Gaan na inhoud

Koraalrif

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Veelkleurige korale

Koraalriwwe is onderwater-ekostelsels in oseane en bestaan uit kalsiumkarbonaat-strukture wat deur koraaldiertjies afgeskei word. Die koraalriwwe word gebou deur kolonies van hierdie klein seediertjies wat in seewater woon waar min voedingstowwe aanwesig is. Die meeste koraalriwwe word deur steenkoraal gevorm wat bestaan uit poliepe wat in groepe versamel. Die koraalpoliepe bestaan uit seediertjies wat aan die Cnidaria-familie behoort wat ook seeanemone en jellievisse insluit. Die meeste koraalriwwe groei goed in warm, vlak, helder seewater met baie sonlig.

Koraalriwwe word dikwels die "reënwoude" van die oseaan genoem omdat dit een van die mees diverse ekostelsels op ons planeet is. Dit beslaan minder as 0.1 % van die wêreld se oseaanoppervlaktes en is ongeveer so groot soos die helfte van Frankryk, tog voorsien dit 'n tuiste vir ten minste 25% van alle mariene spesies,[1][2][3][4] insluitend visse, weekdiere, seewurms, skaaldiere, manteldiere, seekastaiings, sponse, en ander cnidaria.[5]

Koraalriwwe word gewoonlik in vlak seewater in tropiese areas aangetref, maar daar kom ook koraalriwwe voor in koue water, wel op 'n kleiner skaal.

Koraalriwwe speel 'n belangrike rol in toerisme en die visvangbedryf en dit beskerm die kuslyn. Die jaarlikse ekonomiese waarde van koraalriwwe word bereken op tussen 29.8 en 375 miljard Amerikaanse dollar.[6][7] Tog is koraalriwwe kwesbare ekosisteme omdat dit veral sensitief is vir die temperatuur van die water. Dit word gedurigdeur bedreig deur dinge soos aardverwarming, die aansuring van oseane, die onwettige gebruik van plofstof om vis mee te vang, die gebruik van 'n sianied-oplossing om akwariumvisse te vang. Dinge soos die oormatige gebruik van sonskerm,[8]  die oorbenutting van die riwwe se hulpbronne, sekere praktyke op die land soos waterbesoedeling kan ook nadelig wees vir die riwwe omdat dit die oormatige groei van alge bevorder.[9][10][11]

Vorming

[wysig | wysig bron]

Die meeste van die koraalriwwe wat vandag bestaan is gevorm kort na die laaste glasiale tyd toe smeltende sneeu veroorsaak het dat die seevlak gestyg het en die vastelandsplatoorstroom het. Dit beteken die meeste koraalriwwe is minder as 10 000 jaar oud. Toe die marienelewe hulself op hierdie vastelandsplat gevestig het, het die riwwe opwaarts gegroei. Op die riwwe wat te stadig gegroei het, was daar te veel water en onvoldoende lig om aan die lewe te bly.[12] Koraalriwwe word in die diepsee aangetref, weg van die vastelandsplat. Dit kom ook om sekere eilande in die oseaan voor of as atols. Die meerderheid van hierdie eilande is oorspronklik deur vulkane gevorm.

Wanneer die seebodem opwaarts styg, kan daar koraalriwwe om die kus groei maar wanneer die koraal bokant die seewater uitsteek, gaan dit dood en word dit kalksteen. Wanneer die land stadig wegbeweeg, pas die koraalriwwe aan en groei dit opwaarts op die basis van 'n ouer, dooie rif. Dit vorm dan 'n walrif wat die lagune tussen die koraalrif en die land toemaak. 'n Walrif kan reg rondom 'n eiland wees en wanneer daardie eiland wegsink in die see, sal 'n rowwe sirkelvormige atol van groeiende koraal bly groei tot op seevlak en so word 'n sentrale lagune gevorm. Wanneer hierdie bodem te vinnig sink, kan dit die groei van die koraal doodmaak. Wetenskaplikes noem dit koraalverdrinking.[13]

Die geomorfologie of vorming van koraalriwwe word bepaal deur twee feite: die voedingsbodem waarop dit rus, en die geskiedenis van die verandering in seevlak met betrekking tot daardie voedingsbodem.

