνολντ]]<br>κόμης του Σινύ}}
{{familytree | | | | | | | | | |!}}
{{familytree | | | | | | | | | ΟθΒ |ΟθΒ=[[Όθων Β΄ του Σινύ|Όθων Β΄]]<br>Κόμης του Σινύ}}
{{familytree | | | | | | | | | |!}}
{{familytree | | | | | | | | | Αλβ |Αλβ=[[Αλβέρτος του Σινύ|Αλβέρτος]]<br>κόμης του Σινύ}}
{{familytree | | | | | | | | | |!}}
{{familytree | | | | | | | | | ΛοΓ |ΛοΓ=[[Λουδοβίκος Γ΄ του Σινύ|Λουδοβίκος Γ΄]]<br>κόμης του Σινύ}}
{{familytree | | | | | | | | | |!}}
{{familytree | | | | | | | | | ΛοΔ |ΛοΔ=[[Λουδοβίκος Δ΄ του Σινύ|Λουδοβίκος Δ΄]]<br>κόμης του Σινύ}}
{{familytree/end |}}

==Παραπομπές==
<references />
==Βιβλιογραφία==
*Reuter, Timothy. ''Germany in the Early Middle Ages 800&ndash;1056''. New York: Longman, 1991.
*MacLean, Simon. ''Kingship and Politics in the Late Ninth Century: Charles the Fat and the end of the Carolingian Empire''. Cambridge University Press: 2003.
*Leyser, Karl. ''Communications and Power in Medieval Europe: The Carolingian and Ottonian Centuries''. London: 1994.
*Ferdinand Lot. (1891). "Origine et signification du mot «carolingien»." ''Revue Historique'', '''46'''(1): 68–73.
*Charles Oman. ''The Dark Ages, 476-918''. 6th ed. London: Rivingtons, 1914.
*Sidney Painter. ''A History of the Middle Ages, 284-1500''. New York: Knopf, 1953.
*"Astronomus", ''[http://www.intratext.com/X/LAT0459.HTM Vita Hludovici imperatoris]'', ed. G. Pertz, ch. 2, in Mon. Gen. Hist. Scriptores, II, 608.
*Reuter, Timothy (trans.) ''[https://web.archive.org/web/20100226063634/http://www.medievalsources.co.uk/fulda.htm The Annals of Fulda]''. (Manchester Medieval series, Ninth-Century Histories, Volume II.) Manchester: Manchester University Press, 1992.
*Einhard. ''[http://www.fordham.edu/halsall/basis/einhard.html Vita Karoli Magni] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080514190052/http://www.fordham.edu/halsall/basis/einhard.html |date=2008-05-14 }}''. Translated by Samuel Epes Turner. New York: Harper and Brothers, 1880.

{{Authority control}}

[[Κατηγορία:Αρχαίοι Γερμανοί]]
[[Κατηγορία:Δυναστεία των Καρολιδών| ]]
[[Κατηγορία:Πρώιμος Μεσαίωνας]]