Ετιέν ντε Βινιόλ

Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον ArisMethymna (συζήτηση | συνεισφορές) στις 15:11, 7 Ιανουαρίου 2025. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.
(διαφ.) ← Παλαιότερη έκδοση | Βλέπε τελευταία έκδοση (διαφ.) | Νεότερη έκδοση → (διαφ.)

Ο Στέφανος του Βινιόλ, κύριος του Μονμοριγιόν, καστροφύλακας του Λονγκυεβίλ, γαλλ.: Étienne de Vignolles, Sieur de Montmorillon, Chatelain de Longueville, επίσης γνωστός ως La Hire (1390 – 11 Ιανουαρίου 1443), ήταν Γάλλος στρατιωτικός διοικητής κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου.

Ο Λα Ιρ και ο Ξεντράιγ απεικονίζονται σε ένα εικονογραφημένο βιβλίο του 15ου αι.
Ο θυρεός του Στεφάνου του Βινιόλ.

Το παρωνύμιό του

Μία εξήγηση για το παρωνύμιό του La Hire θα ήταν ότι οι Άγγλοι τον αποκαλούσαν "the Hire-God" (Ira Dei: η οργή του Θεού). Εναλλακτικά, το όνομά του μπορεί απλώς να προέρχεται από το γαλλικό hérisson (σκαντζόχοιρος), επειδή είχε μια "ακανθώδη" (ευερέθιστη) διάθεση. [1]

Στρατιωτική σταδιοδρομία

Ο Λα Ιρ ακολούθησε στον Κάρολο Ζ' το 1418, όταν ο αγγλικός στρατός εισέβαλε στη Γαλλία. Αν και δεν ήταν ευγενής, ο La Hire θεωρούνταν πολύ ικανός στρατιωτικός ηγέτης, καθώς και καταξιωμένος αναβάτης. Τρία χρόνια αργότερα, το 1421, πολέμησε στη μάχη του Μπωζέ. Μαζί με τον Ιωάννη κόμη του Ντυνουά, ο Λα Ιρ ασχολήθηκε με τον εντοπισμό και τις αψιμαχίες στην ύπαιθρο βόρεια, ως το Παρίσι. Το 1427, τόσο ο Λα Ιρ όσο και ο κόμης του Ντυνουά ανακούφισαν την πολιορκία του Moνταρζί. Ήταν στενός σύντροφος της Ιωάννας της Λωραίνης. Ήταν ένας από τους λίγους στρατιωτικούς ηγέτες, που πίστεψαν σε αυτήν και στην έμπνευση που έφερε, και πολέμησε μαζί της στην Ορλεάνη. Στη μάχη του Παταί, ο Λα Ιρ διοικούσε την εμπροσθοφυλακή, και κέρδισε μία μεγάλη νίκη για τη Γαλλία. Ο Λα Ιρ ήταν επίσης γνωστός για την προσευχή του πριν πάει στη μάχη, κάτι που θα μπορούσε να αποδοθεί στην επιρροή της Ιωάννας. Το 1430 ο Λα Ιρ κατέλαβε την αγγλική οχύρωση του Σατώ γκαγιάρ. Φυλακίστηκε στο Ντουρντάν την άνοιξη του 1431. Κέρδισε τη μάχη του Ζερμεραουά το 1435 και έγινε στρατηγός της Νορμανδίας το 1438. Οι δύο τελευταίες μεγάλες στρατιωτικές του συμπλοκές σημειώθηκαν το 1440 στο Ποντουάζ, όπου βοήθησε τον κόμη του Ντυνουά να το καταλάβει από τους Άγγλους, και το 1442 βοήθησε τον Κάρολο Α΄ δούκα της Ορλεάνης στην κατάληψη του Λα Ρεόλ. [2] Απεβίωσε στο Moντωμπάν στις 11 Ιανουαρίου 1443, από άγνωστη ασθένεια.

Στη λαϊκή κουλτούρα

Στη γαλλική παράδοση, το "La Hire" χρησιμοποιείται ως άλλο όνομα για τον Βαλέ κούπα. [3] Το όνομά του παραμένει ως σύνθημα για μια χολερική διάθεση.

Λογοτεχνία

Δείτε επίσης

Αναφορές

  1. David Nicolle (2001). Orléans 1429. Botley, Oxford: Osprey. σελ. 14. ISBN 1-84176-232-6.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " Nicolle " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  2. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα DeVries, p. 188.
  3. Benham, William Gurney (6 Δεκεμβρίου 2012). «Chapter XV: The Carboard Court (Continued) - The Knave of Hearts and the Story of La Hire». Στο: Read, Benjamin, επιμ. Playing Cards - History of the Pack and Explanations of Its Many Secrets (στα English). Redditch, Worcestershire, West Midlands, England, United Kingdom: Read Books Ltd. σελίδες 114–117. ISBN 9781447422754. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2021. 

Σφάλμα αναφοράς: Η ετικέτα <ref> με όνομα «NIE» που ορίζεται μέσα στο <references> δεν χρησιμοποιείται σε προηγούμενο κείμενο.