Die Groot Koraalrif in Australië is ongeveer 20 000 jaar oud en is 'n voorbeeld van hoe koraalriwwe op 'n vastelandsplat gevorm word. Met die vorming daarvan was die seevlak sowat 120 m laer as in die 21ste eeu.[14][15] Toe die seevlak gestyg het, is die koraal vasgevang op 'n stuk aarde wat deel van die Australiese kusvlakte was. Teen 13 000 jaar gelede het die seevlak gestyg tot 60 m laer as wat dit tans is en baie van die heuwels op die kusvlakte het kontinentale eilande geword. Die seevlak het bly styg en oor die meeste van hierdie eilande gestroom. Die koraal kon toe hierdie heuwels toegroei en dit het die banke en riwwe gevorm wat vandag gesien kan word. Die seevlak op die Groot Koraalrif het nie eintlik in die laaste 6 000 jaar verander nie,[15] en die ouderdom van die lewendige rif word bereken tussen 6 000 en 8 000 jaar.[16] Hierdie koraalrif is die grootste walrif in die wêreld. Dit is 300 tot 1 000 m van die kuslyn en dit strek vir 2 000 km.[17]

Gesonde koraalriwwe groei horisontaal tussen 1 en 3 cm per jaar en vertikaal enigiets van 1 tot 25 cm. Dit groei net in water wat vlakker as 150 m is want dit het sonlig nodig. Dit groei nooit bokant seevlak nie.[18]

Tipes

[wysig | wysig bron]

Daar is drie hooftipes koraalriwwe:

  • Strandrif– Dis direk gekoppel  aan 'n kuslyn of word geskei van 'n strand deur 'n vlak kanaal of lagune.
  • Walrif – Dis 'n rif wat van die vasteland of eiland geskei word deur 'n diep kanaal of 'n lagune.
  • Atolrif  – Hierdie rif is min of meer sirkelvormig en strek reg rondom 'n lagune sonder 'n eiland in die middel.
'n Klein atol in die Maledive-eilande
'n Bewoonde bankeiland in die Maledive-eilande

Ligging

[wysig | wysig bron]
Ligging van koraalriwwe
Op hierdie kaart is die gebiede wat met rooi gemerk is gebiede waar opwelling voorkom. Koraalriwwe kom nie voor in kusareas waar kouer, voedingstofryke water na bo opwel nie.

Daar word bereken dat koraalriwwe ongeveer 284,300 km2 [19] bedek, net minder as 0.1% van die oseane se oppervlakte. Die Indo-Stille area (insluitend die Rooisee, Indiese Oseaan, Suidoos-Asië en die Stille Oseaan) maak ongeveer 91.9% hiervan uit. Suidoos-Asië huisves 32.3% van die totaal, terwyl die Stille Oseaan insluitend Australië 40.8% huisves. Koraalriwwe in die Atlantiese Oseaan en Karibiese gebied vorm 7.6% van die totaal. [2]

Alhoewel koraal in matige en tropiese water voorkom, sal koraalriwwe in vlakwater net groei in die gebied 30° N tot 30° S van die ewenaar. Tropiese koraal groei nie in areas waar die water dieper as 50 meter is nie. Die maksimum temperatuur waarin koraalriwwe kan voortbestaan is 26–27 °C en min riwwe bestaan in water kouer as 18 °C.[20] Daar is wel riwwe in die Persiese Golf wat aangepas het by wintertemperature van 13 °C en somertemperature van 38 °C.[21] Daar is ook ongeveer 37 spesies steenkoraal wat in strawwe omstandighede naby Larak-eiland digby Iran voorkom.[22]

Diepwater-koraal kan in diep water teen kouer temperature oorleef, so hoog op soos Noorweë.[23] Alhoewel diepwater-koraal ook riwwe kan vorm, is daar nie baie inligting hieroor beskikbaar nie.

Koraalriwwe is skaars langs die weskus van Afrika en die Amerikas omdat opwelling daar voorkom en sterk koue strome soos veral die Peru-, Benguela- en Kanariese Eilande-stroom die watertemperature in hierdie areas kwaai laat daal.[24] Koraal word selde gevind op die kuslyn van Suid-Asië - van die oostelike punt van Indië (Chennai) tot die grense met Bangladesj en Mianmar, [2] so wel as langs die kuslyn van noordoostelike Suid-Amerika, weens die varswater inlaat van die Ganges- en Amasonerivier onderskeidelik.

  • Die Groot Koraalrif is die grootste en bestaan uit 2,900 individuele riwwe en 900 eilande en strek vir meer as 2600 kilometer langs die kus van Queensland, Australië.
  • Die Meso-Amerikaanse Koraalrif is die tweede grootste en strek vir 1,000 kilometer vanaf Isla Contoy (Meksiko) by  die punt van die Yucatan-Skiereiland tot by die Bay-eilande in Honduras.
  • Die New Caledonia Koraalrif is die tweede langste dubbelwalrif in die wêreld  en strek oor 1,500 kilometer.
  • Die Andros Koraalrif in die Bahamas is die derde langste walrif.
  • Die Rooisee bevat 'n strandrif wat nagenoeg 6000 jaar oud is al om die kuslyn van 2,000 km.
  • Verskeie koraalriwwe wat oral in die Maledive voorkom.
  • Die Filippynse koraalrifarea is die tweede grootste in Suidoos-Asië en is nagenoeg 26,000 vierkante kilometer en is die tuiste van 'n buitengewone verskeidenheid spesies. Wetenskaplikes het 915 vissoorte geïdentifiseer wat op die riwwe voorkom en daar is ook meer as 400 steenkoraal-spesies wat daar voorkom. 12 daarvan is endemies.
  • Die Raja Ampat-eilande in Indonesië se Wes-Papua provinsie huisves die grootste verskeidenheid mariene lewe. 
    [25]
  • Bermuda is bekend vir die koraalrif wat die verste noordwes geleë is -  op 32.4° N en 64.8° W. Die voorkoms van koraalriwwe op hierdie breedtegraad is danksy die Golfstroom, 'n warm seestroom. Bermuda het 'n redelike groot verskeidenheid van koraalspesies wat verteenwoordigend is van die korale wat in die groter Karibiese gebied voorkom.[26]

Darwin se paradoks

[wysig | wysig bron]

In The Structure and Distribution of Coral Reefs wat in 1842 gepubliseer is, het Charles Darwin beskryf hoedat koraalriwwe in sekere dele van die tropiese seë voorkom, maar nie in ander nie sonder enige logiese verklaring daarvoor. Die grootste en sterkste koraal groei in die dele waar die branders die rofste is en die koraal word swakker waar los sediment opbou.[27]

Tropiese water bevat min voedingstowwe,[28] tog floreer 'n koraalrif hier soos "'n oase in die woestyn." [29] Hierdie bevinding het aanleiding gegee tot die ekosisteem raaisel, soms ook bekend as "Darwin se paradoks. "Hoe kan hierdie ekosisteem so floreer in areas waar die voedingstowwe so gering is?"[30][31][32]

Koraalriwwe bedek minder as  0.1% van die aarde se oseaanbodems maar tog onderhou dit meer as een kwart van alle mariene spesies. Hierdie verskeidenheid sorg vir komplekse voedselwebbe waar groot roofvisse kleiner prooivisse eet wat op hul beurt weer van   soöplankton lewe. Hierdie hele voedselweb maak uiteindelik op plante staat. Koraalriwwe produseer geweldig baie koolstof – ongeveer 5 tot 10 gram koolstof per vierkante meter se biomassa elke dag (gC·m−2·dag−1).[33][34]

Een van die redes waarom tropiese water so helder is, is weens die gebrek aan voedingstowwe en drywende plankton. Die son skyn ook reg deur die jaar in tropiese areas wat die oppervlakte van die water verwarm, en dit maak dit minder dig as die water onder die oppervlakte. Daarom dryf die warmer water van die oppervlakte bo-op die koeler water. In die grootste areas van die oseaan is daar min wisselwerking tussen die lae. Organismes wat in 'n wateromgewing sterf, sak af na die bodem waar dit afbreek en sekere voedingstowwe soos Stikstof (N), Fosfor (P) en Kalium (K) vrystel.

Plante vorm die basis van die voedselketting en het sonlig en voedingstowwe nodig om te groei. In die oseaan is hierdie plante mikroskopiese klein fitoplankton wat in die water dryf. Dit het sonlig nodig vir fotosintese wat koolstofbinding aanhelp, en daarom word dit digby die oppervlak gevind. Dit het egter ook voedingstowwe nodig. Fitoplankton gebruik die voedingstowwe in die boonste water van die tropiese gebiede baie vinnig.

Koraalpoliepe
Die meeste koraalpoliepe vreet in die nag. HIer stoot hulle hul tentakels in die donker uit om die soöplankton te vreet. 

