Студня: розьніца паміж вэрсіямі
Movses-bot (гутаркі | унёсак) д r2.6.5) (робат дадаў: eu:Putzu |
д r2.5.4) (робат дадаў: chy:Vótâháéno |
||
Радок 81: | Радок 81: | ||
[[ta:கிணறு]] |
[[ta:கிணறு]] |
||
[[te:బావి]] |
[[te:బావి]] |
||
[[chy:Vótâháéno]] |
|||
[[uk:Криниця]] |
[[uk:Криниця]] |
||
[[vi:Giếng khoan]] |
[[vi:Giếng khoan]] |
Вэрсія ад 08:23, 9 чэрвеня 2012
Студня, калодзеж — гідратэхнічнае збудаваньне для здабычы грунтавых водаў. Разам з іншымі малымі архітэктурнымі формамі студня актыўна ўдзельнічае ў фармаваньні ансамбля сядзібы, сельскага населенага пункта і інш. Зараз ім на зьмену прыходзяць калонкі.
Тыпы
- Студні-калаўроты — будаваліся пры глыбокім заляганьні водных гарызонтаў.
- Студні-жураўлі — пры неглыбокім заляганьні.
Канструкцыя
У Беларусі канструкцыя калодзежнага праёму вылучалася разнастайцнасьцю. Так, на Палесьсі, дзе вада неглыбока, выкарыстоўвалі тоўстыя ствалы дрэваў з выдаўбленай сарцавінай (студні-каўдубы). У Цэнтральнай Беларусі праём мацавалі драўлянымі плашкамі, якія ставіліся як вэртыкальна (у некалькі ярусаў), так і гарызантальна (клаліся адна на адну). У апошнім выпадку яны мацаваліся па кутах палямі. Шырока вядомая была і зрубная канструкцыя калодзежных праёмаў. У Панямоньні калодзежы выкладаліся з каменьняў.
Літаратура
- Беларусы: У 8 т. Т.2. Дойлідства/ А. І. Лакотка; Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэдкал.: В. К. Бандарчык, М. Ф. Піліпенка, А. І. Лакотка. — Мн.: Тэхналогія, 1997. — 391 с.: іл. ISBN 985-6234-28-X.
Вонкавыя спасылкі
Студня — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў