Gaan na inhoud

Comrades-maraton

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Comrades-huis in Pietermaritzburg, die administratiewe sentrum van die maraton. Die argitek vir die gebou se herontwerp was Wynand Claassen, eertydse Springbok rugbykaptein, wat ook hierdie ultramaraton 10 keer voltooi het.
Borsbeeld van Vic Clapham by Comradeshuis, Pietermaritzburg.

Die Comrades-maraton is die wêreld se oudste en grootste ultramaraton wat elke jaar oor 'n afstand van ongeveer 90 km gehardloop word. Die wedloop vind plaas tussen Pietermaritzburg en die kusstad Durban. Die rigting van die wedloop word elke jaar gewissel tussen die op-wedren vanaf Durban en die af-wedren vanaf Pietermaritzburg.

Ontstaan

[wysig | wysig bron]

Die wedloop is begin as 'n idee van Vic Clapham ('n treindrywer van die Suid-Afrikaanse Spoorweë en veteraan van die Eerste Wêreldoorlog wat in 1918 uit Oos-Afrika teruggekeer het) as herdenking aan die Suid-Afrikaanse soldate wat gedurende die oorlog gesneuwel het.[1] Clapham is in Londen gebore op 16 November 1886 en het in sy jeug na SA emigreer. Met die uitbreek van die oorlog, het Clapham in die 8ste Suid-Afrikaanse Infanteriebataljon geveg en oor die 1700 myl in Afrika gemarsjeer. Die pyn, smart en moeilike tye van sy mede-soldate het so 'n groot indruk op hom gemaak, dat hy besef het iets spesiaals moet gedoen word om dit te herdenk. Aangesien die Olimpiese maraton nog altyd sy verbeelding aangegryp het, het hy besluit om 'n herdenkingsmaraton te hou en die Pietermaritzburgtak van die oudsoldate-organisasie The League of Comrades of the Great War genader om die saak te bespreek. Die organisasie het egter geweier om só 'n wedloop onder hul beskerming te hou, en Clapham is selfs uitgelag.[2]

Clapham het nie moed opgegee nie, en in 1921 het die organisasie sy toestemming verleen om 'n 56-mylwedren tussen Pietermaritzburg en Durban te hou met die naam Comrades Maraton om 'n lewendige monument te word vir die soldate van die Wêreldoorlog. Die organisasie het aan Clapham een pond vir sy koste geleen wat terugbetaal moes word.[2] Die eerste Comrades-maraton het plaasgevind op 24 Mei 1921 – Ryksdag (Engels: Empire Day) – vanaf die Stadsaal van Pietermaritzburg met 34 deelnemers. Tot in die 1950's het die maraton op Ryksdag plaasgevind.

Die roete

[wysig | wysig bron]
Wedlooproete

Die wedren word oor 'n strawwe roete afgelê wat vyf heuwels insluit, naamlik Cowies Hill, Fields Hill, Botha's Hill, Inchanga en uiteindelik die berugte Polly Shortts. Met die afwaartse wedloop is daar 'n ewe uitdagende stel heuwels en word baie drawwers verras deur die styl heuwels wat hulle teëkom in 'n ren wat as 'n af-wedloop beskryf word.

Reëls

[wysig | wysig bron]

Atlete word tans 12 ure gegun om die wedloop te voltooi. Dit is verleng vanaf die 11 ure wat voor 2003 gegeld het. Daar is 'n aantal afsnypunte langs die roete wat die drawwers voor 'n voorgeskrewe tyd moet bereik as hulle nog in die wedren wil bly.

'n Deelnemer wat 9 maratonne suksesvol afgelê het dra 'n geel nommer, terwyl diegene wat meer as 10 wedrenne kon aflê 'n groen nommer dra, wat permanent aan die drawwer vir alle toekomstige wedlope toegeken word.

Medaljes word toegeken aan al die drawwers wat die wedloop in minder as 12 ure aflê. Medaljes wat tans toegeken word, is as volg:

Goue medaljes: Die eerste 10 mans en aan die eerste 10 vroue.

Die Wally Haward-medalje: Vanaf die 11de posisie tot onder 6 ure en 00 minute.

Silwermedaljes: 6 ure en 00 minute tot onder 7 ure en 30 minute

Die Bill Rowan-medaljes ('n Brons medalje met silwer omring): 7 ure 30 minute tot onder 9 ure 00 minute.

Bronsmedaljes: 9 ure en 00 minute tot onder 11 ure en 00 minute.