Biodiversiteit

[wysig | wysig bron]

Koraalriwwe vorm van die mees produktiewe ekostelsels in die wêreld. Dit voorsien 'n komplekse- en gevarieerde mariene habitat waarin 'n groot verskeidenheid organismes kan oorleef.[35][36] Strandriwwe net onder die laagwatermerk het 'n goeie verhouding met mangrove-woude op die hoogwatermerk en die seegraslandskap tussenin. Die riwwe beskerm die mangrove-bome en seegras teen sterk seestrome en branders wat dit kan beskadig of die grond waarin dit groei erodeer. Die mangrove-bome en seegras beskerm weer die koraal sodat daar nie te veel slik, vars water en besoedelende stowwe invloei na die riwwe nie. Albei hierdie habitatte bevoordeel die diertjies wat hier voorkom: dit kan wei in die grasse en die riwwe bied die ideale beskermende broeiplekke.[37]

Koraalriwwe is die tuiste van 'n groot verskeidenheid diere soos visse, seevoëls, sponse, korale en jellievisse, wurms, weekdiere skaaldiere, krappe, seekastaiings, seekomkommers, rooiaas, seeskilpaaie en seeslange. Soogdiere is skaars op die riwwe met die uitsondering van sekere dolfyne. 'n Hele paar van die bogenoemde spesies vreet die korale terwyl ander weer van die alge op die riwwe eet.[2][38] Biomassa afkomstig van die rif sorg vir die groot verskeidenheid kreature wat hier woon. [39]

Alge

[wysig | wysig bron]

Koraalriwwe is voortdurend in gevaar om deur alge oorgroei te word. Wanneer die visbronne uitgeput word deur die visbedryf en daar 'n oormaat voedingstowwe in die water beland, sal die alge floreer en die koraal doodgaan.[40][41] Die verhoogde vlak van voedingstowwe in die water is die resultaat van rioolbesoedeling of chemiese voedingstowwe wat in afvoerwater in die see beland. Hierdie water bevat gewoonlik stikstof en fosfor wat die groei van alge bevorder. Wanneer die alge oormatig groei, put dit die suurstofvoorraad van die koraalrif uit en dan versmoor die koraal. Verminderde suurstofvlakke verstadig die verkalkingsproses van die koraal, dit verswak die koraal en maak dit vatbaar vir siektes en laat dit agteruitgaan.[42]

Sponse

[wysig | wysig bron]

Sponse is 'n belangrike skakel in die koraalrif se ekosisteem. Alge en korale op die koraalriwwe produseer organiese materiaal. Dit word deur die sponse gefilter en dan word die organiese materiaal in klein partikels opgebreek wat weer deur die alge en korale opgeneem word.[43]

Vis

[wysig | wysig bron]

Daar is meer as 4,000 vissoorte wat op die koraalriwwe woon. [2] Dis nie seker waarom daar so baie soorte is nie. Gesonde koraalriwwe kan tot 35 ton vis per vierkante kilometer oplewer maar beskadigde riwwe veel minder.[44]

Ongewerweldes

[wysig | wysig bron]

Seekastaiings, Dotidae en naakslakke eet seewier en alge. Een van die seekastaiing-spesies, Diadema antillarum, speel 'n belangrike rol deur te sorg dat die alge nie die rif toegroei nie.[45]

Seevoëls

[wysig | wysig bron]

Koraalriwwe voorsien 'n belangrike blyplek vir sekere seevoëls, waarvan party ernstig bedreig word. Die Midway-atol in Hawaii huisves nagenoeg drie miljoen seevoëls, waaronder tweederdes (1.5 miljoen) van die wêreldbevolking van die Swartwangalbatros.[46] Elke spesie van die seevoëls het spesifieke plekke op die atol waar hulle nes bou. Daar is 17 soort seevoëls op Midway. Die kortstert albatros (Phoebastria albatrus) word die meeste bedreig met minder as 2,200 wat in die natuur oorleef het nadat hulle vere in die 19de eeu op groot skaal geoes is.[47]

Ander

[wysig | wysig bron]

Seeslange eet net visse en hulle eiers.[48][49][50] Seevoëls soos reiers, pelikane en malgasse eet visse wat op die riwwe voorkom. Sekere reptiele wat op land voorkom wat naby so 'n koraalrif is, sal van die sponse eet. Hierdie reptiele sluit likkewane, seewater krokodille, seeslange en seeskilpaaie in.[51][52][53]

  • 'n Skool vissies op 'n rif
    'n Skool vissies op 'n rif
  • 'n Karibiese pylinkvis
    'n Karibiese pylinkvis
  • 'n Gestreepte koraalgarnaal
    'n Gestreepte koraalgarnaal
  • 'n Rifhaai
    'n Rifhaai
  • 'n Seeskilpad
    'n Seeskilpad
  • 'n Reuse gapermossel
    'n Reuse gapermossel
  • Sagte koraal, sponse en rooiaas
    Sagte koraal, sponse en rooiaas
  • 'n Krait
    'n Krait
  • Die skulp van 'n Latiaxis wormaldi, 'n koraalslak
    Die skulp van 'n Latiaxis wormaldi, 'n koraalslak

