Анатоль Франс
 |
Франс, Анато́ль (па-француску: Anatole France, сапраўднае імя Jacques Anatole François Thibault) (16 красавіка 1844 – 12 кастрычніка 1924) — францускі раманіст і літаратурны крытык, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры за 1921 год.
Дэбютам Анатоля Франса стаў томік вершаў у стылі парнаскай школы «L’Etui de Nacre» і антычная драма ў вершах, «Les Noces Corinthiennes»; потым літаратар пісаў невялікія апавяданьні, аповесьці, псыхалягічныя і сацыяльныя раманы, крытычныя нарысы, газэтныя 'ронікі (доўгі час Франс быў штатным храністам у францускай газэце «Temps»).
Выбраныя цытаты
- „Іронія - гэта апошняя фаза расчараваньня”.
- „Выпадак - гэта псэўданім Бога, які не жадае пад чымсьці асабіста падпісацца”.
Творы
- "Чырвоная лілія", Le lys rouge
- "Гісторыі сучаснасьці", Histoire contemporaine
- "На белай скале", Sur la pierre blanche
- "Жыцьцё Жанны д'Арк", Vie de Jeanne d'Arc
- "Сад Эпікура", Le Jardin d'Épicure
Вонкавыя спасылкі
Анатоль Франс — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
| ||||||||