Перайсьці да зьместу

Сапежышкі: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Зьмест выдалены Змесціва дададзена
Створана старонка са зьместам '{{Населены пункт/Летува |Назва = Сапежышкі |Лацінка = Sapiežyški |Статус = мястэчка |Назва ў родным склоне = Сапежышкаў |Назва летувіскай мовай = Zapyškis |Герб = Zapyskis COA.jpg |С...'
 
 
(не паказаная 1 прамежная вэрсія аўтарства таго ж удзельніка)
Радок 53: Радок 53:


== Назва ==
== Назва ==
{{Асноўны артыкул|Румш}}

Назва мястэчка ўтварылася ад прозьвішча яго ўладаньнікаў — [[Сапегі|Сапегаў]]<ref>Vanagas A. Lietuvos miestų vardai (antrasis leidimas). — Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2004. P. 253.</ref>.
Назва мястэчка ўтварылася ад прозьвішча яго ўладаньнікаў — [[Сапегі|Сапегаў]]<ref>Vanagas A. Lietuvos miestų vardai (antrasis leidimas). — Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2004. P. 253.</ref>.


Радок 70: Радок 68:
{{Населеныя пункты на Нёмане}}
{{Населеныя пункты на Нёмане}}


[[Катэгорыя:Ковенскі павет]]
[[Катэгорыя:Мястэчкі Ковенскага павету]]

Цяперашняя вэрсія на 17:13, 9 сьнежня 2023

Сапежышкі
лац. Sapiežyški
лет. Zapyškis
Герб Сапежышкаў


Краіна: Летува
Павет: Ковенскі
Раён: Ковенскі
Вышыня: 76 м н. у. м.
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 54°55′30″ пн. ш. 23°39′0″ у. д. / 54.925° пн. ш. 23.65° у. д. / 54.925; 23.65Каардынаты: 54°55′30″ пн. ш. 23°39′0″ у. д. / 54.925° пн. ш. 23.65° у. д. / 54.925; 23.65
Сапежышкі на мапе Летувы
Сапежышкі
Сапежышкі
Сапежышкі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Сапежышкі (лет. Zapyškis) — мястэчка ў Летуве, на левым беразе Нёману. Цэнтар староства Ковенскага раёну Ковенскага павету.

Сапежышкі — даўняе места гістарычнай Ковеншчыны.

Назва мястэчка ўтварылася ад прозьвішча яго ўладаньнікаў — Сапегаў[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].

Упершыню ўпамінаюцца ў XVI ст., калі вялікі князь Аляксандар перадаў гэтыя землі свайму сакратару Івану Сапегу. У 1578 годзе Сапегі збудавалі тут гатычны касьцёл.

  • 1827 год — 386 чалавек[5]
  1. ^ Vanagas A. Lietuvos miestų vardai (antrasis leidimas). — Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2004. P. 253.
  2. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  3. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  5. ^ Słownik geograficzny... T. X. — Warszawa, 1889. S. 304.