Belangrikheid

[wysig | wysig bron]

Koraalriwwe is belangrik vir toerisme, die visbedryf en die beskerming van kuslyne. Die globale ekonomiese waarde van koraalriwwe word bereken op tussen 29.8 miljard Amerikaanse dollar [6] en 375 miljard Amerikaanse dollar per jaar.[7] Koraalriwwe beskerm die kuslyne omdat dit die energie van die golwe absorbeer. Baie klein eilandjies sou nie kon bestaan sonder die riwwe se beskerming nie. Volgens 'n omgewingsgroep World Wide Fund for Nature, beloop die impak van die vernietiging van een kilometer koraalrif,  bereken oor 'n tydperk van 25 jaar, tussen 137, 000 en 1,200,000 Amerikaanse dollar.[54] Ongeveer ses miljoen ton vis word jaarliks van die koraalriwwe verwyder. Koraalriwwe wat goed bestuur word lewer jaarliks 15 ton seekos per vierkante kilometer op. Suidoos-Asië se visbedryf – visse wat net op die koraalriwwe gevang word – lewer 'n jaarlikse inkomste van 2.4 miljard Amerikaanse dollar.[54]

Bermuda se koraalriwwe se ekonomiese inspuiting vir hierdie eiland, gebaseer op ses belangrike ekonomiese dienste, is nagenoeg 722 miljoen Amerikaanse dollar per jaar, volgens Sarkis et al (2010).[55]

Bedreigings

[wysig | wysig bron]
'n Eiland met 'n strandrif in Mikronesië[56]

Wêreldwyd is koraalriwwe besig om uit te sterf.[56] Dit is veral weens die impak van koraal wat geoes word, landbou en stedelike afvoerwater, besoedeling (organies en anorganies) verkeerde visvangpraktyke, siektes en kanale wat gegrawe word om toegang tot eilande te verkry, is alles dinge wat hierdie koraalriwwe bedreig. Daar is ook ander bedreigings soos seetemperature wat styg en die aansuring van seewater, alles vanweë die impak van kweekhuisgasse. 'n Studie wat in 2014 gedoen is dui ook faktore soos toename in inwoners langs die kuslyne, globale verwarming, oorbenutting van visbronne en indringerspesies aan as van die belangrikste redes vir die moontlike uitwissing van koraalriwwe.[57]

In April 2013 het 'n studie bewys dat lugbesoedeling die groei van koraalriwwe stuit. Navorsers van Australië, Panama en die Verenigde Koninkryk het rekords van die koraalriwwe in die westelike Karibiese See gebruik om die effek van steenkoolverbranding en vulkaniese uitbarstings te bewys.[58]

Wêreldwyd word rotskoraal bedreig deur visvang met sleepnette op die seebodem. Ongeveer 50% van die vangs is rotskoraal, en hierdie praktyk maak ook dat die koraalstrukture verkrummel. Omdat dit jare neem om weer te groei, kan hierdie koraalgemeenskappe vinniger verdwyn as wat dit kan herstel.

In die El Nino-jaar 2010, het voorlopige verslae getoon dat die bleiking van die koraal die ergste is sedert 1998, die vorige El Nino-jaar. Toe het 16% van die wêreld se koraalriwwe gesterf as gevolg van die stygende water temperature. Wetenskaplikes is nog nie seker oor die langtermyneffek van koraalbleiking nie, maar hulle weet wel dat die gebleikte koraal vatbaar is vir siektes. Bleiking beperk oor die groei van koraal en beïnvloed hul voorplanting. Ernstige bleiking maak die koraal dood. [59] Maleisië het al heelparty duikplekke toegemaak waar byna al die koraal deur bleiking beskadig is. .[60][61]

Daar word bereken dat ongeveer  10% van die wêreld se koraalriwwe reeds dood is.[62][63] Nagenoeg 60% van die wêreld se riwwe word ernstig bedreig deur die mensdom se vernietigende aksies. Die gevaar is veral groot in Suidoos-Asië waar 95% van die riwwe bedreig word deur aksies van mense in die area.[64] Teen die 2030's sal nagenoeg  90% van die koraalriwwe bedreig word deur menslike aktiwiteite en klimaatsverandering; teen 2050 sal al die koraalriwwe in gevaar staan om uitgewis te word. [65]

Beskerming

[wysig | wysig bron]
'n Pragtige verskeidenheid koraal

Volgens die Caribbean Coral Reefs – Status Report 1970–2012, opgestel deur die Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur en Natuurlike Hulpbronne, (IUBN), behoort die volgende gedoen te word om koraalriwwe te red:

  • oormatige visvang op koraalriwwe moet gestop word (veral belangrike visse in hierdie ekostelsel soos die papegaaivis);
  • die beheer van die kuslyn naby die riwwe sodat daar 'n kleiner menslike impak is op die rif (daar moet beperkings geplaas word op stedelike ontwikkeling en toerisme in hierdie areas);
  • die beheer van oseaanbesoedeling veral die storting van riool in die oseaan.

Hierdie verslag toon aan dat die gesondste koraalriwwe in die Karibbiese See die is waar daar groot getalle papegaaivisse gevind word. Ook die lande wat hierdie visse beskerm, die uitroei van seekastaiings bekamp, 'n verbod plaas op visvang met valluike en spieshengel, kry dit reg om lewenskragtige koraalriwwe te skep.[66]

Om die aansuring van die oseane te voorkom, is dit belangrik om wetgewing in plek te sit wat sal help dat kweekhuisgasse verminder word. Ontbossing sorg vir ernstige erosie en dit stel groot hoeveelhede koolstof vry wat in die grond opgegaar is en dan saam met die reënwater na die oseane spoel. Dit dra by tot die aansuring van die oseaan. Hierdie ontbossing behoort ook wêreldwyd met die nodige wetgewing bekamp te word. Gesofistikeerde satelliettegnologie word toenemend gebruik om die toestande op die koraalriwwe te monitor. [67]

Koraalriwwe wat deel vorm van biosfeer parke, mariene parke, nasionale monumente en wêrelderfenisgebiede  kan hierdeur beskerm word. As voorbeeld kan die volgende riwwe genoem word: Belize se koraalrif, Chagos-argipel, Sian Ka'an in Meksiko, die Galápagos-eilande, Groot Koraalrif, Henderson-eiland, Palau en Papahānaumokuākea Mariene Nasionale Monument is alles wêrelderfenisgebiede.

In Australië word die Groot Koraalrif beskerm deur wetgewing wat 'n biodiversiteits-aksieplan insluit.[68] Hierdie aksieplan sluit sekere stappe in wat gedoen moet word om die effek van die mensdom se koolstofvoetspoor te beperk sodat dit kan keer dat die oseaan rondom die Groot Koraalrif verder aansuur. Daar is ook 'n plan in plek om die publiek in te lig oor die belangrike "reënwoude van die oseaan" en hoe hulle hul koolstofvrystelling kan verminder wat sal voorkom dat die oseane verder aansuur.[69]

Inwoners van Ahus-eiland in Papoea-Nieu-Guinee, volg 'n praktyk wat oor geslagte heen kom en wat visvang in ses areas van die koraalriflagune verbied. Volgens tradisie mag hulle wel met vislyne vang, maar spieshengel en nette word verbied. Die resultaat hiervan is dat beide die biomassa en die visse veel groter is as in gebiede waar daar onbeperk visgevang mag word.[70][71]

Herstel van koraalriwwe

[wysig | wysig bron]
Stukkies koraal groei op nietoksiese sement

Daar is bewys dat die kweek van koraal 'n effektiewe manier is om koraalriwwe, wat regoor die wêreld agteruitgaan, te herstel.[72][73][74] Hierdie proses omseil die beginstadium van koraal se groeiproses wanneer dit baie kwesbaar is en maklik doodgaan. Koraalsaadjies word in kwekerye gegroei en dan oorgeplant in 'n rif. [75] Hierdie kweking word gedoen deur bewaringsbewustes wat na aan die koraalrif woon, of deur koraalboere wat daarmee 'n inkomste verdien.

Die Universiteit van Hawaii het 'n Koraalrif Evaluerings en Moniteringsprogram in werking gestel om die koraalriwwe by die eiland Oahu in Hawaii op te spoor en te herstel.  'n Bootkanaal op die eiland Oahu na die Hawaii Instituut vir Mariene Biologie was oorgroei met koraal. Baie van hierdie koraalareas is beskadig deur menslike bedrywighede in die kanaal. Baggerwerk het die bestaande koraal met sand bedek en die koraallarwes kan nie op die sand bou of oorleef nie, en daarom het hulle op die bestaande rif gebou. Navorsers aan die Universiteit het besluit om van die koraal op 'n ander plek te hervestig. Met die hulp van duikers van die Amerikaanse Vloot, is dit verplant op 'n area na aan die kanaal. Die proses is deeglik gekontrolleer en geringe of geen skade is opgemerk aan die kolonies tydens die verskuiwingsproses nie. Geen van die koraal het doodgegaan nadat dit verplant is nie. Dit word steeds gekontrolleer om te bepaal hoe die impak van die omgewing, soos die aansuring van die seewater, die koraalrif gaan beskadig. Terwyl hulle besig was om die koraal op die nuwe rif oor te plant, is daar gevind dat die koraal wat op 'n harde rots geplaas is, baie goed gegroei het. Die koraal het selfs op die drade gegroei wat gebruik is in die verskuiwingsproses en dit het bewys dat dit moontlik is om koraal te verskuif. Daar is dus hoop vir beskadigde koraalriwwe want onder die regte omstandighede sal koraal wel verskuif kan word en boonop floreer.[76]

