Č: розьніца паміж вэрсіямі

	Літара лацінкі C з гачкам
	Čč
	Выява
	◄ Ą Ć Ĉ Ċ Č Ď Đ Ē Ĕ ►
Зьвесткі
Тып	пашыраная лацінская літара, альфабэтны;
Гук	[t͡ʂ]
Альфабэтная пазыцыя	5 (у беларускай лацінцы)
Назва ў Юнікодзе	latin capital letter c with caron; latin small letter c with caron
Юнікод	Č: U+010C; č: U+010D
HTML	Č‎: &#268, Č č‎: &#269, &#x10d
UTF-16	Č‎: 0x10C; č‎: 0x10D
URL-код	Č: %C4%8C; č: %C4%8D
Разьвіцьцё
	Cz Č č ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;
Іншае
Кірунак пісьма	зьлева направа
	усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена

Зьмест выдалены Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразьметка

Лінейны

Цяперашняя вэрсія на 15:07, 21 кастрычніка 2023

Č, č (c з га́чкам; курсіў: Č č) — літара лацінскага альфабэту, 5-ая літара беларускага лацінскага альфабэту^[1]^[2]^[3]. Утвораная ад літары C з дапамогай дыякрытычнага знаку гачак. Звычайна пазначае гук, аналягічны кірылічнай Ч.

Характэрная перш за ўсё для славянскіх моваў (чэскай, славацкай, горна- й ніжнелуцкай, харвацкай, славенскай, басьнійскай, лацінскіх варыянтаў беларускае, сэрбскае й македонскае моваў), балцкіх (летувіскай і латыскай), саамскіх моваў.

Лацінізацыя

Літара таксама ўжываецца пры трансьлітэрацыі кірылічных тэкстаў зь беларускае (беларуская лацінка), расейскае і ўкраінскае моваў. У гэтых альфабэтах зьяўляецца чацьвёртай літарай.

Гісторыя

Створаная Янам Гусам для чэскае мовы замест ранейшага спалучэньня літараў Cz. У 1830 харвацкі лінгвіст і палітычны дзяяч Людэвіт Гай адаптаваў яе да харвацкае мовы, адкуль яна з часам была запазычаная ў славенскую, басьнійскую, сэрбскую й македонскую мовы. У 1906 Вацлаў Іваноўскі ўвёў яе у беларускі лацінскі альфабэт.

Крыніцы

^ J. H. Alfabet // Лемантар для школаў і хатняга навучаньня. — Нью-Ёрк, ЗША: выд. Zaranka, 1964. — С. 53. — 97 с.
^ Наша Ніва (10 верасьня 2016) Як правільна пісаць беларускай лацінкай? (бел.) Праверана 14 кастрычніка 2023 г.
^ Ян Станкевіч Лемантар пераходны з лацініцы на кірыліцу. — Менск: Беларуская народная самапомач, 1942.

Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[LE-1] J. H. Alfabet // Лемантар для школаў і хатняга навучаньня. — Нью-Ёрк, ЗША: выд. Zaranka, 1964. — С. 53. — 97 с.

[NN-2] Наша Ніва (10 верасьня 2016) Як правільна пісаць беларускай лацінкай? (бел.) Праверана 14 кастрычніка 2023 г.

[Lementar-3] Ян Станкевіч Лемантар пераходны з лацініцы на кірыліцу. — Менск: Беларуская народная самапомач, 1942.

