Kufa
Kufa (arapski: الْكُوفَة “el-Kūfah”), koji se također piše Kufah, je grad u Iraku, udaljen oko 170 kilometara južno od Bagdada i 10 kilometara sjeveroistočno od Nadžafa. Nalazi se na obalama rijeke Eufrat. Procijenjeno stanovništvo grada u 2003. godini bila je 110.000. Trenutno su Kufa i Nedžaf spojeni u jedno urbano područje koje je uglavnom poznato u vanjskom svijetu kao 'Nedžef'.
Kufa
الْكُوفَة | |
|---|---|
| Država | Irak |
| Osnivač | Sa'd ibn Ebu Vekkas |
| Stanovništvo | |
| • Ukupno | 230,000 |
Uz Samaru, Kerbelu, Kadimiju i Nadžaf, Kufa je jedan od pet iračkih gradova koji su od velikog značaja za šiitske muslimane. Grad je osnovan 638. godine (17. hidžre) za vrijeme vladavine drugog pravednog halife, Omera ibnul-Hattaba, i bio je konačna prijestolnica posljednjeg pravednog halife, Alije ibn Ebu-Taliba. Kufa je također bila glavni grad osnivača Abasidskog halifata. Tokom zlatnog doba Islama bio je dom gramatičarima Kufe. Kufsko pismo je nazvano po ovom gradu.
Historija
urediOsnivanje tokom Omerove vladavine
urediNakon arapske hegemonije i pada Perzijskog carstva, i njegove geografske blizine carskoj prijestolnici, Ktesifonu) u bici kod Jermuka 636. godine, Kufa je osnovana i dobila ime 637-638 n.e., otprilike u isto vrijeme kad i Basra. Kufa i Basra su bili dva amsara (garnizonska grada) Iraka, koji su služili kao vojne baze i administrativni centri. Ashab islamskog poslanika Muhammeda Saʻda ibn Ebi Vekkasa osnovao ga je kao logorište u blizini lahmidskog arapskog grada Al-Hira i uključio ga kao grad od sedam divizija. Ne-Arapi su poznavali grad pod alternativnim imenima: Hirah i Akula, prije konsolidacije Abdul-Malika 691.[1] Omer, koji je dodijelio zemlju Jevreja u Arabiji svojim ratnicima, naredio je preseljenje Jevreja iz Hajbara na pojas zemlje u Kufi, 640.[2] 640-ih godina, stanovništvo Kufana bilo je uznemireno zbog toga što je Omerov guverner nepravedno dijelio ratni plijen. Godine 642. Omer je pozvao Sa'da u Medinu sa svojim tužiteljima. Uprkos tome što je utvrdio da je Sa'd nevin, Omer ga je svrgnuo da bi odvratio loše odnose. Prvo, Omer je imenovao Amara ibn Jasira, a za prvog guvernera Basre Ebu Musa el-Ašarija; ali kufanski huškači nisu prihvatili nijednog. Omer i Kufani su se konačno složili oko El-Mudžira ibn Šubaha.