Nog 'n moontlikheid om koraal te herstel is deur gene-terapie. Wanneer die koraal met geneties gewysigde bakterieë aangetas word, kan dit moontlik wees om koraal te kweek wat groter weerstand kan bied teen klimaatsveranderings en ander bedreigings.[77]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Spalding MD and Grenfell AM (1997).
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Spalding, Mark, Corinna Ravilious, and Edmund Green (2001).
  3. ↑ Mulhall M (Spring 2009) Saving rainforests of the sea: An analysis of international efforts to conserve coral reefs Geargiveer 6 Januarie 2010 op Wayback Machine Duke Environmental Law and Policy Forum 19:321–351.
  4. ↑ Where are Corals Found?
  5. ↑ Hoover, John (November 2007).
  6. ↑ 6,0 6,1 Cesar, H.J.S; Burke, L.; Pet-Soede, L. (2003).
  7. ↑ 7,0 7,1 Costanza, Robert; Ralph d'Arge; Rudolf de Groot; Stephen Farber; Monica Grasso; Bruce Hannon; Karin Limburg; Shahid Naeem; Robert V. O'Neill; Jose Paruelo; Robert G. Raskin; Paul Sutton; Marjan van den Belt (15 Mei 1997).
  8. ↑ Danovaro, Roberto; Bongiorni, Lucia; Corinaldesi, Cinzia; Giovannelli, Donato; Damiani, Elisabetta; Astolfi, Paola; Greci, Lucedio; Pusceddu, Antonio (April 2008).
  9. ↑ "Corals reveal impact of land use".
  10. ↑ Minato, Charissa (1 Julie 2002).
  11. ↑ "Coastal Watershed Factsheets – Coral Reefs and Your Coastal Watershed".
  12. ↑ Kleypas, Joanie (September 21, 2010).
  13. ↑ Webster, Jody M.; Braga, Juan Carlos; Clague, David A.; Gallup, Christina; Hein, James R.; Potts, Donald C.; Renema, Willem; Riding, Robert; Riker-Coleman, Kristin; Silver, Eli; Wallace, Laura M. (1 Maart 2009).
  14. ↑ Great Barrier Reef Marine Park Authority (2006).
  15. ↑ 15,0 15,1 Tobin, Barry (2003) [1998].
  16. ↑ CRC Reef Research Centre Ltd.
  17. ↑ Four Types of Coral Reef Geargiveer 24 Oktober 2012 op Wayback Machine Microdocs, Stanford Education.
  18. ↑ MSN Encarta (2006).
  19. ↑ UNEP (2001) UNEP-WCMC World Atlas of Coral Reefs Geargiveer 7 Julie 2011 op Wayback Machine Coral Reef Unit
  20. ↑ Achituv, Y. and Dubinsky, Z. 1990.
  21. ↑ Wells, Sue; Hanna, Nick (1992).
  22. ↑ Vajed Samiei, J.; Dab K.; Ghezellou P.; Shirvani A. (2013).
  23. ↑ Gunnerus, Johan Ernst (1768).
  24. ↑ Nybakken, James. 1997.
  25. ↑ NGM.natinalgeographic.com, Ultra Marine: In far eastern Indonesia, the Raja Ampat islands embrace a phenomenal coral wilderness, by David Doubilet, National Geographic, September 2007
  26. ↑ Living Reefs Foundation.
  27. ↑ Darwin, Charles R. (1842).
  28. ↑ Crossland CJ (1983) "Dissolved nutrients in coral reef waters In DJ Barnes (Ed) Perspectives on coral reefs, pages 56–68, Australian Institute of Marine Science.
  29. ↑ Odum EP (1971) Fundamentals of ecology Saunders.
  30. ↑ Sammarco, PW; Risk, MJ; Schwarcz, HP; Heikoop, JM (1999).
  31. ↑ Rougerie, F; Wauthy, B (1993).
  32. ↑ De Goeij, Jasper M (2009) "Element cycling on tropical coral reefs: the cryptic carbon shunt revealed" Geargiveer 2 April 2011 op Wayback Machine PhD thesis, page 13.