Die Vic Clapham-medalje ('n Kopermedalje): 11 ure 00 minute tot onder 12 ure en 00 minute.

2023 Vic Clapham-medalje

Voor 2000 is slegs goud, silwer en bronsmedaljes toegeken. 'n Nuwe medalje, die Bill Rowan medalje wat vernoem is na die wenner van die eerste Comrades in 1921 is in 2000 ingestel. Die medalje word toegekan aan deelnemers wat tye van tussen 7 ure en 30 minute tot 9 ure en 00 minute opstel (voor 2000 sou hierdie deelnemers almal die Bronsmedalje ontvang het). Bill Rowan se wentyd in die eerste wedren was 8 ure 59 minute en daarom sou enige wenner van die Bill Rowan-medalje die wedloop in 'n tyd vinniger afgelê het as wat die wenner dit in die eerste wedren gedoen het.

'n Nuwe kopermedalje, die vyfde in die reeks, is in 2003 bygevoeg. Die Vic Clapham-medalje wat vernoem is na die stigter van die wedren word toegeken aan diegene wat met 'n tyd van tussen 11 ure 00 minute tot minder as 12 ure en 00 minute klaarmaak. Dit stem ook ooreen met die tyd wat na 2000 bygevoeg is om die wedloop te voltooi.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die wedren was die idee van Vic Clapham, 'n veteraan van die Eerste Wêreldoorlog om die Suid-Afrikaanse soldate te herdenk wat tydens die oorlog gesneuwel het. Clapham, wat 'n 2 700 km mars deur die versengende hitte van Duits Oos-Afrika verduur het, wou hê dat die herdenking 'n unieke toets van fisiese deursettingsvermoë sou wees vir die deelnemers. Die grondwet van die wedloop stel dat die hoofdoel daarvan is om die gees van die mensdom in tye van swaarkry te vier. Die eerste wedren het 24 Mei 1921 plaasgevind en buiten vir 'n onderbreking tydens die Tweede Wêreldoorlog het dit elke jaar sedertdien plaasgevind. Die wedloop in 2015 was die 90ste wedloop gewees.

Vanaf 1962 tot 1994 het die wedloop op Republiekdag, 31 Mei plaasgevind. Na hierdie openbare vakansiedag in die na-apartheidse Suid-Afrika afgeskaf is, is die wedloopdatum verander na Jeugdag op 16 Junie. In 2007 het die wedrenorganiseerders egter op omstrede wyse onder politieke druk deur die ANC Jeugtak, wat gevoel het dat die wedren die aandag van die betekenis van Jeugdag afgelei het, geswig en die wedloopdatum na die Sondag 17 Junie vir 2007 verander.

Die 1920's

[wysig | wysig bron]

Agt-en-veertig drawwers het ingeskryf vir die eerste wedloop in 1921, maar toe die wegspringskoot geknal het was daar slegs 34 drawwers wat kans gesien het vir die moordende wedloop, veral gesien in die lig daarvan dat slegs die laaste paar kilometers daarvan na Durban toe geteer was. 'n Tydsbeperking van 12 uur is daargestel en Bill Rowan het die eerste wenner geword met 'n tyd van 08:59 wat 41 minute vinniger was as die van Harry Phillips wat tweede geëindig het. Van die 34 deelnemers het slegs 16 die wedloop voltooi.

Arthur Newton het die wedloop vir die eerste keer in 1922 gewen. Hy het daarna nog 'n verdere vier wedlope gewen om die dominante drawwer in die 1920's te word. Toe hy die af-wedloop in 'n tyd van 06:56 in 1923 voltooi het, was daar beswaarlik 'n handjievol mense om sy oorwinning te aanskou aangesien niemand geglo het dat dit moontlik was om die afstand so vinnig af te lê nie. Die eerste vrou wat aan die wedloop deelgeneem het, was Frances Hayward in 1923, maar haar inskrywing is van die hand gewys en was sy dus 'n nie-amptelike deelnemer gewees. Sy het die wedloop in 'n tyd van 11:35 voltooi en alhoewel sy nie die Comradesmedalje verower het nie, het 'n aantal drawwers en toeskouers haar met 'n silwer teestel en bak vir haar moeite beloon. In 1924 het die Comrades die minste drawwers ooit gehad met net 24 deelnemers. Vier jaar later in 1928 is die tydsbeperking vir die voltooiïng van die wedloop met 'n uur na 11 uur verminder.

