Андрэй Уцюрын

Андрэй Уцюрын
	Андрэй Уцюрын
Дата нараджэньня	28 ліпеня 1971 (53 гады)
Месца нараджэньня	Пенза, РСФСР, СССР;
Месца вучобы	Саратаўскае вышэйшае ваеннае камандна-інжынернае вучылішча[d]; Акадэмія МУС Беларусі;
Занятак	афіцэр
Узнагароды

Андрэй Аляксандравіч Уцюрын (па-расейску: Андрей Александрович Втюрин; нар. 1971, Пенза, Пензенская вобласьць, РСФСР, СССР) — беларускі вайсковец рэжыму Лукашэнкі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1971 годзе ў Пензе. У 1992 годзе скончыў Саратаўскую вышэйшую вайсковую камандную вучэльню(uk) МЎС Расеі(be), у 2002 годзе — Акадэмію МЎС Беларусі.

З 1995 году працаваў у Службе бясьпекі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь.

Шэф-рэдактар «Нашай Нівы» Андрэй Дынько ўспамінаў, што ў сакавіку 2006 году, калі яго арыштавалі пасьля прэзыдэнцкіх выбараў, у камеру да арыштантаў заходзіў Уцюрын:

	Уцюрын, ня зьняўшы норкавай шапкі, пытаўся нас, хто мы, а мы, васьмёра нас было ў камеры, стаялі перад імі і адказвалі. І, калі хто адказваў яму па-беларуску, нянавісьць закіпала ў ім і аж вусны яму крывіла…^[1]

Кіраўнік Службы бясьпекі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь 17 ліпеня 2007 году^[2] па 11 верасьня 2014 году^[3]. 11 верасьня 2014 году прызначаны намесьнікам дзяржаўнага сакратара Рады бясьпекі^[3]^[4].

Узнагароды

мэдаль «За бездакорную службу»(be)
ордэн «За службу Радзіме»^[2].

Санкцыі ЭЗ

Пасьля прэзыдэнцкіх выбараў 2010 году, 2 лютага 2011 году быў унесены ў Чорны сьпіс Эўразьвязу^[5]. Згодна з рашэньнем Рады Эўрапейскага зьвязу(be) ад 15 кастрычніка 2012 году Ўцюрын як начальнік атраду бясьпекі прэзыдэнта быў прызнаны адказным за камандаваньне супрацоўнікамі ягонай службы, якія ўдзельнічалі ў допытах палітычных актывістаў пасьля Плошчы 2010^[6].

Крымінальная справа

Пад канец красавіка 2019 году зьявілася інфармацыя, што КДБ Беларусі затрымаў Уцюрына^[7], а яго катэдж у Драздах-2(be) апячатаны^[8]. 30 красавіка стала вядома, што ўказам ад 24 красавіка Лукашэнка звольніў Уцюрына з пасады намесьніка дзяржаўнага сакратара Рады бясьпекі «за ўчыненьне праступкаў, якія дыскрэдытуюць званьне войскаслужбоўца»^[9]^[10]. 4 траўня сьледчая ўправа КДБ паведаміла, што Ўцюрын быў затрыманы разам з доказамі злачынства пры атрыманьні 148600 даляраў ЗША ад прадстаўніка расейскай камэрцыйнай структуры за садзейнічаньне ў прасоўваньні ейных інтарэсаў у Беларусі^[11]^[12].

11 траўня 2019 году Лукашэнка паведаміў, што Ўцюрын трапіў у поле зроку праваахоўнікаў яшчэ да пераводу ў Раду бясьпекі ды ўжо на працягу амаль двух год знаходзіўся пад кантролем спэцслужбаў, у якіх было шмат фактаў пра яго проціпраўнаю дзейнасьць. Паводле Лукашэнкі, Уцюрына затрымалі з доказамі злачынства, калі «150 тысячаў даляраў яму чарговы раз прывезьлі расейцы»^[10].

Справу Уцюрына Вярхоўны суд Рэспублікі Беларусь пачаў разглядаць 10 сакавіка 2020 году; у працэсе некалькі разоў абвяшчаліся працяглыя перапынкі. Агулам на лаве падсудных апынулася 16 чалавекаў.

27 ліпеня 2020 году Вярхоўны суд прызнаў Уцюрына вінаватым у атрыманьні й падбухторваньні да дачы хабару й па сукупнасьці злачынстваў прызначыў 12 год пазбаўленьня волі ў калёніі ўзмоцненага рэжыму. Акрамя таго, прысудам суду Ўцюрын быў пазбаўлены званьня палкоўніка й яму было забаронена на працягу пяці год займаць пэўныя пасады^[13].

Знаходзіўся ў зьняволеньні да 2024 году, калі быў памілаваны^[14].

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Андрэй Уцюрын на сайце Belarus Profile

[1] shaniva.com

[100б-2] а ^б 100 уплывовых беларусаў

[ukaz-3] а ^б Указ Президента Республики Беларусь от 11 сентября 2014 года № 442 «О назначении А. А. Втюрина»

[4] Андрэй Уцюрын назначаны Намеснікам Дзяржаўнага сакратара Савета Бяспекі

[5] Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС (бел.). Наша Ніва (2011-10-11). Архіўная копія ад 2017-10-22 г.

[6] COUNCIL DECISION 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus

[7] racyja.com

[8] shaniva.by

[9] Указ Президента Республики Беларусь от 24 апреля 2019 года № 158 «Об А. А. Втюрине»

[blr.belta.by-10] а ^б blr.belta.by

[11] .by

[12] shaniva.by

[13] Суд приговорил Втюрина к 12 годам колонии

[14] «Наша Ніва»: Лукашенко помиловал экс-заместителя госсекретаря Совета безопасности Андрея Втюрина (рас.) Reform.news(be)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

п а р «Чорны сьпіс» ЭЗ і ЗША
верасень 2004 (4)	Уладзімер Навумаў · Дзьмітры Паўлічэнка · Юры Сівакоў · Віктар Шэйман
сьнежань 2004 (6)	Юры Падабед · Лідзія Ярмошына
3 кастрычніка 2006 (41)	Юры Азаронак · Васіль Дземянцей(be) · Віктар Галаванаў · Аляксандар Зімоўскі · Аляксандар Каляда · Уладзімер Канаплёў · Сяргей Касьцян · Леанід Козік · Тацяна Краўчанка · Мікалай Купрыянаў · Уладзімер Курловіч · Мікалай Лазавік · Аляксандар Лукашэнка · Віктар Лукашэнка · Леанід Лучына · Пётар Міклашэвіч · Мікалай Мяцеліца · Генадзь Нявыглас · Міхаіл Орда · Міхаіл Пішчулёнак · Алег Праляскоўскі · Натальля Пяткевіч · Аляксандар Радзькоў · Надзея Равуцкая · Анатоль Рубінаў · Аляксей Рыбакоў · Уладзімер Русакевіч · Яўген Сьмірноў · Сьцяпан Сухарэнка · Алег Сьліжэўскі · Мікалай Трубнікаў · Мікалай Усаў · Аляксандар Харытон · Мікалай Чаргінец · Леанід Ясіновіч
23 сакавіка 2012	У сьпіс уваходзяць 243 асобы і 32 кампаніі
19 жніўня 2020 12 кастрычніка 2020 17 сьнежня 2020 21 чэрвеня 2021 24 чэрвеня 2021	У сьпіс уваходзяць 166 асобаў і 15 кампаніяў