Студня: розьніца паміж вэрсіямі
д робат дадаў: ko:우물 |
Idioma-bot (гутаркі | унёсак) д робат дадаў: lt:Šulinys |
||
Радок 40: | Радок 40: | ||
[[ko:우물]] |
[[ko:우물]] |
||
[[li:Waterpöt]] |
[[li:Waterpöt]] |
||
[[lt:Šulinys]] |
|||
[[lv:Aka]] |
[[lv:Aka]] |
||
[[nl:Waterput]] |
[[nl:Waterput]] |
Вэрсія ад 23:21, 10 лютага 2009
Студня, калодзеж — гідратэхнічнае збудаваньне для здабычы грунтавых водаў. Разам з іншымі малымі архітэктурнымі формамі студня актыўна ўдзельнічае ў фармаваньні ансамбля сядзібы, сельскага населенага пункта і інш. Зараз ім на зьмену прыходзяць калонкі.
Тыпы
- Студні-калаўроты — будаваліся пры глыбокім заляганьні водных гарызонтаў.
- Студні-жураўлі — пры неглыбокім заляганьні.
Канструкцыя
У Беларусі канструкцыя калодзежнага праёму вылучалася разнастайцнасьцю. Так, на Палесьсі, дзе вада неглыбока, выкарыстоўвалі тоўстыя ствалы дрэваў з выдаўбленай сарцавінай (студні-каўдубы). У Цэнтральнай Беларусі праём мацавалі драўлянымі плашкамі, якія ставіліся як вэртыкальна (у некалькі ярусаў), так і гарызантальна (клаліся адна на адну). У апошнім выпадку яны мацаваліся па кутах палямі. Шырока вядомая была і зрубная канструкцыя калодзежных праёмаў. У Панямоньні калодзежы выкладаліся з каменьняў.
Бібліяграфія
- Беларусы: У 8 т. Т.2. Дойлідства/ А. І. Лакотка; Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэдкал.: В. К. Бандарчык, М. Ф. Піліпенка, А. І. Лакотка. — Мн.: Тэхналогія, 1997. — 391 с.: шл. ISBN 985-6234-28-X.
Вонкавыя спасылкі
Студня — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў