Seleukidiese Ryk
Die Seleukidiese Ryk was ’n Hellenistiese staat wat van 312 tot 64 v.C. regeer is deur ’n dinastie wat gestig is deur Seleukos I Nikator ná die verdeling van die ryk wat Alexander die Grote tot stand gebring het.[2][3] Seleukos het Babilonië gekry.
| ||||
 | ||||
| Hoofstad | Seleukië (305–240 v.C.), Antiogië (240–63 v.C.) | |||
| Taal/Tale | Grieks (amptelik),[1] Persies, Aramees[1] | |||
| Regering | Monargie | |||
| Basileus | ||||
| - 305–281 v.C. | Seleukos I Nikator (eerste) | |||
| - 65–63? n.C. | Filips II (laaste) | |||
| Historiese tydperk | Mesopotamië | |||
| - Gevestig | 312 v.C. | |||
| - Oorloë van die Diadoche | 312 v.C. | |||
| - Slag van Ipsos | 301 v.C. | |||
| - Romeins-Seleukidiese Oorlog | 192–188 v.C. | |||
| - Verdrag van Apamea | 188 v.C. | |||
| - Ontbind | 64 v.C. | |||
Geskiedenis
wysigSeleukos het sy heerskappy van Babilonië af uitgebrei om ’n groot deel van Alexander se Nabye-Oosterse gebiede in te sluit. Op die hoogtepunt van die ryk het dit Sentraal-Anatolië, Persië, die Levant en Mesopotamië ingesluit, asook wat nou bekend is as Koeweit, Afganistan, Pakistan, Turkmenistan en noordwestelike dele van Indië.
Die Seleukidiese Ryk was ’n belangrikse sentrum van Hellenistiese kultuur wat die Antieke Griekse gebruik behou het waar ’n politieke elite oorheers het, meestal in die stedelike gebiede.[4][5][6] Die Griekse bevolking in die stede wat voorheen die dominante elite gevorm het, is uit Griekeland verdryf.[4][5]
Die Seleukidiese uitbreiding in Anatolië en Griekeland is skielik beëindig ná groot neerslae teen die Romeinse leër. Hul pogings om hul ou vyand Ptolemeïese Egipte te verslaan, is ook deur die Romeine in die wiele gery. ’n Groot deel van die ooste van die ryk is in die middel 2de eeu v.C. deur die Partiërs verower onder Mithridates I van Partië, maar die Seleukidiese konings het steeds uit Sirië oor ’n klein staat regeer tot met die verowering deur Rome.
Van die 2de eeu v.C. af het antieke skrywers na die Seleukidiese heersers verwys as "koning van Sirië", "koning van Asië" ens., maar die Seleukiede self het hulle nooit met ’n spesifieke geografiese gebied vereenselwig nie.[7]
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 Richard N. Frye, The History of Ancient Iran, (Ballantyne Ltd, 1984), 164.
- ↑ Jones, Kenneth Raymond (2006). Provincial reactions to Roman imperialism: the aftermath of the Jewish revolt, A.D. 66-70, Parts 66-70. University of California, Berkeley. p. 174. ISBN 978-0-542-82473-9.
- ↑ Society for the Promotion of Hellenic Studies (Londen, Engeland) (1993). The Journal of Hellenic studies, Volumes 113-114. Society for the Promotion of Hellenic Studies. p. 211.
- ↑ 4,0 4,1 Glubb, sir John Bagot (1967). Syria, Lebanon, Jordan. Thames & Hudson. p. 34. OCLC 585939.
- ↑ 5,0 5,1 Steven C. Hause, William S. Maltby (2004). Western civilization: a history of European society. Thomson Wadsworth. p. 76. ISBN 978-0-534-62164-3.
- ↑ Victor, Royce M. (2010). Colonial education and class formation in early Judaism: a postcolonial reading. Continuum International Publishing Group. p. 55. ISBN 978-0-567-24719-3.
- ↑ Nigel Wilson. Encyclopedia of Ancient Greece. p. 652.
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Seleukidiese Ryk.- (en) "SELEUCID EMPIRE". Encyclopædia Iranica. Besoek op 21 Mei 2019.
- (en) "Seleucid empire". Encyclopædia Britannica. Besoek op 21 Mei 2019.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
