Idi na sadržaj

Gerilsko ratovanje

S Wikipedije, slobodne enciklopedije

Gerilsko ratovanje je način ratovanja u kojem manje vojne ili paravojne jedinice napadaju neprijateljske jedinice na okupiranom djelu jedne države. Cilj takvog ratovanja je nanošenje ljudskih gubitaka i materijalne štete u svrhu slabljenja i demoralizacije suprotne strane. Gerilska vojska najčešće je ilegalna organizacija koja finansira i vrši diverzije, te potiče njene stanovnike na revoluciju ili neposlušnost.

Historija

[uredi | uredi izvor]

Prva uspješna gerilska vojska bila je vojska izraelskih pobunjenika koja je na tri godine izbacila Rimljane iz Galileje. U srednjem vijeku nezadovoljni seljaci okupljaju se u borbi protiv feudalaca, ali gotovo sve bune su ugušene krvlju. Na prostorima bivše Jugoslavije bila je poznata Seljačka buna pod vodstvom Matije Gupca. Sam naziv gerilsko ratovanje je nastao u vrijeme Napoleonovog osvajanja Španije, kada su Španci protiv Francuza vodili gerilu tj. "mali rat". U vrijeme Drugog svjetskog rata takav oblik ratovanja nazivao se još i partizanskim ratom. Razvio se je uglavnom u zemljama koje su bile pod kontrolom fašista i nacista.

Sadašnjost

[uredi | uredi izvor]

U novije vrijeme gerilsko ratovanje se najčešće primjenjuje u zemljama južne Amerike i Afrike.