Die 1930’s

[wysig | wysig bron]

In die 1930's was Hardy Ballington die dominante deelnemer met vyf oorwinnings in 1933, 1934, 1936 en 1938. Die wenner van die 1930 wedloop, Wally Hayward sou egter een van die wedloop se grootste legendes word en het 'n verdere vier keer gewen in die vyftigs en was ook die oudste man om die wedloop in 1989 te voltooi. In 1932 was Geraldine Watson, ook 'n nie-amptelike deelnemer, die eerste vrou om beide die op- en die af-wedloop te voltooi.

Die 1940’s

[wysig | wysig bron]

Na Ballington se dominansie van die 1930's is die Comrades gestaak tydens die oorlogsjare vanaf 1941 tot 1945. Tydens hierdie tydperk is twee van die vorige wenners van die wedloop, Phil Masterson-Smith en Frank Sutton dood. In 1948 is nog 'n Comrades-tradisie gebore toe die wedloopbeampte Max Trimborn in plaas van die gewone afsitpistool 'n hoenderhaan se kraai nagemaak het. Die tradisie duur tot vandag toe voort met Trimborn se stem wat op band teruggespeel word.

Die 1950's

[wysig | wysig bron]

In die 1950's het Wally Hayward sy tweede wedloop 'n volle twintig jaar na sy eerste oorwinning gewen en dit toe gevolg met oorwinnings in 1951, 1953 en 1954. Hy sou waarskynlik in 1952 ook gewen het maar het verkies om Suid-Afrika by die Olimpiese Spele van 1952 in Helsinki te verteenwoordig, waar hy die 10de plek in die maraton behaal het. Ironies genoeg was dit eers na Wally Hayward se aftrede van die Comrades en nadat hy rekords vir die op- en afwedlope opgestel het en daarmee Newton Ballington se aantal oorwinnings geëwenaar het, dat sy prestasies die publiek se verbeelding aangegryp het en die aantal atlete verdubbel het na 100 atlete. In 1958 is die wedloop vir die eerste keer gewen deur Jackie Mekler wat ook die Comrades-maraton vyf keer sou wen, twee keer die tweede plek sou behaal en drie keer in die derde plek sou eindig.

Die 1960's

[wysig | wysig bron]

Die 1960's was 'n betekenisvolle tydperk vir die Comrades-maraton met die aantal atlete wat gegroei het van 104 in 1960 tot 703 atlete in 1969. As gevolg van die groter aantal atlete is afsnypunte ingestel by Drummond en Cato Ridge. Mekler het 'n mylpaal behaal deur in 1960 die eerste man te word om in minder as ses uur klaar te maak, deur die wedloop in 'n tyd van 5:56:32 te voltooi. Die wenner in 1961 was George Claassen, 'n skoolhoof en vader van Wynand Claassen, die bekende Springbokrugbykaptein gedurende 1981-83, wie ook die Comrades later 10 keer voltooi het.

In 1962 het buitelandse deelnemers vir die eerste keer aan die wedloop deelgeneem toe die Road Runners Club van Engeland vier van die beste langafstandatlete in Brittanje gestuur het. Een van die vier, John Smith, het die wedloop gewen tydens die op-wedloop in minder as ses ure en die rekord met 'n skamele 33 sekondes misgeloop.

In 1965 het die Engelse weer gewen toe Bernard Gomersall Mekler die rekord vir die af-wedloop met 'n tyd van 5:51:09 gewen het. In 1967 was Manie Kuhn en Tommy Malone by 'n naelbyt-einde betrokke en het die naaste ooit aanmekaar klaargemaak. Malone het die stadion binnegegaan met 'n skamele 80 meter voorsprong. Kuhn het hom vinnig ingehaal en Malone het begin vinniger hardloop om die lyn eerste te bereik maar met slegs 15 meter oor het hy gestruikel en geval en Kuhn het verbygehardloop om die oorwinning te behaal.

Die 1970’s

[wysig | wysig bron]

Tydens die 1970's het die Comrades aanhou groei met meer as 1 000 deelnemers vir die eerste keer in 1971 en meer as 3 000 in 1979. Vir die eerste keer is die wedloop op radio en televisie uitgesaai. Die wedloop is ook vir die eerste keer vir alle atlete oopgestel in 1975, wat swart atlete en vroue ook toegelaat het om amptelik aan die wedloop deel te neem. In 1975 met die 50 jarige viering van die Comrades het Vincent Rakabele die oopstelling van die wedloop aan swart atlete gevier deur die eerste swart deelnemer te word om amptelik 'n medalje te wen deur 20ste klaar te maak.

