Idi na sadržaj

Razlika između verzija stranice "Karlo Debeli"

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
[pregledana izmjena][pregledana izmjena]
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m r2.7.1) (robot dodaje: fa:شارل فربه
m r2.7.1) (robot mijenja: sh:Karlo III Debeli
Red 65: Red 65:
[[ro:Carol al III-lea, Împărat carolingian]]
[[ro:Carol al III-lea, Împărat carolingian]]
[[ru:Карл III Толстый]]
[[ru:Карл III Толстый]]
[[sh:Karlo III., car Svetog Rimskog carstva]]
[[sh:Karlo III Debeli]]
[[simple:Charles the Fat]]
[[simple:Charles the Fat]]
[[sk:Karol III. (Východofranská ríša)]]
[[sk:Karol III. (Východofranská ríša)]]

Verzija na dan 4 januar 2012 u 22:10

Karlo III Debeli (Charles le Gros)

Karlo III 'Debeli' (fr. Charles le Gros) (832. - 888.), Njemačko-rimski car od 881. - 887., kralj Italije od 879. - 887. i kralj Francuske od 884. - 887. godine.

Karlo III bio je treći sin Ludviga Njemačkog i njegove žene Hemme. Otac mu je prilikom podjele svoje države istočne Franačke 865. dao u vladanje Alemaniju u kojoj je preuzeo vlast nakon očeve smrti 876.

U novembru 879. njegov brat Karloman, kralj Italije, ga je malo prije svoje smrti odredio za nasljednika.

Njegov život pokazuje prije svega kako neki ljudi imaju nevjerojatnu sreću koju ničim nisu zaslužili. U vrijeme kada su ljudi u pravom smislu te riječi vršili pokolje kako bi došli do krune ovom caru je sve palo u šake bez imalo truda. Kao mlađi brat cara Karlomana Bavarskog on se bezbrižno prepustio svim životnim uživanjima do trenutka kada je od posljedice srčanog udara car prestao biti sposoban za vladanje. Umjesto da prepusti krunu svom sinu, Karloman za njemačko-rimskog cara i kralja Italije proglašava na opće iznenađenje Karla III. Smrt Karlomana, francuskog kralja 884. godine donijelo mu je i prijestolje Francuske.

U tom trenutku kada je prvi put bilo obnovljeno carstvo Karla Velikog od čega su svi očekivali opće poboljšanje života ovaj vladar se pokazao potpuno nesposobnim. Njegove vojne ekspedicije protiv Arapa u Italiji, te Vikinga u Francuskoj i Njemačkoj redovno su završavale neuspješno što rezultira kupovanjem mira s Vikinzima 886. godine.

Ta njegova odluka na kraju postaje kap koja prelijeva čašu. Pobuna u Njemačkoj predvođena sinom Karlomana Njemačkog rezultira dobrovoljnom abdikacijom Karla III. Ubrzo potom on umire u samostanu.

U Francuskoj ga nasljeđuje grof Odo, a u Njemačkoj Arnulf Karantanski.