Макс Вэбэр
Макс Вэбэр | |
| Max Weber | |
 Макс Вэбэр у 1894 годзе | |
| Дата нараджэньня | 21 красавіка 1864 |
|---|---|
| Месца нараджэньня | Эрфурт, Саксонія |
| Дата сьмерці | 14 чэрвеня 1920 |
| Месца сьмерці | Мюнхэн, Баварыя |
| Прычына сьмерці | пнэўманія[1] і гішпанскі грып[1] |
| Месца пахаваньня | |
| Грамадзянства | немец |
| Месца вучобы | Гэйдэльбэрскі Ўнівэрсытэт |
| Занятак | юрыст, эканаміст, сацыёляг, філёзаф, антраполяг, адвакат, прафэсар унівэрсытэту, музыказнаўца, палітык, гісторык |
| Навуковая сфэра | сацыялёгія, эканоміка, права |
| Месца працы | Фрайбурскі Ўнівэрсытэт, Нэйдэльбэрскі Ўнівэрсытэт, Венскі Ўнівэрсытэт, Мюнхенскі Ўнівэрсытэт |
| Сябра ў | Pan-German League[d], German Sociological Association[d], Баварская акадэмія навук[d], Гайдэльбергская акадэмія навук[d][3], Гайдэльбергская акадэмія навук[d][3] і Студэнцкая карпарацыя Алеманія Гайдэльберг[d] |
| Навуковы кіраўнік | Левін Гольдшміт[d], Аўгуст Майцэн[d] і Рудольф фон Гнайст[d] |
| Вучні | Альфрэд Шуц[d] і Гаральд Гарфінкель[d] |
| Бацька | Макс Вэбэр[d][4] |
| Маці | Гэлена Вэбэр[d][4] |
| Подпіс | 
|
Макс Вэ́бэр (нар. 21 красавіка 1864 года ў Эрфурце, Саксонія, пам. 14 чэрвеня 1920 года ў Мюнхэне) — нямецкі сацыёляг, эканаміст, юрыст. Старэйшы брат вядомага сацыёляга Альфрэда Вэбэра.
Біяграфія
Бацька Макса Вэбэра, таксама як і яго сын, быў доктарам права і вядомым палітыкам. Макс быў самым старым зь дзевяці дзяцей у сям’і. Дзяцінства і маладосьць Макс правёў у Бэрліне. У 1882—1884 гг., ён вывучаў права, філязофію і эканоміку ў Гэйдэльбэрскім унівэрсытэце. У 1883-1884 гг. Макс быў вымушаны спыніць вучобу і пайсьці ў войска. Пасьля сканчэньня службы, ён яшчэ год вучыўся ва ўнівэрсытэце ў Бэрліне, а потым перавёўся ў Гёцінген, дзе скончыў сваю вышэйшую адукацыю ў 1886 годзе.
У 1886—1893 гг., Макс Вэбэр пасяліўся ў Шарлотэнбургу, прадмесьці Бэрліна, дзе працаваў над сваёй доктарскай дысэртацыяй, якую пасьпяхова абараніў у 1889 годзе. Пасьля атрыманьня доктарскай ступені ў 1892 годзе, Макс Вэбэр атрымаў пасаду прафэсара і пачаў выкладаць права ў Бэрлінскім Унівэрсытэце. У 1893 годзе ён ажаніўся з Мар’янай Шнітгер.
У 1894 годзе Макс Вэбэр атрымаў пасаду прафэсара на катэдры палітычнай эканоміі ў Фрайбурскім Унівэрсытэце, якую займаў да 1897 года, калі перайшоў у Нэйдэльбэрскі Ўнівэрсытэт. Там ён стаў прафэсарам эканомікі і захапіўся неакантыянскай бадэнскай школы. Пасьля сьмерці бацькі ў 1897 годзе Макс Вэбэр перажыў цяжкае псыхалягічнае захворваньне, якое на некаторы час спыніла яго навуковую кар’еру.
У 1903 годзе была выдадзена кніга Вэбэра “Пратэстанцкая этыка і дух капіталізму”. У 1912 годзе Макс Вэбэр спрабаваў стварыць левацэнтрысцкую партыю, якая павінна была спалучыць ідэі сацыял-дэмакратыі і лібэралізму, але з гэтага нічога не атрымалася. У 1915 годзе, пад час Першай Сусьветнай вайны, Вэбэр стаў дырэктарам вайсковага шпіталю ў Гэйдэльбэргу, а пасьля вайны, у 1918 годзе, стаў саветнікам Нямецкай Камісіі па Разбраеньню, якая працавала гад Вэрсалькай Дамовай. Прыймаў значны ўдзел у стварэньні Вэймарскай Канстытуцыі, актыўна выступаючы за артыкул 48, які дазваляў кіраваць Нямеччынай пад час выключных сытуацыяў з дапамогай дэкрэтаў, дзякуючы якой, некалькі гадоў пазьней, Гітлер змог усталяваць сваю дыктатуру.
Вэбэр вярнуўся ва ўнівэрсытэт у 1918 годзе, атрымаўшы катэдру ў Вене, а ў наступным годзе атрымаў першую ў Нямеччыне катэдру сацыялёгіі ў Мюнхэне. На гэтай пасадзе ён працаваў да самай сьмерці.
Памёр ад запаленьня лёгкіх 14 чэрвеня 1920 года.
Навуковыя працы
Асноўнымі навуковымі працамі Макса Вэбэра сталі “Пратэстанцкая этыка і дух капіталізму (Die protestantische Ethik und der Geist des Kapitalismus)”, 1905 год і “Эканоміка і грамадзтва (Wirtschaft und Gesellschaft)”, 1922 год.
Вонкавыя спасылкі
Макс Вэбэр — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Шаблён:Link FA
Шаблён:Link GA
Шаблён:Link GA