Elizabeth Cavanaugh was die eerste vrouewenner met 'n tyd effens meer as 10 uur.

1976 het Alan Robb op die toneel verskyn wat die eerste van sy vier Comrades-oorwinnings behaal het. Robb het weer in 1977, 1978 en 1980 gewen insluitende 'n rekord in 1978 toe hy die lint na 5:29:14 gebreek het, bykans 20 minute en vier kilometer voor die naaswenner, Dave Wright.

Die 1980's

[wysig | wysig bron]

Tydens die 1980's het die Comrades baie vinnig gegroei. Die dekade is ingelui met 4 207 deelnemers in 1980 en het in 1983 vir die eerste keer meer as 5 000 bereik. In 1981 het 'n universiteitstudent van Wits Universiteit, Bruce Fordyce, naaswenner na Robb in 1980 die wedloop gewen. Fordyce was 'n uitgesproke teenstander van apartheid en wou die wedloop boikot om protes aan te teken teen die 20ste viering van die stigting van die Republiek van Suid-Afrika. Fordyce het egter uiteindelik besluit om wel deel te neem maar het 'n swart armband as teken van sy protes gedra.

Fordyce het weer in 1982, 1983, 1984, 1985, 1986 ('n rekord van 5:24:07 vir die af-wedloop), 1987, 1988 ('n rekord vir die op-wedloop) en 1990 gewen vir 'n rekordtal oorwinnings van nege. Hy het nie in 1989 deelgeneem nie. In daardie jaar is 'n groot mylpaal bereik toe Sam Tshabalala die eerste swart wenner van die Comrades geword het.

'n Tenger onderwyseres, Frith Van der Merwe het die vrouewedloop in 1988 gewen in 'n tyd van 6:32:56. In 1989 het Van der Merwe 'n ongelooflike tyd van 5:54:43 opgestel en die vrouerekord oorweldigend verpletter deur vyftiende algeheel te eindig. In dieselfde jaar het Wally Hayward weer by die wedloop aangetree en op die ouderdom van 79 die wedloop in 'n tyd van 9:44:15 klaargemaak. Hy het die prestasie in 1989 se Comrades herhaal toe hy op die ouderdom van 80 die wedloop klaargemaak het met slegs twee minute oor voor die tyd verstreke was, wat hom dan ook die oudste man ooit maak om die wedloop te voltooi.

Rekords

[wysig | wysig bron]

Die wenner van die eerste Comrades-maraton in 1921 was Bill Rowan, wat die 90 km wedloop in 8 uur en 59 minute afgelê het. Verskeie wenners het 'n paar keer gewen, maar niemand meer bekend as Bruce Fordyce nie. Fordyce het die Comrades nege keer gewen, wat agt keer agtereenvolgens insluit van 1981 tot 1988. Ander wenners wat die Comrades 'n paar keer gewen het, sluit in Arthur Newton (5 keer - 1922, 1923, 1924, 1925 en 1927), en Wally Hayward (1939, 1950, 1951, 1953 en 1954). Hayward het die Comrades weer in 1988 (asook in 1989) aangedurf en klaargemaak - as 'n 79-jarige.

Tussen 1994 en 2011 is beide die mans- en vrouewedlope deur buitelanders oorheers, veral deelnemers van Rusland en Duitsland. 'n Klompie Russe het egter die wedloop as Suid-Afrikaners voltooi nadat hulle burgerskap hier ontvang het.

Frith van der Merwe, Helen Lucre en Maria Bak was elk drie keer wenners in die wedloop, terwyl die Rus Elena Nurgalieva die enigste agtmalige vrouewenner is.

Huidige rekords vir die op-wedren (Durban na Pietermaritzburg) en die af-wedren (Pietermaritzburg na Durban) is:

Mans, af-wedren: Tete Dijana, 2023 5:13:58

Vroue, af-wedren: Gerda Steyn, 2023 5:44:54

Mans, op-wedren: Leonid Shvetsov, 2008, 5:24:49

Vroue, op-wedren: Gerda Steyn, 2019, 5:58:53

Wenners

[wysig | wysig bron]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Van Wyk, Alta: Die Comrades-ervaring. In: Suid-Afrikaanse Panorama, volume 33, nommer 9 (September 1988), bl. 39
  2. 2,0 2,1 Van Wyk (1988), bl. 39

Notas

[wysig | wysig bron]
  1. Die wedloop van 1992 is deur Charl Mattheus gewen, maar is later gediskwalifiseer weens positiewe toetse vir 'n verbode middel.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]