  33. ↑ Sorokin, Yuri I. (1993).
  34. ↑ Hatcher, Bruce Gordon (1 Mei 1988).
  35. ↑ Barnes, R.S.K.; Mann, K.H. (1991).
  36. ↑ Fuchs.
  37. ↑ Hatcher, B.G. Johannes, R.E.; Robertson, A.J. (1989).
  38. ↑ Castro, Peter and Huber, Michael (2000) Marine Biology. 3rd ed.
  39. ↑ "World's Reef Fishes Tussling With Human Overpopulation".
  40. ↑ "Coral Reef Biology" Geargiveer 27 September 2011 op Wayback Machine.
  41. ↑ Glynn, P.W. (1990).
  42. ↑ "THE EFFECTS OF TERRESTRIAL RUNOFF OF SEDIMENTS, NUTRIENTS AND OTHER POLLUTANTS ON CORAL REEFS" Geargiveer 4 Maart 2016 op Wayback Machine (PDF).
  43. ↑ Kaplan, Matt (2009).
  44. ↑ McClellan, Kate; Bruno, John (2008).
  45. ↑ Osborne, Patrick L. (2000).
  46. ↑ The.honoluluadvertiser.com Geargiveer 27 Desember 2016 op Wayback Machine.
  47. ↑ "U.S. Fish & Wildlife Service – Birds of Midway Atoll" Geargiveer 22 Mei 2013 op Wayback Machine.
  48. ↑ Heatwole, Harold (1999).
  49. ↑ Li, Min; Fry, B.G.; Kini, R. Manjunatha (1 Januarie 2005).
  50. ↑ Voris, Harold K. (1 Januarie 1966).
  51. ↑ McClenachan, Loren; Jackson, Jeremy BC; Newman, Marah JH (1 Augustus 2006).
  52. ↑ Lutz, Peter L.; Musick, John A. (1996).
  53. ↑ Meylan, Anne (22 Januarie 1988).
  54. ↑ 54,0 54,1 "The Importance of Coral to People".
  55. ↑ Sarkis, Samia; van Beukering, Pieter J.H.; McKenzie, Emily (2010).
  56. ↑ 56,0 56,1 "Coral reefs around the world".
  57. ↑ "Caribbean coral reefs may disappear within 20 years: Report".
  58. ↑ Liz Minchin (8 April 2013).
  59. ↑ Losing Our Coral Reefs – Eco Matters – State of the Planet.
  60. ↑ Ritter, Karl (8 Desember 2010). −goal-coral-reefs.html "Climate goal may spell end for some coral reefs"[dooie skakel].
  61. ↑ Markey, Sean (16 Mei 2006).
  62. ↑ Kleypas, J.A.; Feely, R.A.; Fabry, V.J.; Langdon, C.; Sabine, C.L.; Robbins, L.L. (2006).
  63. ↑ Tun, K.; Chou, L.M.; Cabanban, A.; Tuan, V.S.; Philreefs; Yeemin, T.; Suharsono; Sour, K.; Lane, D. (2004).
  64. ↑ "Reefs at Risk Revisited: Southeast Asia" Geargiveer 9 September 2016 op Wayback Machine (PDF).
  65. ↑ "Reefs at Risk Revisited".
  66. ↑ Ewa Magiera; Sylvie Rockel (2 Julie 2014).
  67. ↑ "Satellites to assess coral reef health".
  68. ↑ "A biodiversity strategy for the Great Barrier Reef".
  69. ↑ "Great Barrier Reef Climate Change Action Plan 2007–2011" (PDF).
  70. ↑ Cinner, Joshua E.; Marnane, Michael J.; McClanahan, Tim R. (2005).
  71. ↑ "Coral Reef Management, Papua New Guinea" Geargiveer 11 Oktober 2006 op Wayback Machine.
  72. ↑ Horoszowski-Fridman, YB, Izhaki, I & Rinkevich, B; Izhaki; Rinkevich (2011).
  73. ↑ Pomeroy, RS, Parks, JE and Balboa, CM (2006).
  74. ↑ Rinkevich, B (2008).
  75. ↑ Ferse, SCA (2010).
  76. ↑ Jokeil, P.L.; Ku’lei, S.R (2004).
  77. ↑ "Gene Therapy Could Help Corals Survive Climate Change".

Verdere verwysings

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Koraalrif&oldid=2702810"