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+{{Друкарскі знак
-[[Image:Latin alphabet Čč.png|right|thumb|]]
+ | Знак             = Čč
-'''Č, č''' - літара [[лацінскі альфабэт|лацінскага альфабэту]]. Утвораная ад літары [[C (лацінка)|C]] з дапамогай [[дыякрэтычны знак|дыякрэтычнага знаку]] [[гачэк]]. Звычайна пазначае гук, аналягічны [[кірыліца|кірылічнаму]] '''[[Ч]]'''. Характэрная перш за ўсё для [[славянскія мовы|славянскіх моваў]] ([[чэская мова|чэскай]], [[славацкая мова|славацкай]], [[лужыцкія мовы|горна- й ніжнелуцкай]], [[харвацкая мова|харвацкай]], [[славенская мова|славенскай]], [[басьнійская мова|басьнійскай]], лацінскіх варыянтаў [[беларуская мова|беларускае]], [[сэрбская мова|сэрбскае]] й [[македонская мова|македонскае моваў]]), [[балцкія мовы|балцкіх]] ([[летувіская мова|летувіскай]] і [[латыская мова|латыскай]]), [[саамскія мовы|саамскіх моваў]]; таксама ўжываецца пры трансьлітэрацыі кірылічных тэкстаў зь беларускае, [[расейская мова|расейскае]] й [[украінская мова|украінскае моваў]]. У гэтых альфабэтах зьяўляецца чацьвёртай літарай.
+ | Знак2            = <!-- Выкарыстоўваецца для сымбаляў, якія маюць больш за 2 формы -->
+ | Назва знака      = Літара лацінкі C з гачкам
+ | Памер знака      =
+ | Выява            = Latin letter C with caron.svg
+ | Памер выявы      =
+ | Подпіс да выявы  =
+ | Выява2           =
+ | Памер выявы2     =
+ | Подпіс да выявы2 =
+ | Іншыя назвы      =
+ | Тып2             =
+ | Гук              = [{{МФА|t͡ʂ}}]
+ | Мова             = Мова арыгіналу&nbsp;— [[чэская мова|чэская]].
+ | Мовы             =
+ | Пазыцыя          = 5 (у беларускай лацінцы)
+ | У лацінцы        =
+ | Назва ў Юнікодзе = latin capital letter c with caron<br>latin small letter c with caron
+ | HTML             = Č‎: &#268, &#x10c<br>č‎: &#269, &#x10d
+ | Юнікод           = Č: U+010C<br>č: U+010D
+ | URL-код          = Č: %C4%8C<br>č: %C4%8D
+ | Мнэмоніка        =
+ | UTF-16           = Č‎: 0x10C<br>č‎: 0x10D
+<!-- Гісторыя -->
+ | Варыяцыі         =
+ | Час              =
+ | пр1    = {{Дыграф|Cz}}
+ | пр2    = Č č
+<!-- Іншае -->
+ | Лічэньне         =
+ | Кірунак          = зьлева направа
+}}
+{{Літара лацінкі|Č|č||c з га́чкам||||5-ая|<ref name="LE">{{кніга|аўтар=J. H.|год=1964|частка=[https://web.archive.org/web/20101011005650/http://pravapis.org/belarus_lemantar.pdf Alfabet]|горад=[[Нью-Ёрк]], [[ЗША]]|выдавецтва=выд. Zaranka|старонкі=53|старонак=97|загаловак=Лемантар для школаў і хатняга навучаньня|спасылка=https://web.archive.org/web/20101011005650/http://pravapis.org/belarus_lemantar.pdf}}</ref><ref name="NN">{{Спасылка
+ | аўтар           = [[Наша Ніва]]
+ | дата публікацыі = 10 верасьня 2016
+ | url             = https://nashaniva.com/147849/
+ | загаловак       = Як правільна пісаць беларускай лацінкай?
+ | дата доступу    = 14 кастрычніка 2023
+ | мова            = be}}</ref><ref name="Lementar">{{Кніга
+|аўтар          = [[Ян Станкевіч]]
+|загаловак      = Лемантар пераходны з лацініцы на кірыліцу
+|url            = https://knihi.com/Jan_Stankievic/Lemantar_pierachodny_z_lacinicy_na_kirylicu_zip.html
+|месца          = Менск
+|выдавецтва     = Беларуская народная самапомач
+|год            = 1942}}</ref>}} Утвораная ад літары [[C (літара)|C]] з дапамогай [[дыякрытычны знак|дыякрытычнага знаку]] [[гачак]]. Звычайна пазначае гук, аналягічны [[кірыліца|кірылічнай]] '''[[Ч]]'''.
+Характэрная перш за ўсё для [[славянскія мовы|славянскіх моваў]] ([[чэская мова|чэскай]], [[славацкая мова|славацкай]], [[лужыцкія мовы|горна- й ніжнелуцкай]], [[харвацкая мова|харвацкай]], [[славенская мова|славенскай]], [[басьнійская мова|басьнійскай]], лацінскіх варыянтаў [[беларуская мова|беларускае]], [[сэрбская мова|сэрбскае]] й [[македонская мова|македонскае моваў]]), [[балтыйскія мовы|балцкіх]] ([[летувіская мова|летувіскай]] і [[латыская мова|латыскай]]), [[саамскія мовы|саамскіх моваў]].
+== Лацінізацыя ==
+Літара таксама ўжываецца пры трансьлітэрацыі кірылічных тэкстаў зь беларускае ([[Лацінка|беларуская лацінка]]), [[расейская мова|расейскае]] і [[украінская мова|ўкраінскае моваў]]. У гэтых альфабэтах зьяўляецца чацьвёртай літарай.
 == Гісторыя ==
-Створаная [[Ян Гус|Янам Гусам]] для чэскае мовы замест ранейшага спалучэньня літараў [[Cz]]. У [[1830]] [[харватыя|харвацкі]] лінгвіст і палітычны дзеяч [[Людэвіт Гай]] адаптаваў яе да харвацкае мовы, адкуль яна з часам была запазычаная ў славенскую, басьнійскую, сэрбскую й македонскую мовы. У [[1906]] [[Вацлаў Іваноўскі]] ўвёў яе у беларускі лацінскі альфабэт.
+Створаная [[Ян Гус|Янам Гусам]] для чэскае мовы замест ранейшага спалучэньня літараў [[Cz]]. У [[1830]] [[харватыя|харвацкі]] лінгвіст і палітычны дзяяч [[Людэвіт Гай]] адаптаваў яе да харвацкае мовы, адкуль яна з часам была запазычаная ў славенскую, басьнійскую, сэрбскую й македонскую мовы. У [[1906]] [[Вацлаў Іваноўскі]] ўвёў яе у беларускі лацінскі альфабэт.
+== Крыніцы ==
-{{Шаблён:Беларускі лацінскі альфабэт}}
+{{Крыніцы}}
+{{Беларускі лацінскі альфабэт}}
-[[Катэгорыя:Літары лацінскага альфабэту]]
-[[Катэгорыя:Славянскія мовы]]
-[[Катэгорыя:Балцкія мовы]]
+{{Вытворныя літары|C}}
-[[ar:Č]]
-[[bs:Č]]
+{{Накід}}
-[[br:Č (lizherenn)]]
-[[cs:Č]]
+{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:C}}
-[[de:Č]]
+[[Катэгорыя:Літары пашыранай лацініцы]]
-[[et:Č]]
+[[Катэгорыя:Славянскія мовы]]
-[[en:Č]]
+[[Катэгорыя:Балтыйскія мовы]]
-[[fr:Č]]
-[[ko:Č]]
-[[hr:Č]]
-[[it:Č]]
-[[ka:Č]]
-[[lv:Č]]
-[[mk:Č (Латиница)]]
-[[ja:Č]]
-[[no:Č]]
-[[pl:Č]]
-[[pt:Č]]
-[[ru:Č (латиница)]]
-[[se:Č]]
-[[sk:Č]]
-[[sl:Č]]
-[[sh:Č]]
-[[fi:Č]]
-[[zh:Č]]